Elif Ada Doğan
Sabah tanımadığım bir sesin ıslığını duydum.
Bu kimdi ki?
Umursamadım ve güzel uykuma devam et-
Bi' dakika benim evimde hiç kimse yok ki!
Gözlerimi bir anda açtım ve hiç tanımadığım bir yatakta hiç tanımadığım bir evde olduğumu fark ettim. Bir adamın arkası dönüktü ve bu gözlerimin dahada büyümesine neden oldu.
Nasıl olurdu? Aklıma eşarbım gelmişti, hemen başıma attım ellerimi. Yerindeydi. Örtüm yerindeydi.
Üzerime baktığımda ise feracem yoktu. Ama nasıl olurdu? Ben bir erkeğin yanında nasıl feracesiz durabilirdim ki? Her şeyden öte ben bir erkeğin evinde ne yapıyordum?
Başımı kaldırdım gözlerim dolmuş halde.
Karşımda Miraç Beyi görmemle daha da şoka uğradım.
Sonra aklıma bana söyledikleri geldi.
"Ister zorla ister güzellikle çıkaracaksın o saçma şeyleri"
Yapmış olamazdı değil mi? Namusumu elimden almış olamazdı değil mi? Ne diyorum ben başımda örtüm vardı ne yapmış olabilirdi ki!
"Niye öyle garip garip bakıyorsun Elif Ada? "
Neden acaba?
"Ben neden buradayım acaba?" diye pat diye sordum.
"Bundan sonra bende kalmaya karar verdin de ondan, neden olabilir dün gece uyuya kaldın arabada evinin adresini bilmiyordum bende buraya getirdim seni. " dedi. Her şey aklımda tek tek otururken, uyuya kaldığım için kızıyordum kendime. Ama her şeye rağmen içim bir nebze de olsa rahatlamıştı.
"Peki benim feracem nerede ve neden üzerimde yok? "
Bir an duraksadı ve cevap verdi.
"Haa şu üzerindeki siyah şey mi? Ben onu dün gece çıkardım rahat uyu diye" Kaşlarım sinirle çatıldı üzerimdeki bol etek ve gömlek olsa dahi yine de rahatsız oluyordum bir erkeğin karşısında böyle olmaktan.
Hem benim üzerimdeki şeyi nasıl çıkarırdı? Hangi hakla?
"Siz ne yaptığınızı sanıyorsunuz? Neden benim iznim olmadan böyle bir şey yapıyorsunuz? Anlıyorum ateistsiniz ben size saygı duyuyorum peki siz neden bana saygı duymuyorsunuz? Çıldıracağım, nasıl rahatsız olabileceğimi bir saniye olsun düşünemezsiniz? "
Bu cümleleri telaffüz ederken gözlerimden sağınak misali yaşlar dökülüyordu.
Ben yıllardır bir erkeğin karşısına böyle çıkmamıştım. Şimdi kendimi kötü hissetmem normal değil miydi? Neden bana saygı duymak, dinime saygı duymak, giyinişime saygı duymak onun için bu kadar zordu? Evet bir ateist olabilirdi ama dini görüşü değil önyargısıydı buna onları yaptıran. Hayatımda kaç kez ateist insanlarla karşılaşmıştım tebessümü yüzünden eksik olmayan, her dine saygılı kaç ateistle karşılaşmıştım. Ama onu böyle yapan dini görüşü değildi. Bunun dini görüşle alakası yoktu ki. Belki önyargı belki saygı ama kesinlikle dini görüş değil.
Miraç Güney
Dün akşam aslında aklımdan bazı şeyler geçmişti ama neden bilmiyorum bir şey bana engel oldu ve o aklımdan geçeni yapamamıştım. Ona kıyamamıştım bu bir gerçekti ama zaten bir kadına onun rızası olmadan dokunamazdım. Bana engel olan şey ise vicdanımdı. Böyle bir şerefsizliği yapamazdım. Dün gece bir kibire kapılmıştım ama neyse ki vicdanım beni durdurmuştu.
