De Donees University

Hoofdstuk 5

Toen ik met de Jagers op de parkeerplaats van de universiteit stond te wachten, kwam de oud vertrouwde zwarte limousine aanrijden. De limo stopte net voor ons en de chauffeur, Ted, deed de deur voor ons open.

'Bedankt,' zei ik glimlachend tegen Ted terwijl ik plaats nam op de leren bank. Ted knikte alleen maar; hij zei eigenlijk altijd vrij weinig. Ik had geen idee of hij nou een hekel aan ons had, of dat hij gewoon liever zijn werk in stilte uitvoerde.

'Schuif op, vrouwmens,' bromde Xav tegen me terwijl hij me, niet bepaald zachtzinnig, opzij schoof.

Caden stapte de limo in en gaf Xav een vernietigende blik. 'Hé, stop met het zijn van een bitch tegen mijn vriendin. Nog steeds boos op Dexter?'

Xav mompelde iets onverstaanbaars.

Liam naast hem, kreunde. 'Mijn lichaam doet dus overal pijn.'

'Moet ik Rochelle opbellen om je te troosten?' vroeg ik suggestief.

Liam werd rood. 'Nee. Ik wil haar niet meer zien.'

Aha, we zaten dus in een uit-fase.

Candice en Nate stapten als laatste de limo binnen. Ted zag dat we allemaal zaten en reed ervandoor.

'Waar gaan we nou precies naartoe?' vroeg Candice, haar ogen waren gericht op Caden. Ik kon er niks aan doen, maar toch schoof ik dichter naar Caden toe en pakte ik zijn hand beet. Candice keek me recht aan en ik staarde terug. Hij is van mij.

Caden staarde me even geamuseerd aan en streelde mijn hand kort. 'We gaan naar het DBI. Op donderdag lopen we daar stage.' 

Dat was waar ook. Gisteren hadden we training gehad, waardoor mijn spieren nog steeds pijn deden. Dat kwam door Dexter. Op donderdag liepen we stage, want de meeste van ons hadden dan geen les. Ik had toevallig wel één college, maar Adrianna had beloofd dat ze die les voor me zou opnemen met haar mobiel.

Candice zuchtte geïrriteerd. 'Hoezo? Wat heeft dat nou weer voor toevoeging? Ik heb belangrijke hoorcolleges op donderdag, die kan ik niet missen.'

'Dan had je geen Jager moeten worden,' zei Alec bot.

'Waar zijn jullie ingedeeld? Ik zit bij de Commandotroepen,' zei Nate. Mijn ogen werden groot. Waarom moesten zij geen testfase doorlopen?

En misschien nog een betere vraag: waarom had Asher hem gekozen?

Caden naast me verstijfde van top tot teen.

'Ik zit ook bij de Commandotroepen,' zei ik uiteindelijk. Nate glimlachte breed, alsof hij zoiets al verwacht had.

'Bij communicatie zit ik,' deelde Candice trots mee. Zane hoorde het en bonkte met zijn hoofd tegen het raam aan. Hij mompelde iets in de trant van 'oh god, red me'.

Ik zonderde mezelf af van het verdere gesprek en staarde naar buiten. De drukke straten van New York werden vervangen door rustige straten. Langzaam maar zeker, herkende ik de route richting het DBI.

Ik was benieuwd hoe het met Asher ging. Ik beschouwde de Commandotroepen als mijn tweede familie, zo hecht was ik met ze geworden. We waren ook maar met twintig mensen, dus je kende praktisch iedereen. Paul was onder-officier, maar werd beschouwd als de vader van de groep, aangezien hij de oudste was. Dan had je ook nog Daniel en Andrew, met hen ging ik, los van Asher, het meeste om bij het DBI. Ik had in de zomer nog wel iets gepraat met Daniel, maar ook niet erg veel. Hun werk bij het DBI ging gewoon door en meestal hadden ze het te druk om met me te praten.