Vampirlerinde Sırları Vardır...

Küçük Gezinti

Kitabı okumak için odama gittim ve puf koltuğuma oturdum. Kitabın başlığı çok ilgi çekiciydi.

Vampir Kehanetleri

Ve başlıyoruz. Kitabın ilk sayfasi önemlsizdi. Bu yüzden hepsini okumak yerine ilgimi çeken sayfaları okumaya karar verdim. Sayfalara öylesine göz gezdirirken bi anda durdum. Sayfada, beyaz tülden yere kadar uzanan elbisesi olan bir kadın vardı. Çok güzeldi. Sonra aniden sayfadaki resimler yer değiştirmeye başladı. Kitaptan gelen bir ışık gözümü alıyordu. Kitaptaki resmin son hali öncekinden tamamen bağımsız bir resimdi. Resimde siyah ve kocaman melek kanatları olan, bir kadın vardı. Resmin önceki halinden eser yoktu. Kadın önceki resimdeki gibi çok güzeldi. İki resimdeki kadının da aynı kişi olduğunu tahmin ediyorum.

.............................................

Yapmasana be!
Jackle itişiyorduk. Beni çok kızdırmıştı. Abuksubuk şeyler söylemişti ve sinirimi bozuyordu. En sonunda sevgili abicimin yardımlarıyla Jacki yere sermiştik. Jackin üstüne çıkıp gıdıklamaya başladım. Altımda kıvranıyordu bildiğin. Nasıl zevk aldığımı tahmin etmek çok zor olmasa gerek. B-)

Ah çok kötüsün kızım.
Aynen öyle iç ses! O bunu fazlasıyla haketti.

-Ah tamam! Dur! Dur!

-Hayır Jack. Çok keyif alıyorum.

Ani bir hareketle üstüme çıkıtı ve ellerimi tek eliyle tuttu.
Ah tanrım çok güçlü!
Bu kez katılıyorum iç ses.

Bacaklarimi oynatmam bir işe yaramıyordu ne yazık ki. Bu sırada diğerleri sıkılıp odalarına dağıldılar. Uzun uğraşlar sonucunda üstümden indi. Biz de Jackle dışarı çıkmaya karar verdik. Küçük bir gezinti yapıcaktık. Üstüm başım uygundu ve o da pek sallamıyordu ne giydiğini. Bu nedenle direk çıktık evden. Öylesine geziniyorduk işte. Sonra bir anda durdu. Bana döndü ve...
Aha kızım bak durdu eyvah yine bişe yapcak!
Ya sus bi iç ses!
Neyse nerde kalmıştık? Ha tmm. Bana döndü ve bana yaklaşmaya başladı. Deliler gibi korkuyordum ve kalbim çok hızlı çarpıyordu.

-Gözlerin... Gözlerinin ela olduğunu hiç fark etmemiştim. Sana yakışıyor.
-Sağol. :-)

Biraz utanmıştım açıkçası. Bu kez biraz daha yaklaştı ve durdu. Bana çok yakın duruyordu ve nerdeyse kalbim yerinden fırlayacaktı. Yeniden bir şey söyliyceni düşünüyordum. Ama o ise bu defa birazcık daha yaklaştı. yaklaştı ve en sonunda dudaklarıma yapıştı. İnanamıyorum aman tanrım! Beni öptü mü o? Çok utanıyordum. Ama onun da utandığını biliyordum. Bikaç saniye sonra:

-Sanırım biraz soğuk oldu ha? Eve gidelim.
-Ama ben... Yani henüz evden yeni çıktık. Ve... Hemen eve dönmek istemiyorum.
-Sen bilirsin. O zaman devam.
- :)

Oha yani oha!
Haklısın ama şimdi sırası değil.

Biraz daha gezindik. Ardından abim aradı ve eve gelmemizi istedi. O an zamanın ne kadar çabuk geçtiğini anladım. Telefonu kapattım. Zaman çabuk geçsede anı yaşıycaktım.
..........

Eve geldiğimizde sofra hazırdı. Bizde oturduk ve yemek yemeye başladık...