Baekhyun bıkkınca bilerek yavaş yavaş okul çıkışına doğru yürürken abisinin onu kapının önünde bekleyişi aklına geldikçe adımlarını daha yavaş atıyordu. Anlamıyordu neden her gün Baekhyun'u almaya geliyordu cidden anlamıyordu. İlkokul çocuğu muamelesi görüyordu resmen.
Kapının önünde durup canım kardeşim diyerek sarılacak abisini beklerken karşısında gördüğü yüz abisini unutturmuştu. Arabasına yaslanmış bir şekilde ona el sallayan Chanyeol'ü burada gördüğü için şaşkındı.
"Bay Park burada ne işiniz var?" Chanyeol elini ensesine atıp saçlarını karıştırdığında ne demesi gerektiğini bilmiyordu.
"Sehun seni okuldan almamı istedi." Ufacık bir yalandan zarar gelmez diye düşünmüştü. Baekhyun gülmeye başladığında oda gülmeye başlamıştı. Baekhyun aniden gülmeyi kesip Chanyeol'e baktığında nedensizce korkmuştu.
"Anneme bir şey mi oldu yoksa? O yüzden mi beni almaya gelmedi abim?" Baekhyun'un gözleri dolmaya başlarken Chanyeol ellerini hayır anlamında salladı.
"Annene bir şey olmadı. Sehun, Sojin'le beraber, seni almaya gidemeyeceğini söylediğinde benden rica etti." Bu da ufacık bir yalandı. Sehun aslında şuan Chanyeol'ün verdiği işleri yapmakla meşguldü.
"Anladım ama çok garip abim işi dahi olsa beni almaya gelirdi."
"Neyse demek ki gelemeyecek kadar meşgul anlarsın ya?" Baekhyun, Chanyeol'ün kasdettiği şeyi anladığında yüzünü buruşturdu.
"Buraya yakın çok sevdiğim bir kafe var benimle gelmek ister misin?" Baekhyun başını salladığında arabaya binmişlerdi. Aralarında yine tuhaf bir etkileşim vardı.
"Abimi nereden tanıyorsunuz?" Chanyeol gelen ani soruyla afallarken yoldan gözlerini ayırıp kısa süreliğine Baekhyun'a baktı.
"Şöförlüğünü yaptığım biri sayesinde tanıştık." Aslında doğruydu. Sojin'e bir bakıma şöförlük yapıyordu.
"Bu araba sizin değil mi?" Chanyeol kafasını iki yana salladı. Yalan söylemeye mecburdu.
"Zengin biri gibi görünüyorum değil mi?"
"Evet öyle sanıyordum." Chanyeol gerilmişti. Baekhyun'a yalan söylemek istemiyordu ama mecburdu.
"Hayır ufaklık sandığının aksine çok fakirim. Evimi geçindirmek için üç işi birden götürüyorum." Bu konuyu kapatmalıydı. Çünkü daha fazla yalan söylemek istemiyordu. Hemde değer verdiğini birine.
"Abimle arkadaş değilsiniz o halde? Çünkü yakın olduğu kişilerle resmi konuşmaz." Kötü yerden gelmişti soru. Gittikçe geriliyordu Chanyeol.
"Aramızın pek iyi olduğunu söyleyemem o yüzden resmi konuşur benimle. Ama ben resmiyeti sevmem."
"Anladım." Baekhyun daha fazla soru sormayınca rahatlamıştı.
En azından şuanlık daha fazla yalan söylemeyecekti.
~~
O günden sonra artık Sehun yerine Chanyeol, Baekyun'u okulundan alıyordu. Gittikçe yakınlaşmışlardı ve Baekhyun kendinden 5 yaş büyük Chanyeol'e karşı hissettiklerinden artık emindi.
"Baekhyun?" Düşüncelere dalmış Baekhyun'u Chanyeol'ün sesi kendine getirmişti.
"Seni seviyorum." Baekhyun'un bu dalgınlığından yararlanıp onu sevdiğini söylediğinde Baekhyun şaşırmıştı. Ne yani hisleri karşılıklı mıydı?
"Biliyorum çok ani oldu ama seni gördüğüm o ilk günden beri sana karşı bir şeyler hissesiyorum." Baekhyun ne diyeceğini bilemiyordu. Konuşmak istiyordu ama dili tutulmuştu.
"Beni sevmiyor olabilirsin bunu anlayışla karşılarım. Lakin senden bana bir şans vermeni istiyorum." Baekhyun kendini toparlayıp boğazını temizledi.
"Bana Baekhee demezsen sana bir şans veririm." Chanyeol kahkaha attı.
"Okulda yaptığınız skeçte çok tatlı olmuştun ama Baekhee. O yüzden sana Baekhee demeye devam edeceğim." Baekhyun kollarını göğsünde bağlayıp o günü düşündü. O halini hatırladıkça kendini bir yerlerden atmak istiyordu. Lanet tiyatro hocası yüzünden sevdiği adama rezil olmuştu.
"Bana Baekhee dediğin sürece sana şans vermem." Chanyeol yüzünü düşürüp iç çekti.
"Pekala Baekhyun bende sevgimi kalbime gömerim. Madem hislerime karşılık bulamıyorum artık görüşmesek daha iyi olur." Baekhyun şaşkınlıkla ayağa kalkmıştı. Çünkü Chanyeol arkasına bakmadan gidiyordu.
"Seni göt herif nereye gidiyorsun?! Bende seni seviyorum!" Chanyeol arkasını döndüğünde Baekhyun koşarak Chanyeol'e sarılmıştı.
"Göt herif?" Chanyeol kendine koala gibi sarılan Baekhyun'u bedeninden ayırıp sorduğunda Baekhyun omuz silkmişti.
"Beni böyle kabul etmelisin. Ağzım biraz bozuktur."
"Abinde böyle senin ama düzelteceğim seni merak etme." Baekhyun'u tekrar kolları arasına alıp etrafında döndürdüğünde Baekhyun mutluydu.
Şimdilik..
~~
Y/N: Böylede sevgili oldular işte~ 1-2 bölümde sevgiliyken neler olmuş onları öğreniriz sonra tekrar normale döneriz~
Şu ilk karı da yağdıralım bence dimi :')
Sizi seviyorum kendinize dikkat edin~😘
ŞİMDİ OKUDUĞUN
you wont miss me :: chanbaek
Historia Corta"Beni özlediğinde elini kalbine koy ben orada olacağım."
