Yıldızlara Tutunmak

YT1 • Bölüm 25 •

*☆*☆*☆*☆*☆*☆*☆*☆*☆*☆*☆*☆
Affan Yılmazkaya
*☆*☆*☆*☆*☆*☆*☆*☆*☆*☆*☆*☆

Betül bakışlarını kitaptan çekip bana yöneltti. Heyecanının yanı sıra şaşkın olduğu da gözlerinden okunuyordu. Sonuçta şimdiye dek 'yapamam' diyen ben, kafama bir kaya düşmüşcesine birden şu ânâ sebep olmuştum. Çünkü kararımı vermiştim, çünkü Betül'ün de dediği gibi korkacak şeylerim korkmayacaklarımdan daha azdı. Yani Betül'ü karşılaşacağım tüm zorluklara tercih etmiştim. Ve bu yoldan bir daha da dönmeyecektim. Gerekirse beraber aşacaktık, ama ayrılmayacaktık.

Şuan itibariyle önümdeki zorluklara bakınca bana öyle basit görünüyorlardı ki.. Betül'ün gözyaşlarına değmezdi hiç biri.
Olan olmuştu, şimdi ilerisine odaklanmalıydım.

Betül hiç bir şey diyemeden bakıyordu. En iyisi ben konuşmalıydım. Artık susmak olmazdı. ''Kararımı verdim ve bu karardan dönmeye niyetli değilim. O korktuğum şeyleri seninle el ele aşacağız. Şimdi cevabını bekliyorum, Betül. Bir ömür boyu helalim ve eşim olur musun?''

Artık yüreğimde çok az bir yük kalmıştı. O da Betül'ün cevabıyla gidecekti inşAllah.

Suratına bir tebessüm yayıldı. Gittikçe büyüyen tebessüm bir gülümseme halini aldı. Kitaptaki satırlar ve benim aramda gidip gelen bakışları son durak olarak gözlerimde yerini aldı. ''Oldum, olurum ve olacağım inşAllah.''

İkimiz de derin bir soluk alıp güldük. Bakışlarımız kitaptaki el yazıma oradan tekrar birbirimize ulaştı.

''Hâlâ odunluğum konusunda aynı fikirde misin?'' Dün akşamdan sonra bunu söylemesem olmazdı. Çünkü açık sözlülüğüne hayran kalmıştım.

'' Maalesef. ''

'' En azından yüzüme karşı bu kadar açık sözlü olma.'' deyip tekrar güldüm.

'' Ne yani yalan mı söyleyeyim?''

'' Yok yok, bana karşı açık sözlü olmaya devam et. Aksi takdirde bugün yine kararsız deli oğlan gibi sana bir adım gidip yine bir adım geri gelecektim.''

''Ben öyle düşünmüyorum. En sonunda sen de her şeyi boşverip yüreğinin sesini bastıramayacaktın.''

''Belki de..'' dedim ve elindeki kitabı alıp kenarıya koydum. Gülümseyişi beni içine çekiyordu sanki. Boşalan eline elimi götürüp sıkıca kavradım. İkimizin de kalp atışlarımızı yarıştırsak hangisi kazanırdı bilmiyorum ama epey coşmuş olduklarını tahmin ediyordum.
''Tıpkı şuan bastıramadığım gibi..'' diye mırıldandım gözlerine bakıp.

''Nasıl yani?'' sorusu üzerine daha fazla cevabı bekletmek istemedim.

Elimin içindeki elini sıktım hafifçe. Diğer elimi yüzüne koydum ve suratına doğru biraz yaklaştım. Suratlarımız arasındaki mesafe azalırken cevabını almış olan Betül hafiften kızarmaya başlamıştı bile. Ona bir buse bıraktım.

...
🎡🎺
...

''Hayrola abicim, bu ne mutluluk?''

Kutay'ın suratına bakıp gülmeye devam ettim. ''Tahmim et bakalım ne yaptım?''

''Valla abicim sen tahmin etmesi zor bir adamsın. Anlat da kurtulalım.''

Kutay sabırsız biriydi. Onu daha fazla sinirlendirmemek adına olan bitenden en kısa haliyle söz ettim. Tabiki gidip de Betül'ün söyledikleridir, ağladıklarıdır anlatmadım. Bazı şeylerin, özel şeylerin evin içinden çıkmaması daha makbuldü. Kitap olayından bahsettim, yani gerçek bir evlenme teklifi ettiğimden. Ve Birol'dan.