The Vampire Delinquent

Chapter 2~ Bloodsuckers

Across the mountain from the Belinton river to the city of they're destination. There was a huge empty lot and it was surrounded by a dark forest. They've decided to take some rest and continue they're journey tomorrow.

Minutes passed, they heard a shrieks. Because curiousity kills cat, they followed those tunes and shocked was written in their face.

A human and his wreck neck. Although, it's not just a wreck, co'z it chop the neck. You can see how the blood showering to the air. You can't smell a bad odor because it happened in a minute. His head is on his side, opening the mouth like he's going to shout. Eyes are wide open and written an emotionless: Afraid.

"She's so Heartless!" Janna gritted her teeth and a form of her fist lingered to her skin. She wave her hand and in a snap, the dead body disappeared like a bubble floating in the air.

"I think we need to do it." Janna nod at her for showing an agreement.

—

Three days past from the incident they've encounter, they found a place where to stay and it was huge. They buy the house and lot for they're needs. And now, they are now going to enter a famous, private University named Joasa.

"Grabe teh! Unang araw natin sa pagkaka normal! Para akong binangungot and it gives me goosebumps when I remember it." Maarteng sabi ni Raxie while Janna just rolled her eyes.

"Shut your fucking mouth before anyone heard us." Sabi ni Janna na walang emosyon.  "And what did you just said? First day for being a normal? Are you sick?! What do you think to us? An abnormal?!"

"Huwag ka ngang high blood diyan! Alam mo bang namamatay agad ang mga taong ganyan?"

Janna narrowed at her. "Are you saying that I'm a human?" Sabay pakita sa pangil. Natakot naman si Raxie kaya umatras at naglakad sa magiging silid nila na parang walang nangyari.

Ganyan sila mag lambingan.

Nasa ikalawang palapag ang kanilang silid at nasa kolehiyo na sila ngayon. Kumatok si Janna sa pinto pagkadating nila dahil hindi niya makayanan ang pinagdadaldal ni Raxie.

Binuksan ng isang matandang babae na naka salamin ang pinto. "Transferees?" Taas kilay niyang tanong. Nag iba naman ang mood ni Janna sa sinabi niya. "Isn't obvious?" Bulong niya.

Narinig 'yon ni Raxie kaya siya na ang sumagot. "Opo ma'am, ngayon na po kami papasok." Magalang at nakangiting sabi niya. Narinig niya pang bumulong si Janna na 'plastik' kaya sinamaan niya ito ng tingin, pero sadyang biolente si Janna ay tinaasan siya nito ng kilay. Nag mouth na lang si Raxie ng 'whatever'.

Pinapasok sila ng Prof sa loob at lahat ng mga mata ay nakatingin na sa kanila. Hindi nagustuhan ni Raxie ang nangyayari ngayon kaya binahala niya lang ito at naghanap ng mauupuan.

Hahakbang na sana siya nang magsalita ang Prof. "Mind to introduce yourselves?"

Sinamaan niya ang ceiling sa inis. Sa isip niya ay parang pinapahiya sila sa mga nakatingin sa kanila. Tiningnan niya si Raxie at nakuha naman nito ang gustong iparating kaya siya nalang ang naunang nagpakilala.

"Hello! My name is Raxie Mantua. 18 years old. I came from Toronto,Canada. Owner of the best selling car around the world. Please be good to me." Nakangiting pakilala nito na nagpataas na naman ng kilay ni Janna. Nasa isip niya ngayon ang parang nahihiya dahil mayaman 'kuno' siya. Tinignan niya pa ito mula ulo hanggang paa.

Nagtaka siya kung bakit tumahimik ang lahat. Tumingin siya sa paligid at mas lalong nainis dahil nakatingin ang lahat sa kanya. Kaya hindi niya gusto ang ganito dahil nasa center of attraction. Bumuntong hininga siya at tumingin sa lahat. "Janna Harrington, 18." Pagkatapos ay naglakad patungo sa nakitang upuan habang bumubulong ang kanyang mga kaklase sa kanyang pagpapakilala kung bakit yun lang. Sumunod sa kanya si Raxie na bumabati sa mga kaklase at umupo sa tabi ni Janna. Umirap lang siya at nagsalpak ng earphone.

May mga maiingay, tahimik, nag chichismisan, nagbabasa ng libro, nagkukwentuhan, may nakikinig sa turo ng Prof. Lahat ng nasa loob ay may iba't-ibang mundo.

"Ms. Harrington! Are you with us?!" tawag sigaw sa kanya ng Prof. Nagulat siya nun pero tumingin lang siya sa tumawag ng walang emosyon.

"Yes ma'am." Maikling sagot nito na napag taas ng kilay.

"If you are listening, then explain the monosodium glutamate and give the exact year when was the first use of it. I gave you two minutes to answer the question." Huminto ang Prof. "Hindi ako tumatanggap ng maling sagot."

"Monosodium glutamate is a crystalline sodium salt C5, H4, Na derived from glutamic acid and used to enhance the flavor of food. This monosodium glutamate produced on 1929." Sagot niya na hindi tumayo at nakatingin sa labas ng bintana. "Am I right?" Pang-aasar niya. Nagalit ang Prof sa kanyang inasal kaya pinalabas siya. Lumabas naman siya at tinungo ang kaninang nakita niya.

Pagdating niya sa likod ng soccer field ay wala na ito. Ang kaninang may mga dugo na nakakalat sa paligid ay wala na. Napatingin siya sa  bleacher. Tinted ito at may nakita siyang tubig doon na may dugo pa. Hinawakan niya iyon at tiningnang mabuti.  "They clean it all up." Bulong niya. Makikita mo talaga na may halong dugo ang tubig.

"I saw four boys are running and celebrating heading to the cafeteria." Lumingon siya sa nagsalita.

"Did you saw they're face?" Pero tanging ang pag-iling lang ang sinagot ni Raxie. "Any clue?"

"None." Malungkot niyang sabi. "But I heard they mention a name. It's Dylan."

"We have to go." Seryosong ani ni Janna na pinagtaka ni Raxie. Alam niyang may pupuntahan sila pero ang tanong, saan? "Where?"

"Dean's office." Sagot niya at nagsimulang maglakad. Hinabol pa siya ni Raxie. "Can you shut your mouth? You'll see later." Hindi nalang siya  nagsalita dahil hahaba lang ang usapan at binabara lang naman ni Janna ang mga sinasabi nito sa kanya.

Deretsong kumatok si Janna sa pinto pagkadating nila. Bumukas ang pinto at lumabas ang isang kalbong matanda na lalaki. Ngumisi ito nang magkatinginan sila ni Janna pero napaiwas agad dahil sa nakita.

Pumasok sina Janna at tumingin sa paligid. "Bakit kayo nandito? Hindi ba't may klase pa kayo?" Napatingin naman agad sila sa nagsalita.

Prenteng naka upo ang isang lalaki sa swivel chair nito at  paikot-ikot pa.

"Pasensya na po." Nakayukong paumanhin ni Janna. Pero sa totoo ay nangangati ang kanyang bibig para sagutin ng hindi maganda ang matanda. "Magtatanong lang po kami kung pwedeng makita ang totoong pangalan ni Dylan at iba pang impormasyon sa kanya."

"Dylan..." Bulong nito habang nag-iisip. "Ah, Dylan Keensley!" Tumayo siya at binuksan ang students list sa isang kabinet. "He's the only son of Ins. Keensley. Our trusted police here in our city." Binuklat niya ang mga papel at binasa ang iba pa. "Uhm, let's see...He's a transferred  student from America and he is type O." Napataas bigla ang kilay ni Janna.

"Uhm, sir? Kings pwede po bang sekreto nalang natin the?" Pakiusap ni Taxie. Ngumiti naman ang Dean. "Sure!"

"Sige po, tutuloy na kami!" Tumango lang ito bilang tugon.

Lumabas ang dalawang dalagita na nagtataka. Hindi alam ang sagot kung bakit sinabi iyon ng lalaki ang klase ng dugo ni Dylan.

Sa 'di inaasahan ay biglang may nakita silang mga anino sa likod ng isang building.

Tumakbo sila doon at bigla nalang natigilan ang kanilang pagtatakbo. Nangangalait siyang nanonood kung ano ang ginagawa ng mga naroon.

"What are they doing here? I thought it's a normal school?!" Raxie gritted her teeth.

"Indeed. A normal school mixed with a blood suckers."