(The-the-o) TRUE(D)HANA The Secret Detective Agent.

6. WDG

Anu naka sulat?

Teka babasahin ko.

Magingat kayo.
Dahil kayo na
Ang susunod...

Ahhhhhhhhhhh.. Sulat yan ng killer. Tayo na ang isusunod nya. Takot na wika ni melli.

Manong guard. Paki check po sa labas kung andun pa yung lalaking nag bigay ng sulat. Utos ni cris.

Masama to. Delikado tayo. Baka alam na ng killer ang mga kilos natin. Kelangan mag doble ingat tayo. Sabi ni jayson.

Roxane. Masmabuti pa wag muna kayong lalabas sa bahay nyu. I eexcuse ko muna kayo sa school. Masyado kasing delikado. Hayaan nyo munang lutasin namin ni jayson ang lahat ng to. Sabi ni carlo.

Tama si carlo. Doon muna kayo sa bahay ninyo. Mag lock kayo don. Hangat di pa nahuhuli ang killer. Sabi ni cris.

Bhest natatakot ako. Ayoko pa mamatay. Sabi ni melli.

Melli. Wag ka magsalita ng ganyan, Di ka mamatay.
Carlo magiingat kayo.
Cris ikaw din. Magiingat ka.
Pati rin sayo jayson.

Wag kayo mag alala. Akong bahala. May suspect nako. Di ko na sya pakakawalan pa. May kumpyansang sabi ni jayson.

Kinabukasan. Hindi nga kami pumasok ni melli. Sinabi ko kay mommy ang lahat. Na excuse din kami sa chool. Dahil pinaliwanag ni carlo ang pangyayari. Pumayag naman ang principal at naunawaan nya.
Dumaan pa ang mga araw,at talagang naiinip na ako sa loob ng bahay. Halos tatlong araw na kaming di pumapasok ni melli. Lagi lamang ako nanunuod ng tv. Hangang sa narinig ko ang cp ko, na tumutunog. Si melli. Bakit kaya sya tumatawag? Sagutin ko nga.

Hello melli?

Bhest. Umiiyak na sabi ni melli.

O bakit ka umiiyak anung nangyari?

Bhest. May nagtangkang pumasok sa bahay namin. Binasag yung window namin. At sinira yung mga gamit namin sa sala. Buti nalang may rumorondang security guard dito sa village. Kundi. Baka napatay na ako ng killer. Umiiyak pa ring sabi ni melli.

Melli. Wala ba jan si tito?

Wala bhest. Ako lang mag isa dito. Natatakot na ako bhest.

Wag kang matakot. Tumawag ka ng mga pulis. Tawagan mo rin si cris. At sabihin mo ihatid ka dito sa bahay namin. Dito ka muna pansamantala.

Salamat bhest. Sige ibababa ko na.

Ilang sandali pa. Nasa bahay na namin si melli. Kasama nya si cris. Pagbaba sa motor ni melli, ay niyakap na nya agad ako. Melli wag kana umiyak safe kana dito. Nandito si kuya at si mommy. Hindi ka namin pababayaan. Isa pa tinawagan na namin si Tito. Uuwi na daw sya sa inyo para alamin kung anu yung nangyari.

Salamat bhest. Maaasahan ka talaga. Umiiyak parin sabi ni melli.

Halikayo sa sala, at dun tayo magusap. Wika ni mommy.

Melli wala kabang napansin na kakaiba sa labas ng bahay nyo? Wala bang umaaligid aligid sa bahay nyo? Tanung ni kuya.

Meron kuya onad. Kahinahinala yung lalaking nakita ko nung makalawa. Naka itim na jacket. Naka black pants. At naka helmet pa sya. Sakay ng kanyang motor. Sagot ni melli.

Anung oras mo sya nakita? Tanung uli ni kuya.

Mga bandang 9:30pm na nun kuya onad. Di po ako makatulog kasi naiisip ko nga po yung killer.

Si melli. Kuya onad ang tawag niya kay kuya ronald. Sya lang ang bukod tanging tumatawag kay kuya nang ganun. Kasi ang palayaw talaga ni kuya ay, Ron.