Trust me ft. Shawn Mendes

Vragensessie

Toen ik boven was kwam ik aan in een kleine woonkamer met een keukentje. Ik ging op de dichtstbijzijnde bank zitten en trok de mouw van mijn shirt omhoog en ja hoor, mijn schouder was helemaal beurs.

Terwijl ik bezig was met mijn schouder zag ik de jongen vanuit mijn ooghoek naar mij kijken.

De jongen was erg lang en had bruine, krullende haren.

Voordat ik in de gaten had wie het nou eigenlijk was liep hij naar mij toe, hurkte door zijn benen voor waar ik zat en zei vriendelijk: "hier heb je de icepack. Doet het nog pijn? Het spijt mij zo erg ik had je niet in de gaten."

Hij keek mij aan en wachtte op een antwoord, maar dat was nou juist het probleem. Ik kon geen antwoord geven. Ik was zo verstijfd en wist even niet meer hoe ik moest praten. Ik kon het namelijk niet geloven...

De jongen die mij zojuist omver had geduwd was diegene om wie ik het meeste gaf. Die voor mij de wereld betekende. Diegene waarvan ik nooit had verwacht ooit te ontmoeten. En diegene zat nu voor mij zich af te vragen of ik wel kon praten.

"J.. jij bent... S.. S... Shawn Mendes"

Hij keek mij aan met een glimlach en zei: "ja dat ben ik! Leuk dat je mij kent!"

Ik zat voor mij uit te staren en ik wist absoluut niet wat ik moest zeggen. Je komt nou eenmaal niet iedere dag je grootste idool tegen.

Zonder dat ik bleef stoppen met staren vroeg Shawn mijn naam en wachtte vol verwachting af. "Uhm.. Iris" "mooie naam zeg" ik glimlachte van oor tot oor

Shawn Mendes vindt mijn naam mooi!

Ging er door mijn hoofd heen.

"Oja, en dit is John, mijn bewaker" hij wees naar de man die achter hem zat en zwaaide naar mij. Met een vriendelijke blik zwaaide ik weer terug.

"Wat was je eigenlijk aan het doen daar op de grond?" Ik moest weer even terug denken aan het scenario van toen hij op mij afrende. Terwijl ik het hem aan het uitleggen was nam ik de icepack aan en plantte het voorzichtig op mijn schouder.

"Mag ik je tekeningen zien?" Zei Shawn en met een verbaasde en verassende blik gaf ik hem het boekje. Alleen was ik helemaal vergeten dat er ook tekeningen van hem in stonden. Maar voordat ik het boekje terug kon vragen was hij al bij een tekening van hem aangekomen. Het was een met potlood getekende tekening van een van zijn photoshoots.

Doordat ik in paniek raakte kon ik niks meer uit mijn mond krijgen.

"Wow.. ben ik dat?"
Door de enorme mini-paniekaanval knikte ik maar hevig op en neer. Meer dan dat lukte mij niet.

Oeeee wat zal shawn's reactie zijn😏 ik hoop dat jullie het nieuwe hoofdstuk leuk vinden❤
X Iriz