Was je maar dood

16 3 2
                                    

Pov Urah

'Ik weet het ook niet, hij zei dat hij niet hetzelfde wil meemaken als vorige keer, maar ik weet niet waarover hij het heeft' zucht Alias.

Ik zucht ook. 'Ik vond het ook al vreemd dat hij me wegstuurde' beken ik. 'Ach kom, hij is gewoon wat verward' zegt Alias schouderophalend en stapt vervolgens weg.

Ik haal een hand door mijn haren en ga terug aan het werk.

##

Uitgeput zak ik neer op mijn slaapmat, vandaag moest ik dubbel zo hard werken.

Ik draai me op mijn zij en onbewust vliegen mijn gedachten naar Cesaar. Wat was er nu met hem aan de hand?

Zou ik naar hem toe gaan? Dan wel als iedereen al is gaan slapen voor ze me weer van iets beschuldigen dat niet waar is.

Ik leg mijn handen onder mijn hoofd en staar naar de sterren die aan de hemel staan.

Na een tijdje laat ik mijn hoofd van links naar rechts draaien. Iedereen slaapt, mooi zo.

Ik sta op en strik mijn veters. Ik slik zenuwachtig ook al weet ik niet waarom ik zenuwachtig ben.

Ik baan mijn weg naar de cellen en kom tot stilstand bij de zijne.

'Psst Cesaar' zeg ik zachtjes. 'Ga weg' mompelt hij zachtjes. In plaats van weg te gaan ga ik in kleermakerszit zitten. 'Nee' zeg ik standvastig.

Hij zucht en keert zicht naar me toe. 'Wat dan' zegt hij bot. Ik zucht eens diep. 'Waarom doe je zo tegen mij? Ik heb niets verkeerd gedaan.' 

Mijn stem klinkt een beetje gebroken en wanhopig kijk ik hem aan. Ook al is er maar een beetje licht, toch zie ik hoe zijn ogen glinsteren door de tranen.

'Waarom ontken je het zo?' zegt hij hoofdschuddend. 'Sorry, maar ik weet echt niet waarover je het hebt' zeg ik eerlijk.

'Doe niet zo achterlijk' snauwt hij zachtjes. 'Achterlijk? Man ik weet niet eens waar je het over hebt' snauw ik zachtjes terug.

'Ik wil geen vrienden meer zijn met jou' hij verheft zijn stem. 'Waren we dat al?' vraag ik en bijt om mijn lip. Ik heb er meteen spijt van.

'Weetje, ik wou alleen maar vriendelijk tegen jou doen omdat je zo alleen was. Je bent echt zielig' kaatst hij terug.

Mijn adem blijft even in mijn keel hangen. Meent hij dit?

Ik wil iets terug zeggen maar het is alsof alle woorden mijn geheugen heeft verlaten.

'Was je maar dood.' zegt hij nog om een schepje erboven op te doen.

-------

O god!! Echt sorry dat het zo lang duurde maar ik had opeens echt geen idee meer wat ik moest schrijven... Als iemand tips heeft, wees niet bang en stuur me iets, je helpt me er echt mee!

The Runner (On Hold)Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu