Yineliyorum. Öküz gibi yedim. Aferin bana. Bu aldığım kiloları benden başka kim verecekse artık. Yakında bacağım 700 kilo olarak gezeceğim.
Hemen telefonu kapıp Ada'yı aradım.
''N'aber canısı?''
''İyidir senden n'aber?''
''Aynı.Sana okulda olanları anlatayım.''
''Eveet!''diye bağırdı.
''Ya bağırma ama!''
''Bebek eğer şimdi anlatmazsan gece gelir yanına saçlarını sevmediğin takımın rengine boyarım haberin olsun!'' dedi.
Lan lanet olsun vallaha yapar üşenmez bir de saçımı keser...
''Bence anlatmaya başla.''
Bence de başlayayım.
''O nasıl bir tehtid Ada?''Kesin gülüyor...
''Tamam. Neyse, ilk olarak meteor ile aynı sınıfa düştük.''
1 dakika boyunca sessiz kaldı ve:
''Aaaaaa!!'' diye bağırdı ve devam etti.
''Yuhh!Çüşş!Ohaa!'' Evet biz şaşırınca hep bunu diyoruz da.(Alışın bence )
''Sakin ol canısı.'' dedim.
Daha sonra olan her şeyi anlattıktan sonra Ada küçük şaşkınşık krizlerine girdi.
''Neyse yarın ne olacak aceba?''dedi.
''Bilmiyorum bende. Yaşayıp göreceğiz. Hadi öptüm görüşürüz canısı!''
''Görüşürüz bay bay!''
Ada ile böylesine ciciş bir telefon konuşmasından sonra nedenini bilmediğim bir gülme krizine girdim. Neyseki LGS Mağduru geldi.
''Hoş gelmedin velet Buğra!''
''Hoş bulmadım Hazal'cık!''
''Sus lan!''
Kardeşim ile ne kadar iyi anlaşıyoruz değil mi?...
Buğra garip garip hareketler yaptı ama hiçbirisini de anlamadım.
Sanırım test çözmedi bu mal.
ÖZÜRLÜ...
Buğra odaya gitti. Hiç peşinden gidemem çok üşendim. Kumanda nerde lağn!! Tamam tamam. Ayağımın ucundaymış. Ayağımla çekip elime aldım. Ee hadi ama bunu da yapmayan yoktur herhalde? Değil mi yani bunu yapan tek kişi ben olamam! Bu arada annem nerde ya? Annem kalp cerrahı. Nöbette olduğu zaman ve hafta içleri Ecrin Teyze bize gelir.
Youtube'a girip şarkıyı son ses açtım. Bunu yapmayı çok seviyorum.
''No, I can'T stop!''diye bağırdım.
Tabii benden sonra da Buğra bağırdı.
''Şu müziğin sesini kıs!''diye. Tamam biliyorum. LGS sınavıyla dalga geçiyorum ama önemli bir sınav. Ama bana 'hayvan' dedi... Yani ne var belki rica etseydi sesini kısacaktım. Yook ya yine de kısman ablaya 'hayvan' denmez. Oha lan sanki bir an için içimden annem çıktı.
''Hayır! Kısmıyorum lan!'' dedim ve o sırada ikinci annemiz bağırdı.
''Kuzucuğum sesini kıs! Yakışıklım sen de ablaya 'hayvan' deme.''