Hejj, lieve lezers nu even een kort deel en deze zal ook nog wel een beetje saai zijn maar stel wordt het spannend !! Grtj chizine xx
***
We liepen door de gang.
'Hier is jou kamer!'
Nathan haalde het slot over van een witte deur die hij vervolgens opende.
'Voila!'
Hij straalde.
Ik had nog nooit zo iets moois gezien.
In het midden van de kamer, tegen de muur stond een tweepersoonsbed. Aan de linkerkant bevond zich een kleerkast. Alles wat ik nodig had was er, er hingen zelfs al nieuwe kleren in de kast die ze voor me gekocht hadden.
Ik kon mijn ogen niet geloven.
'Wow' Stamelde ik.
Nathan moest lachen.
Lachte hij me nou uit of vond hij het leuk wat ik zij?
Wat maakte het ook uit, ik had een thuis, ik had een echte thuis. Ik had een familie!
Mijn leven kon niet beter.
Wat voor hoop had een wees nog in deze tijd?
Een wees had weinig hoop, dat wist ik maar al te goed. Ik had geluk gehad. Ik zou deze mensen eeuwig dankbaar zijn.
JE LEEST
ORPHAN (Nederlands)
WerewolfJarenlang dacht ik dat ik wist wie ik was. Jarenlang dacht ik dat ik gewoon een wees was. Jarenlang dacht ik dat mijn leven eeuwig saai zou blijven. Maar ik had het fout, ik wist niet wie ik was of 'wat' ik was. Dingen veranderde, nee wat zeg ik? Al...
