Chanyeol'ün burayı hangi parayla tuttuğunu düşünüyordum. Oldukça lüks ve pahalı bir otele benziyordu ve sevgilimin parasının olmadığını çok iyi biliyordum.
Umursamayıp -çünkü Chanyeol'e giveniyordum- jakuzinin içindeki köpüklerle oynamaya başlarken Chanyeol'ün telefonu çalmaya başlamıştı.
"Baekhee sen bakar mısın?"
"Bana Baekhee deme dedim göt herif!" Elimle uzanıp telefonu aldığımda ekranda gördüğüm isimle hemen açmıştım.
-Ekranda Sojin yazıyordu-
"Channie oğlun hiç uslu durmuyor hemen buraya gelmelisin." Duyduklarımla afallarken boğazımı temizleyip konuşmaya çalıştım.
"Sojin ben Baekhyun." Karşı taraftan bir süre ses gelmeyince kafamdaki kurduğum şeylerin doğru olmamasını umdum.
"Baekhyun, oğlu derken şey biliyorsun Chanyeol'ün ablasının oğlu var ve Chanyeol'e hep baba der ondan öyle dedim." Kafam gittikçe karışırken elinde meyve tabağıyla dikilen Chanyeol'ü gördüğümde telefonu ona verdim.
Chanyeol telefonu alıp dışarı çıktığında saçlarımı karıştırıp kendimi toparlamaya çalıştım. Jakuziden çıkıp kıyafetlerimi giymeye başladığımda Chanyeol içeri girmişti. Ona kendimden bile çok güveniyordum ama bir şeyler dönüyordu ve nedense Chanyeol'ün bana yalan söylediğini düşünüyordum.
Elimdeki kıyafetleri alıp yatağa oturduğunda benide kucağına çekmişti.
"Kafanda neler kurdun çabuk söyle." Dudaklarımı büzüp iç çektim.
"Sojin'le evli olduğunu hatta oğlunuz olduğunu falan düşündüm ama bu imkansız değil mi?" Chanyeol'ün gözlerinin içine baktığımda başını sallayıp dudağımı öptü.
"İmkansız Baekhyun." İmkansızsa neden gözlerin yalan söylüyordu.
~~
"Chanyeol bana yalan söyledin!" Ağlayarak Chanyeol'ün göğsüne yumruklar atarken Chanyeol'ün hareket etmeyişi beni daha da sinirlendiriyordu.
"B-baekhyun ben.." Dizlerim üzerine düştüğümde beni kolları arasına alıp yanaklarımı kavradığında gözyaşlarımı silip sarıldı.
"A-annemin düzeleceğini söyledin ama o daha da kötüleşiyormuş. Bunu benden niye sakladınız!?" Chanyeol beni daha sıkı sarmalarken hıçkırıklarımı göğsüne bırakıyordum.
"Üzülmeni istemedik güzelim sınavların başlıyor kafana takıp çalışmayacaksın. Eğer çalışmazsan mezun olduğunda evlenemeyiz." Geri çekilip inanamayarak baktığımda gülmüştü.
"Ama ben daha küçüğüm. Yani hemen mi evleneceğiz?"
"Ne o benimle evlenmek istemiyor musun?" Başımı iki yana sallayıp Chanyeol'e tekrar sarıldım.
"Tabii ki de istiyorum." Saçlarımla hissettiğim öpücükle gözlerim tekrar dolmaya başlamıştı.
"C-chanyeol annem.." Derin bir nefes çekmişti. Benim kadar o da üzgündü.
"Düzelecek bebeğim. Elimden geleni yapacağım." Elinden geleni nasıl yapacaktı ki tedavi masrafları çok pahalıydı. Tam ağzımı açıp konuşacakken dudaklarıma kapanan dudaklarıyla kendimi ona bırakmıştım.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
you wont miss me :: chanbaek
Kısa Hikaye"Beni özlediğinde elini kalbine koy ben orada olacağım."
