Seni iyi ki tanımışım...
Biz mutlu bir aileydik.Taaa ki babamı kanserde kaybedene kadar.Sonra dağıldık sewgimiz,nefretimiz,mutluluğumuz heryerdeydi.Bir süre memeleketimiz Samsun'da kaldıkdıktan sonra hatıralarımızla dolu Izmir'e geldik.Hiçbir eşyamız yokken dağılmışken tekrardan başladık hayata.Eşyalar yeni değildi ama ısıtıyodu bizi en azından yoktan iyiydi.Annem iş buldu abimde ee tabi bende.Zor günlerde yaşasakda bir arada olduğumuz için mutluyduk.Ben işe giderken kahvaltı yapmazdım abim ile annem aç kalmasın benim hakkımıda onlar yesin isterdim.Daha 14 yaslarındaydım.Zor gunler yaşasak da güçlü olmak zorundaydım.Bir süre iş ew yaptım.Sonra okumak istedim.Ama hastalığım yüzünden beceremdim.Olmadı..Annemle beraber hastanelere git gel yapıyoduk.Sonra birisine olan duygularım tekrar alewlendi.O kisi yabancı değildi.Yıllar boyunca rahmetli babamın yanında çırak olarak çalışmıştı.Sonra usta olmuş biz yokken.Hep geldi gitti ewimize.Bir gün benimle konuşmak istedi.Bindim arabasına gittik bir kafeye.Konustuk baya bi.Zor ayakda durduğumu dayanamdığımı anlattım.Arada mesajlaştık,aradı konustuk.Sessizce başlamıştı bizim aşkımız.Onlar doğuluydu.Bende doğululara hayranim.Adetleri,aile,akraba tutumları,dostluk we kardeşlikleri.Biz ise öyle değildik.Ne teyzelerim elimizden tutmuştu ne de amcalarımız..
Zaman geçti ben işimi değiştirdim mağazadan çıkıp tekstile başladım.Yanıma geliyodu,iş çıkışları ewime birakiyodu.Ona o kadar bağlanmıştım ki içimdeki baba yokluğunu sanki o doldurmuştu.Daha ondan utaniyodum,çekiniyodum çünkü ilkimdi.
Bir Mayıs gecesi bana mesaj attı."Denize gidelim mi?"dedi.Nasıl bir tepki werebilirdim ki.Tabiki zorda olsa kabul ettim.Utaniyodum çünkü ama onunla olmakda çok istiydum.Hawalar cok güzeldi.Sabah erken kalkıp çıktık yola.Üşürüz falan desemde aldırış etmedi.Deniz sıcak olurmuş o zamanlarda hawa soğuk olsada.Öncesi bir alısweriş kahvaltı alışwerişi falan derken yawaş yawaş denize wardık.Üşüdüğümü belli etmemeye çalışsamda beceremedim.Titriyodum çünkü.O benden önce dawranıp benim moralimi yüksek tutmak için denize girdi.Çok sicak diye bağırdı ama aslında o titremeye başlamıştı.Yawaş yawaş yanına gittim.Titremelerim artmıştı.Bian dayanamayıp sarıldım ona.Durdu once şaşırdı sonra o ellerini belime bağlayıp o da sarılmıştı.Öylece durduk 5 dakika falan.Sonra yawaşça çekildim.Durdu gözlerime baktı.Ben utandım we hemen konuyu değiştirip çikalım çok donuyorum dedim.Hızlica üzerimizi değiştirip arabaya bindik.Ewe bırakicaktı beni çünku bizim aşkımızı herkez bilsede bazı kaçamaklarımızı bilmiyorlardi.Annem ewe gelmeden ewe gidip duş alıp hic bisey yokmuş gibi dawranmalıydım.Sonunda beni ewe biraktı.Ama aklimdan hic çikmadı yasadıklarımız,o mutlu dakikalarımız o bakısları,bana dokunuşu.Ben işime dewam ettim.O kadar cok bunalıyodum ki çıkıp gitmek istiyodum iş yerinden.Hep o sakinleştiriydu.Harclığımı weriyodu çalıştığımı bile bile.Hergün hiç yorulmadan sigaramı alıp bana getiriyodu.Belki de beni görebilmek için bahanesi sigaraydı.Uzun zaman geçti çalıştığım yeri değistirip yine bir başka tekstilde çalısmaya başladım.Bir gun sabah beni ise bırakırken arabada sigramı unutmuşum.Aradı gelip wersem problem olur mu dedi hayır dedim.Fakat dediğim gibi olmadı.Patron sewgilin de olsa giremez buraya diye bana bağırmıştı.Bu yüzden yine işten ayrıldım.Ona bunu zor bir şekilde söyledim.Çünkü sinirliydi,korktum birşeyler yapar diye.Bir süre ewde kaldım.Abim,annem baktı.Tabi onun eli üzerimden eksik olmadı.Bir sure böyle dewam etti.Yanına gidiyodum,o geliyodu zorda olsa görüşüyoduk.Perde arkası çok karışık aslinda..Annem pek istemiyordu.Abim ise sewiyosan git diyordu.Sonra başka bir iş buldum yine tekstil.Sabahları yine bırakıyodu aksamlari aliyordu.Birgün bana ewlilik konusu açtı.Ciddi oldugunu benimle ewlenmek istediğini söyledi.Bende istediğim için kabul ettim.Bir süre sessizlik oldu.Ne ewlilik konusu açıldı ne de isteme konusu.Yine bi gün buluştuk.Gezdik baya dolaştık.Bana en iyi izmir'i o tanitmıştı.Bilmedigim görmediğim heryere götürdü.Istediğim herseyi yaptı.Canım ne isterse aldı.Bir gün olsun aç bırakmadı beni.Şunu istiyorum demeden alıp geldi.Ben çilek ile muzu çok sewiyorum.Adeti bıraktım 3 -5'şer kilo alırdı.Hepsini de yerdik.We ew yolunu yine tutduk.Bir kac gün sonra beni aradı.Ablamin çocuğu hastaneye kaldırılmıs beraber gidelim mi dedi.O sirada arkadşim yanmdaydı.Bende abim gelir birazdan olmaz dedim.Ben halledicem dedi we halletti hemen hazırlan çıkalım bekliyorum dedi.Arkadşim hemn hazırladı beni çünkü her zamankinden daha heyecanliydım ablasıyla tanısacaktım.Hemen saçlarıma maşa yapıp çıktım ewden.Annemde o sırada işten çıkmıştı.Bizim ewin karşısında tren istasyonu wardı.Annem karşıdan seslendi yardima gel diye bende gidiyorum beni bekliyo dedim.Kızım elimde iş war taşıyamıyorum ağır dedi.Tekstilde çalıyordu annemde.Annemi öylece karşimda bırakıp sewdiğim adama koştum.Aklıma geldikçe hep kahrolurum.Adam her zaman bulunurmuş ama anne zormuş anlayamadım.Aşk gözümü kör etmişti çünkü.Onu o şekilde nasil birakıp gitmişim ben ya anamı nasıl bir adam için çaresiz bırakmışım nasıl!Neyse buluştuk hastaneye gittik.Ablasiyla tanışmakla kalmadım eşiyle we o çaresizce yatan bebeğiylede tanışmıştım.Çok kötü olmuştum.Ordan uzaklaşıp deniz kenarina gittik.Ben denize aşıktım çünkü.Bütün duygularımı,acımı sanki sadece o anlıyordu.Biraz deniz kenarında yürüyüş yaptıkdan sonra ewe doğru yol aldık.Ewe geldiğimde annem baģırmıştı bana.Şimdi anlamazsın kızım ama ilerde sende anne olunca anlarsın beni demişti ama yine dinlememiştim onu.Uzun bir süre geçtikten sonra ramazan ayi gelmişti.Ailesi beni iftar yemeğine dawet etmişti.Güzelce giyinip ewine gittik.Güzel bir karşılamadan sonra sofrayi hazırlamaya başladık.Annesi babası benim küçüklüğümü bildikleri için büyüyüp boy attığımı görünce tabi şaatlerce şaşkın gözlerle izlediler beni.Yemeği yiyemdim pek utandım çünkü ilk buluşma we benim uzun bir aradan sonra ilk görüsmemdi ailesiyle.Yemek falan bittikden sonra çay serwisi yaptım.Abisini eşiyle falan tanıştım hatta o an bana uzun etek,eşarp we çeket wermişti.Hala saklarım,hatıra işte..Ewe geldim çayımdan yudum almadan.Oturdum düşündüm baya bi.Geleceğimi,yapabilirmiyim acaba bu yaşda ewliliği becerebilirmiyim?Çoookkk soru isaretleri wardı aklımda.Zaman geldi geçti.Adam dediğim adam benden kapanmamı istedi.Çok sewiyodum nasıl hayır diyebilirdim ki zaten bende istiyordum hatta çok istiyordum kapanmayı,onunla ewlenmeyi.Biraz düşündükten sonra kabul edip alışwerişe gittik.Bir süre kapalı kiyafetler aldık.Esarplar,şallar,etekler.Yine bir gün buluşmak icin hazırlandim.Ama bu sefer farklıydi kapanmıştım.Bian karşısına çıktim.O kadar çok şaşırmıstı ki şaşkınlığı gözlerine yansımıstı we çok da sewinmişti.Yanında açılmamı istiyodu bende sadece başımı açıyodum.Saçlarımı çok sewiyodu çünkü.Ailesine durumu anlatmıstı kapandığımı falan söylemişti.Onlarda şaşırmakla kalmayıp sewinmişlerdi.Ama bi konu wardı ailesi beni istememeye başlamıştı.Bana söylediklerine göre.Bana aşık adam benden uzaklaşıyordu sanki.Sanki başka adam olmuştu.Ailesi istemiyo diye bi adam sewdiğinden wazgeçer mi? BU KADAR KOLAY MIYDI SEWDADAN WAZGEÇMEK?Sawaştı,sawaştık.Bir gün abim ewdeyken kapıya adam dediğim kişinin arkadaşlrı geldi.Benimde çok iyi tanıdığım aileminde çok iyi tanıdığı kişiler.Kapiyı abim açtı yaninda durup sadece izledim onları.Ayak üstü bi konuşmaydı.O kişiler abimi uyarmaya gelmişler meğersem.Kardeşini çek o başkasıyla ewlenecek zaten bizi de babası yolladı olmaz bu iş gibi konuşmalar yaptılar.Ben sustum sadece şaşkin gözlerle izledim.Nasıl yani sewdiğim adam buna nasil sessiz kalabilirdi?Nasil kapımıza gelmelerine göz yumabilirdi?Onlar gittikden sonra ben hemen odaya geçtim we peşimden abim geldi.Bana bağirmaya başladı sert we ağır bir şekilde döwdü.Canim acimıyordu aslında yüreğim aciyordu.Anne iste ana dayanamazdı ewladına.Dayanmadi da.Adam dediğim kişiyle ertesi gun bulustuk durumu anlattık bize haberinin olmadığinı söyledi ama pek inanmadım.Annem oğlum sewiyorsan kaçır razıyım ben yeterki siz üzülmeyin dedi.Ama o umursamadı.Sewmiyordu sanki beni artık.Zaman geçti baya ne ses wardı ne de soluk.Ne ewlenicez olucak diyordu ne de ayrılcaz.Kafam artık çok karışmaya we hersey düğüm olmaya başlamıstı.Birgün beni işten alıp ablasına götürdü.Oturduk baya sohbet falan ettik.Durumları anlatmaya başlicaktım ki annesi geldi.Taaa izmirdeki kızı da olmasına rağmen o kalabalikda gözü sadece beni görmüstü.Benim orda olduğumdan haberi yokken nasil olabilirdi bu?Hemen yanima geldi baktı gözlerime gülümsedi tabi bende aynı şeyi yapmakda geç kalmamıştım.Elini öptüm we sarildım.Konuştuk epeyce gerçekten doğruymuş,annesi değilde babası pek taraftar değilmiş bizim ilişkimize.Şaşırdım;çünkü yüzüme gülen bana iyi dawranan kızım diyen bir baba nasıl bu şekilde terse dönmüstü?Anlayamıyordum.Adam dedigim adam geldi.Yanımıza oturdu.Annesi,ablaları çok yakışıyonuz babamızı biz ikna ederiz bize birakın falan dediler.Ben sadece gulumsedim..Ewime gittim.
Izmirde buyük bir fabrikada bir iş buldum.Güzeldi ortam falan o da beğenmişti.Ama kader yine benim yüzüme bakmadı.Işimden ewime ewimden işime gittim.Usta wardi bi tane benden hoşlaniyomuş benim haberim yoktu tabi.Bi gece iş hakkinda konuşmam gerekenler wardı mesaj attim gayette iyi bir sekilde konuştuk.Nerden bilebilirdim ki başıma çorap öreceğini.Hayatimdaki en kötü şeydi o iftira!Bir gun iş çıkışında geldi aldı yine beni.Suratı bir karıştı.Ne sarildı bana ne de öptü!Ne oluyo diye sorduğumda yorgunum diye geçiştirdi.İnanmadım tabi.Karşımda 2yıldır tanıdığım adam wardı beni mi kandıracaktı!Ki tahmin ettiģim gibi de oldu,kandıramadı.Çıktık bir manzaraya karşı durduk.Yanıma yaklaştı,içmişti.Sen beni nasıl aldatırsın? dedi.Düşün uğruna canimdan wazgeçtiğim adam bana neler diyodu!Sen ne diyosun dedim ama dinlemedi dedim ya sinirliydi çok.Anlatmaya başladi sen beni ustanla aldattın!Ben hicbişey yapmadim dedim ama bian boğazımı sıktı.Yalan soyleme sakın diye beni döwmeye başladı.Boğazım,kollarim,bacaklarım falan derken bir yumruk karnıma geldi.Ben olduğum yere çöktüm kaldım.Korktu bian noldu dedi tamam bisey yok dedim ÜZÜLMESİN diye ama dewam etti tokat attı,beni yere yıkana kadar.Başardı da.Ben babamın çaresizce ölümünü izleyecek kadar yürekli ben yikılmayan o ben bir adamın laflarıyla yıkıldım.Ruhen yere düştüm aslında dayanabilirdim ama aldattın beni kelimesi yıkılışımdı.Düşün şimdi sewda uğruna annenden wazgeçiyosun,abinden dayak yiyosun ama adam dediğin adam iftiralara inanıyo we seni bir cansız warlık gibi döwüyo!Gelsin de yürek dayansın.10 gün belki de daha fazla wucudumda borluklarla gezdim.Insan ewin içerisinde uzun badilerle esarpla oturur mu sıcakda?Ben mecbur olduğum için oturuyodum.Yoksa anneme abime ne hesap werirdim!Ne dicem sewdiğim adam milletin ağzına bakip beni döwdu mü dicem.Hıhh!Asıl dayağı o zaman yerdim heralde we birdaha uyanmamak üzere uyuturdu abim beni.Ben ikna etmeye çalıssamda inanmdı.Beni ayrılıkla tehdit etti aramadı,yazmadı hiç.Yalwardım bir köle gibi ağladım,yalwardım.Değdi mi kocaman bir hayır!Neyse ki aklandım ama benden gitmişti artik adam.Yüreğim kabul etmiyordu onu,istemiyorudu.Nasıl istesin ki nasıl!Artık o kadar kötüydüki herşey hic birsey yolunda gitmiyordu.Ben aşıktım ama beni döwdüğü için de nefret ediyordum.Ahh nasıl kabus dolu duygulardı bunlar.Neyse!Yorgunluk,halsizlik,stress we binlerce soru işareti çoğaldı kafamda...
Zaman nasıl akıp geçti inan bilemezsiniz.Ailesi istemedi bende daha fazla dayanmayıp ayrıldim.Ama hep içimde kaldı.İşimi,hayatımı,düşuncelerimi herşeyimi değiştirdim.Bir mağazada sorumluluk yapmaya başladım.Dısarı çıkıp sigara içerdim bazen denk gelirdim ona arabayla geçerken.İş we ew tam 6 ayım böyle geçti.Günler,aylar hep birbirini kowaladı.Karşıma kimler çıktı ama ben istemedim.Bi gün aradım çünkü dayanamiyordum.Buluşmak istedim 10dakika sadece sarilmak istiyrum sana dedim.Zorda olsa ikna ettim.Buluştuk tam 30dakika.Konuşmadık ben sadece sarıldım ona.Beni ewe birakırken bir hediye almış biz ayrılmadan once.Zaten hediye almayı çok sewerdi.Altın bileklikler,gümüs tektaş,altın kolye we birçok şey.Yine almıştı sadece şaşırdığim bu zamana kadar nasıl saklamıstı onu!Yeniden deneyelim unutamadım seni olmuyo sensiz desede ben kabul etmedim.Edemezdim ailesi beni istemiyordu.Ama olmadı herşeye rağmen kabul ettim.Tabi biz eskisi gibi değildik artık.Çunku bir kere ipler koptuğu zaman bağlansada eskisi kadar sağlam olmazdı...
