OKÇU TANRIÇA

part-6

Sadece bedenleri,şekilleri,görüntüleri sevenlere ne yazık!
Ölüm her şeyi yok edecek
Ruhları sevmeyi deneyin.
-Victor Hugo

Her şey ama her şey elbet Birgün geçer. Geçecekti tüm acılar ve acıların ortasında mutluluk yeşerecekti.Sahi Mutluluk neydi?  Neydi mutluluk?  Hayatında sadece mutlu olmak isterken  mutluluk rastlayacak mıydı onlara? Hayatın aslında bir tiyatro olduğu insanların ise birer oyuncu olduğu şu evrende ölümsüzlük,sonsuz yaşam yoktu...Mutlu olmak için pek bir zaman yoktu..

'Geldik' diyip sıkıntılı bir nefes saldı karanlığa genç adam.

'İyi olacak mıyım?' dedi genç kız aniden. Gözleri dolmaya başlayarak 'Etrafımda ki acıları hissediyor musun? Ne kadar da fazlalar.. Tarifi imkansız acılar.. Terk etmiyorlar beni. Onlar bana bağlı. Bir annenin çocuğunu terk etmeyeceği gibi onlarda beni terk etmeyecekler ' Annesinin yüzünü düşlemeye başladı.

'Her anne çocuğuna sahip çıkmaz yani hala umut var' dedi genç adam acıyla gülümseyerek.

'İnsanlar acılara nasıl kayıtsız kalabiliyorlar anlamıyorum nasıl unutuyorlar? peki ben, ben unutabilecek miyim?' dedi genç kız çaresizlik içinde haykırarak.

Uzun bir sessizlikten sonra:

'Acılara kayıtsız kalmayı başarabildiğin zaman unutacaksın ama.. Mutlu olamayacaksın sadece iyi olacaksın' dedi genç adam. Genç kız hıçkıra hıçkıra ağlamak istiyordu.

'Sence yaşamayı seçmem  bencillik mi?'

'Neden olsun ki?'

'Bir yerde okumuştum:
İdam mahkumu adam, ölümünden bir saat önce şöyle düşünmüş eğer yüksek bir yerde sadece iki ayağını koyabilecek yer olsa sonsuza kadar orada durabilirmiş etrafında ne olursa olsun uçurumlar kayalar okyanuslar dev karanlıklar... Burada hıçkırdı gözyaşları hala akıyordu.

'Ona göre öyle bir yaşam o anda ölmekten daha iyiymiş..' Uzun bir süre sustu söze başlayan Araf oldu

'Peki adama ne olmuş orda kalıp ölümümü beklemeyi mi seçmiş yada o an  ölmeyi mi?'

'Seçme hakkı yokmuş.' dedi genç kız.

Bir ölüm sessizliği çöktü etrafa.

'İyi geceler' dedi Diana.

Arabadan acele etmeksizin yavaşça indiler. İkisi'de şaşılacak derecede durgundular. 

'Seni almaya gelirim yarın' Araf arkasını tam dönecekken

'Dur!' dedi Diana.

'Sanırım her şey yeteri kadar açık değil. Bir anlaşma yapmamız lazım'

'Ne anlaşması'  dedi Araf gözlerini hafifçe kısarak ses tonu o kadar büyüleyiciydi ki..  Her şeyi o an o kadar güzelleştirmişti ki o kadar güzel ve eksiksizdi ki  Boğazını temizleyerek aklındaki düşünceleri ertelemeye karar verdi Diana.

'Ben her şeyimi kaybettikten sonra sadece sizin istekleriniz için yaşayamam..'

••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••🎭

Karanlığına geri döndü genç adam. Anahtarını masanın üzerine koyarak koltuğa bıraktı bedenini. Diananın söylediklerini düşündü

'İntikam.. Evet intikam istiyorum beni cayır cayır yakanı bende cayır cayır yakmak  o adamı öldürmek karanlığa kurşun sıkmak istiyorum'

Hayata karşı en ufak bir fikri yok nasıl da bilgisiz.. Ne kadar  büyük bir özveri de bulunduğu bir bilse.. Kaçınılmaz sona ne kadar da yakın...Diye düşünüyordu genç adam.