Görevimiz: Evlilik

9. bölüm

Eve geldiğimizde annem haklı çıkmıştı. Saç makyaj derken eve gelmiştik ve Kayahanların gelmesine 10 dakika kalmıştı. Bunu katibe teyzenin (Kayahan'ın annesi)  anneme attığı mesajla öğrenmistik.   Evet annemle baya bi kaynaşmış ve whatsapptan dedikoduları çekilmez olmaya başĺamisti.

Odama hızla girip saçimı ve makyajımı bozmadan elbisemi giydim. Zor olmustu ama yaptım. Çünkü ben. (Gözlüklü emoji). Kendi kendime gururlanırken ic sesim bana "LA GELDI GELECEKLER GIYSENE ŞU SEVILMIS AYAKKABILARI!!!" diye haykırırken iç sesimi dinleyip ayakkabılarımı giydim. Saçımda iyiydi.(geçen medyadaki kızın saçı). Tam rimeli sürmüştüm ki annemin sesi beni kendime getirdi.

"Hoşgeldiniz, hosgeldiniiz. Ooo katibe hanım. Çok şıksınız. Hahah" o sırada Kayahanın sesi kulaklarıma geldi.

"Hoşbulduk efendim. Şey..Mekselina nerdeydi acaba?" Söylediğı sey benim gülmemi sağlarken odadan çıktım. Merdivenlerin başında durup yapmadan öķsürdüm. Bana dönen 5 çift gözle bende gülümsedim.

Merdivenleri inip onların yanına gelince ilk önce katibe teyzenin ve boran amcanın ellerini öptüm. Annelerimiz ve babalarımız salona geçerken bende tam gidiyordumki Kayahanın elleri beni durdurup kendine çevirdi. Kulağıma yaklaşıp fısıldadı.

"Boyle güzel olmanız size kesilecek cezayı hafifletmiyecek bayan." Dedikten hemen sonra hızla salona gitti. Şimdi ben cezamın olmasına şasırıyım yoksa bana güzel demesine mi??

🕛🕑🕧🕑🕧🕑🕛🕝🕛🕛🕑🕧🕑

"E hadi madem takalım yüzükleri " diyen boran amca Kayahana kaş göz yaptı. Kayahan cebinden çıkardığı kadife kutuyu anneme verdi. Annemle mutfağa gidip tepsinin içine yüzükleri koydum. Kurdelayı bağlayıp tam götürecektim ki içinde bir şeyler yazdığını gördüm.

Birinde "16.04.2029 & (sonsuzluk işareti var.) Kayahan& Mekselina"

Digerinde "16.04.2029 &   Mekselina& Kayahan" yazıyordu.  Gülümseyip tepsiye geri koydum yuzükleri. Annem benden önde gidiyordu. Arkasindan yürüyüp salona giris yaptım. kurdelayı babalarımız kesecekti.

Katibe teyze bana yüzüğümü taktı. Anneme Kayahan'a. Babalarımız makası tutup kurdelayı "Hayırlı uğurlu olsun, Allah bir yastıkta kocatsın!" Diyerek kesti. Herkes alkışlarken Kayahan ve ben güluyorduk. Çok guzeldi ama 2 sene sürecekti. Kayahan'ın dedigi gibi zorunluluktu.

Herkes kahve içiyordu ve sohbet ediyordu.

"Efendim acaba lavaboyu bana gosterebilir misiniz? Malum ev kocaman. Unutmuşum yerini." Sonunu bana bakarak dedi. Ne yapmaya calışıyordu bu ya!

"Tabi yavrum ne demek. Mek kızım hadi nisanlına lavaboyu göster. " diyen anneme gözlerimi gerdim. Annem basıni sallayıp katibe teyzeyle dedikoduya daldı.

"Gel göstereyim. " dedim Kayahana. O beni takip ederken dejavu olmuştum. Neyse deyip merdivenleri çıktım. Elbisenin kuyrugu arkamdaki merdivenleri yalıyordu. O sırada arkamdan gelen kayahana baktım ani bir dönüsle gözlerime baktı. Sinsi bir gülüşten önce salona baktı merdivenin korkuluğundan. Sonra yine bana dönüp kuyruğuma basıp beni düşürdü. Geri geri düserken yere düsme acısı icin kendimi hazırlarken kendimi Kayahanın kollarında buldum. Yüzüm ani bir harekette morarma ve kızarmayi aynı anda yaşadı.

"Düsün bakalım cezan ne olucak!" Diyen kayahan koşarak kalan merdivenleri tırmandı. Lavaboyu es geçinde kollarında çirpinmamı şiddetlendirdim.

"Ne yapıyorsun ya! Bırak beni Kayahan!"

"Sus ve cezanı bekle prenses." Dediğinde birazdan başıma en fazla neler gelebileceğini düsündüm. Beni salona eeeeennnnn uzak odasına götürdüğunde korkum katlanmışti. Ya Allahım en fazla ona oyun oynadım ne var bunda. Hem oda bana yapmıştı.