The Vampire Delinquent

Chapter 4~ Demon + Human

DYLAN'S P.O.V

I was left in the air dumbfounded. What did she said?  I don't know what the point did she meant.

I am the last human? Then what kind is she? A ghost?  That's ridiculous! Is she already insane?

Ni hindi ko nga alam kung ano ang blood type ko. Type O ba? Type A o kaya B, o kaya naman ay type AB? Kung ang sinasabi ng nerd kanina ay sweet ang dugo ko, kung hindi ako nagkakamali ay type C siguro ang akin.

'A' for adorable, 'B' for badboy and 'O' is for O'dunno. Luckily that I belong to the group of C, which is CANDY. Candies are sweet, aren't they?

Fuck! I'm thinking some childish things! Don't care.

But one thing that pop up unto my mind. I'm curious about myself.

Napaigtad ako sa kakatayo ko nang may kumalabit sa'kin. Nilingon ko ito at nakita ang babaeng naka-usap ko kahapon.

"Don't mind what she said. She's totally insane." Nakangiting sabi niya. "By the way, my name is Raxie. Nakalimutan kong magpakilala."

"Dylan" Ngumiti siya.

"And that is Janna." Turo niya sa babaeng tumulong sa'kin. Ngayon alam ko na ang pangalan niya. Janna.

"Sige, mauna na kami." Tumango lang ako bilang tugon. Pero sa totoo ay gusto ko na siya mismo ang magpakilala sa'kin. Ang kaso, parang malabo ata yun mangyari dahil hindi ko pa siya narinig magsalita. Pipe ata.

Inayos ko ang bag ko at hinawakan ang strap nito. Pumasok ako sa silid ko at umupo sa aking upuan habang naghihintay na pumasok ang Prof.

I heard my classmate whispering each other. Binalewala ko sila at akmang magsasalpak ng earphone ng makarinig ako ng hindi ko maaasahan na salita.

"Not doubt. Everybody wants his blood co'z it's so sweet. I can't wait to drink it." Nanggigil na sabi ng isang babae

Nakita siguro nilang nakatingin ako sa kanila dahil parang mga kung anong nagsilabasan kanilang mga dila at dinidilaan  ang sariling labi.

Nandidiri, nasusuka, at higit sa lahat ay natatakot. Parang namutla ako dahil lumambot ang mga tuhod ko sa kaba. Deretsong umiwas ako ng tingin at nagsalpak ng earphone. Pero hindi ako nagpa-tunog ng kanta dahil na-curious ako sa mga pinagsasabi ng mga tao ngayon.

But I blame myself for not playing the music. If earlier i was frightened, then currently is the worst. I clearly heard what they've saying. Those words keeps my mind not to listen them, but still my heart saying to listen and understand.

My soul wants to escape from this body of mine to feel free and not to bother what I've heared.

Didn't they aware that their talking about me when I'm here beside them?

Tumingin ako sa relo at minura ang Prof dahil ang tagal niyang dumating. Tumayo ako at inayos ang polo ko at kukunin ko na sana ang aking bag nang hinila yun ng isang babae.

"Our teacher is not coming, so why don't you come with us? It'll be fun!" Nakangiting sabi niya at hinila na ako.

"S-sorry. I have some things to fixed." Alibi ko pero sadyang bingi siya kaya hindi niya ako narinig. Naalala ko ang pinag-usapan nila kanina kaya tinabig ko ang kamay niya na hawak sa braso ko.

Hinawakan ko ang kamay ko dahil sa sakit nito. Fuck this woman! Tiningnan ko siyang masama. "What are doing?!" Bulyaw ko.

Hindi ko nagustuhan ang inakto niya dahil nagtanong pa siya ng pa-inosente, kaya hindi ko mapigilang hindi singhalan ulit siya. "You bitch! Don't you know that it hurts?! My father didn't touch or harm me, ikaw pa kaya na hindi ko kilala?!"