WSPOMNIENIE

697 60 9
                                    

Doskonale pamiętam dzień, w którym zobaczyłem go po raz pierwszy... Dzień w którym ujrzałem ten uśmiech. Moment, ta jedna chwila, która odmieniła moje życie.
Wtedy wiedziałem już, że czuję do niego coś więcej. Teraz już wiem że to miłość piękna i niestety nieodwzajemniona, przynajmniej tak mi się wtedy wydawało.
Nigdy nie sądziłem że mogę pokochać kogoś tej samej płci, w moim środowisku było to nawet nieakceptowane. A teraz? Teraz jedyne czego chcę to zniknąć, rozpłynąć się. Nie chcę już patrzeć na tego tchórza którego widzę we własnym lustrze.
Tchórza, który boi się.
Boi się swoich uczuć do chłopaka. Boi się odrzucenia.
Ten tchórz to ja.

To właśnie strach nie pozwala nam się w pewnych sytuacjach wypowiadać.

Live life to the fullestOpowieści tętniące życiem. Odkryj je teraz