My "brother"

1ο Κεφάλαιο

Γύρισα από το σχολείο κουρασμένη και το μόνο που θέλω είναι να ρίξω έναν ύπνο καμιά ωρίτσα. Ανεβαίνω πανω και ξαπλώνω στο κρεβάτι. Ομως η φωνή της μαμάς δεν μου επιτρέπει  να κοιμηθώ...
- Αγάπη μου έλα κάτω λίγο, πφφ την ακούω και αναγκαστηκά της απαντάω.
- Σε ένα λεπτό κατεβαινω μαμά.

Αφήνω το κρεβατακι μου και κατεβαινω τις σκάλες. Μια ωραία μυρωδιά μυρίζει απο την κουζινα, ειμαι σίγουρη πως είναι κέικ σοκολάτας. Αχ μαμά σε λατρεύω!

-Κάτσε κάτω αγάπη μου...πρέπει να μιλήσουμε.
-Πες μαμα.
- Λοιπόν γλυκιά μου... Θυμάσαι που εγώ με τον Γιώργο ειμαστε μαζί ενα μήνα περιπου;
-Ναι, φυσικά.
- Επειδή ο Γιώργος πρέπει να πάει στην Αμερική για κάτι συμβόλαια μου πρότεινε να πάω μαζι του για να περάσουμε λίγο χρόνο μόνοι μας...
- Ωραία μαμά, μια χαρά.
- Ναι... Ομως δεν θέλω να μείνεις μονη σου... Φοβάμαι να σε αφήσω 3 βδομάδες μονη...
- Θα πάω στην γιαγιά, σιγά.
- Ρε αγάπη μου... Η γιαγιά σου δεν μπορεί πια να σε προσέχει έχει γερασει. Ετσι σκεφτήκαμε με τον Γιώργο να μείνεις σπίτι του.
- Μονη σε εκείνο στο σπίτι του Γιώργου; Είναι τεράστιο... Τι θα κάνω εκεί;
-Με τον γιο του αγάπη μου.
-Εχει ο Γιώργος γιο;
- Ναι, στην ηλικια σου είναι δεν έχει τύχει να γνωριστειται.
-Πρωτη φορά το ακούω...
-Είχα ξεχάσει να στο πω... Ουτε εγώ δεν τον έχω πετύχει πολλές φορές. Αλλά αρκετά ευγενικό παιδι φάνηκε.
-Μάλιστα...
-Μην φοβάσαι καλά θα τα πάτε. Και μια φορά την μέρα θα έρχεται μια κύρια να σας καθαρίζει και να σας μαγειρεύει.
-Το ελπίζω...
-Πήγαινε να ετοιμασεις τα πράγματά σου σιγά-σιγά γιατί αύριο βράδυ πρεπει να τα παμε εκεί.
-Εντάξει... Πότε πετατε;
- Μεθαύριο το πρωί.
-Ωραία... Αντε πάω πάνω.

Πωωω δεν το πιστεύω, ο Γιώργος έχει γιο;; Και μάλιστα ίσα με μένα και εγώ τώρα το μαθαίνω;
Ελπίζω να τα πάμε καλά... 3 βδομάδες θα περάσουμε και μαζί και βαλε και άλλες μέρες αν κανονισουν τίποτα οι δικοί μας.

•Μετά απο 2 ώρες διαβάσματος•

Ουφφ... Επιτέλους τελείωσα... Θα πάρω τηλέφωνο της Λίζα να δω τι κάνει.
-Ειι τι κάνεις Λιζακι;
- Βαρετά βλακάκο εσύ;
-Σε δυο ώρες εχω μαθημα και δεν ξέρω τι να κάνω...παμε καμιά βόλτα;
-Βεβαίως! Σε 20 λεπτά στο πάρκο.
-Αντε τα λέμε!

Ετοιμάζομαι:

Και ξεκινάω.

Ξαφνικά από μακρυά μπροστά μου διακρινω δυο άτομα να τσακώνονται. Οσο πλησιαζω...ποιον άλλον να δω εκτός απο τον γνωστό μαλακα του σχολείου. Ο Κόνορ. Αλλαζει τις κοπέλες σαν τα πουκάμισα και έχει καβαλισει το καλάμι. Ασε που η ζωή του είναι τέλεια αφού ζει με τα λεφτά του μπαμπακα. Πάμπλουτος ο πατέρας του.
Βλέπω την κοπελα να τον κυνηγάει και αυτός να απομακρύνεται.

Οταν όμως περνάει διπλα μου καταλάθος χωρίς να το καταλάβω μου ξεφεύγει η λεξη "γαϊδούρι". Και για κακή μου τύχη με άκουσε και γύρισε:(