OKÇU TANRIÇA

part-2

Kelimeler bazı anlamlara gelmiyor...
-oğuz atay

Olan olaylar karşısında sersemleyen diana elindeki su bardağını ambulansın kenarına bırakıp yürümeye başladı. Bir yandan da gözyaşları hızla akıyordu.

Kendi kendine söyleniyordu.

'Kadını öldürdü'.

Bu kız ne yapacaktı. Henüz 16 yaşındaki kızı düşünmeden edemiyordu.Bu hayatta bu acımasız hayatta  yapayalnız kalmıştı. Dianayı herşey çok derinden etkiliyordu. Çok duygusaldı. Belkide yaşadıkları onu bu kadar duygusallaştırmıştı. Babası onları 8 sene önce terk etmişti. Yani diana henüz 12 adal ise 15 yaşındaydı. Diananın annesi vardı ama o küçük kız hem annesini hemde babasını feci bir şekilde kaybetmişti.

Sersemce yürüyen Diana yolun ortasına doğru yürüdüğünün farkında bile değildi. Düşünceler zihnini ele geçirirken anılar beynine hücum ediyordu. Gözleri öylesine açıkkken akan göz yaşları beyaz tenini yakıyordu. Hayatın  gerçekleriyle bir daha yüzleşmek onu yorgun düşürmüştü. İçindeki cadılar harekete geçerek ona hiçbir şeyi umursamaksızın  yürümesini söylüyordu. Oda yapıyordu. Onu bu derin düşüncelerden alı koyan şey ise korna sesiydi. O daha neler olduğunu anlamadan araba bir santim uzağında tam bitişiğinde durmuştu. Refleks olarak ellerini kendine  siper etmek  istercesine öne doğru uzatmıştı. Arabadan inen genç adam ona doğru öfkeyle  yürümeye başladı. Diananın takati kalmamıştı. Genç adamın kolları arasına yığıldı kaldı.

Genç adam şaşkınlıktan ne yapacağını bilemez haldeyken peşindeki eli silahlı adamları dehşetle hatırladı. Genç kızı bir köşeye bırakmak gibi bir zamanı yoktu zira tam yolun ortasındaydılar. Onuda kendisiyle birlikte götürecek ti mecburen. Hemen arka koltuğun kapısını açtı. Kızı fırlatırcasına arabaya yerleştirdikten sonra kapıyı sertçe kapattı Bir yandan da küfrediyordu. Hızla sürücü koltuğuna geçti. Geç kalmıştı.Gelmişlerdi. Onu bulmuşlardı.

Zor Bela atlattığı bu adamları hep bu aptal kız yüzünden tekrar atlatmak zorunda kalacaktı. Eğer kurtulursa bu kız bedelini ödeyecekti. Öfkeyle  son bir kez daha aynadan kıza bakıp gaza bastı. Kurtulması gerekiyordu. Planlar bozulamazdı eğer başarısız olursa -bu ilk defa olacaktı-  hepsi onun yüzünden olacaktı tüm bunlar.

Genç adam arabayı hızla sürerken diana kendine gelmeye başlamıştı. Sızlayan başını ovarken kan çanağına dönmüş gözlerini açarken canı yanıyordu.

Sarsılıyordu Diana. Bu gerçekle hızla yerinden kalkarken bir yanındaki genç adama birde  yola baktı. Kimdi bu neler oluyordu? Ondan ne istiyordu? Tüm bu sorulara cevap bulmaya çalışırken içindeki cadılar uyanmış on fısıldıyorlardı

Seni öldürecek! Seni öldürecek! Diananın korkudan gözleri kocaman açılırken kalbi  hızla atmaya başladı. Genç adam ona korkuyla bakan kızın uyandığını henüz fark etmişti. Öfkeyle kıza bakarak bağırmaya başladı

'Hepsi senin yüzünden anlıyor musun? Eğer aptalca kollarımın arasına yığılmasaydın bunlar olmayacaktı.senin yüzünden planlarım alt üst oldu!' diye kükredi bir nevi .

Diana ne diyeceğini bilemezken silah seslerini duydu. Arkadan onlara ateş açıyorlardı şaşkınlığı bin kat artan Diana dilini yutacaktı neredeyse. Genç adam öfkeyle bağırdı

'Kahretsin!!'

Hemen telefonunu çıkardı genç adam. Birini arayıp kulağına götürdü telefonu hızla.

'Devrim planlar bozuldu çabuk çıkın oradan çabuk! Büyük ihtimalle sadece on beş dakikanız var çıkın oradan!'

'Neler oluyor?  Bunlar kim ?  Bize neden ateş açiyorlar.. Genç adam sinirden delirecek ti resmen.