Love Is Not Perfect (CTBL Book2)

Chapter 3 - Rape

Nagtama ang mga mata naming dalawa. Pareho kaming nakatitig na animo'y hindi alam kung ano ba ang gagawin kung iiwas ba o manananitiling ganun ang kani-kanina lang na reaksyon. Pero hindi parin nawawala ang gulat sa kanyang mukha nang makita niya ako.

Hindi niya parin mabawi-bawi ang pagkagulat pero nang tumunog ang elevator at dahan-dahan itong sumira ay doon na siya bumalik sa kanyang usual na mukha at hinarang ang kanyang dalawang kamay para tuluyang makapasok.

Hindi ko alam kung kakausapin ko siya.  Kung saan ako magsisimula. Kung magha-hi, maghe-hello, o magha-how are you ako sa kanya. Nakatayo at nakatungo lang ako. Napako ang mga mata ko sa sahig nang pumasok siya sa elevator na ito. Hindi ko maitataas ang mukha ko at matignan siya. Gusto ko man magsalita para kumustahin siya pero walang lumabas sa mismong bibig ko.

Halos mapatalon ako sa kaba ng magsalita siya. Sa sobrang lakas ng kalabog sa aking dibdib ay hindi ko na alam ang aking gagawin at kung anong  salita ang dapat na bibitawan ko.

"It's been a years, kumust kana?" Ngumiti ako saglit, palihim at tinignan siya.

I tried so many times convincing myself na hindi ko na siya mahal pero sa bawat pagconvince ko sa aking sarili ay lalo itong sumasagi sa isip at puso ko na mahal ko parin siya.

I faded my smile so that he can't see my reaksyon. I faced him with no expression and answer his question.

"I'm totally fine, how 'bout you? How about your girlfriend slash bestfriend?" I asked many question at napatanto ko na parang nangingialam ako pero why?

Tumikhim ako. I just checking them out. I just wondering if they are still together or what.

Wala na akong balita sa kanila. And who cares? Alright! I care, but it's less. Because the more I care, the more I expect, the more I cannot move on. Masasaktan ako lalo pagpinapatuloy ko ang pagmamahal ko sa kanya kaya maaga palang inagapan ko na. Mas maaga, mas mabuti.

"Oh, I'm talking too much. I'm just curious. I'm sorry."

"Nah, we broke up two years ago." Ops, Sorry to hear that. But why they end up like that?

"Why you two break up, then?" I remained serious and the same time, doesn't care but it's all pretending.

Damn, I hate myself right now because of doing this.

"We fooled by the mistake we made years ago. We decide to end what happening between us. It's not working anymore." He smiled. I don't know what my reaction but it seems like he is sincere in his words.

"Ahh ganun ba..." Wala akong masabi. Parang may nabuhayan sa loob ko na hindi ko lang alam kung ano ito.

Is this about what they are doing years ago? Or maybe it's not?

Insaktong tumunong ang elevator kaya agad akong lumabas na hindi siya nilingon. Dumeretso agad ako sa recieptionist at agad na nagtanong sa staffs dito.

Hindi na ako nag-abalang lingunin siya at agarang tinawag ang isang staff dito na naglalakad paliko. Natanaw ko rin sa gilid ng aking mga mata si Kean na nakatayo sa hindi gaanong malayo dito sa kinatatayuan ko. Nakatingin ito sa akin na para bang pinagmasdan kung ano ang ginagawa ako.

Umirap ako at patuloy na tinawag ang isang lalaki na may dalang cart na mayroong equipments. Isang tawag ko ulit ay bumaling ito sa akin na may pagtataka sa kanyang mukha. Luminga-linga ito sa bawat gilid niya.

Ngumiti ako sa kanya at lumapit sa pwesto niya. Medyo may edad na ito kumpara sa akin at mukhang may asawa na rin. Suot niya ang uniporme niyang pantrabaho dito.

"Sorry If I disturb your work, Can I please you to help me for awhile?" I shyly asked him.

Nakita ko siyang tumingin sa paligid na parang may hinahanap pero kalaunan ay bumaling ito sa akin at ngumiti.

"Sige, Miss. Ibang staff sana ang tutulong sa iyo pero mukhang busy sila kaya ako nalang. Ano ba ang ipapagawa mo?" Tanong nito.

"Ayy pasensya na po, kailangan ko lang pong magpatulong sa pagdikit ng mga gamit ko sa loob ng condo ko."

"Okay lang miss, ngayon na ba?"

"Opo." Sagot ko at umangat ang gilid ng labi niya.

Nagsimula na akong maglakad papunta ng condo ko. Pansin kung sumunod rin ito sa akin sa likod. Namataan ko si Kean na nakatingin pa rin sa akin pero hindi na sa pwesto niya kanina. Nakaupo na ito sa isa sa mga upuan. I'm thinking if lumingon ba ito sa ibang tao bukod sa akin.

Umiwas ako ng tingin at pinindot ang floor kung saan ang nandun ang condo unit ko. Tahimik akong nakatingin sa itaas, nakatingin sa numero na may arrow pataas nang bigla akong kinilabutan sa tono ng pananalita ng lalaking staff na ito.

"Ang ganda mo, miss." Ngumiti ito at ni head to toe ako kaya mas lalo akong kinilabutan.

Hindi ko na lang ito pinansin dahil mas lalo akong kabahan pag iba ang iniisip ko. Pagkabukas ng elevator ay dumiretso agad ako sa condo at binuksan ito. I widely open the door para makapasok siya. Inisintabi ko ang kung ano ang nasa utak ko. Baka mali lang ito.

Nauna akong pumasok at kinuha ang mga bagay na ipapadikit ko. Mga furnitures.

Bitbit ko ang ilang piraso ng mga ito habang papalapit sa lalaki na abala sa pagtitingin sa paligid.

"Wala kabang kasama dito?" Sabi niya sa malalim na tono. Hindi ko alam kung ganito lang ba siya o hindi dahil nagsimula na akong kabahan.

Tumango ako at binigay sa kanya ang biitbit kanina.

"Kuya dyan mu ilagay ang tatlong iyan." Utos ko sa kanya at tinuro ang dingding malapit sa kwarto ko.

Tinignan niya lang ako at ngumisi kaya napakunot ang noo ko. Lumapit ito sa akin kaya sa bigla ko at kaba ay napaatras ako.

"What?" Kuryuso kung tanong. Napaawang ang aking bibig ng sumeryoso siya at mga mata niya ay lumalalim na para bang may gagawing masama.

Bago ako makalayo sa pwesto ko ay nahawakan niya ang balikat ko ng sobrang higpit kaya napaimpit ako sa sakit.

"What are you doing?" I shouted at pilit na kunin ang mga kamay niya sa balikat ko.

Nabigo ako. Mas lalo itong humigpit. Oh, lord someone help me! Masakit na ang higpit niya at pilit niya akong hinalikan.

"What the hell are you doing? Get your fucking hands on me! Get off!!" I shouted at him with all the top of my lungs.

"Miss, relax lang. Madali lang to!" Bulong niya na may riin sa bawat salita niya.

Mas lalo akong pumiglas nang hinawakan niya ang baywang ko at sa isang kamay nya ang dalawa kung kamay. Jusko! Lord, help me!

Nakapikit akong nanlaban sa taong ito. He's going to rape me! Pumiglas ako lalo. Nanlaban ako kahit sobrang lakas nito kumpara sa akin.

"HELP!"

"TULONG!"

Sumisigaw ako kahit hindi ko alam kung may dumaan ba sa labas. Kaninang pinigilan kung luha ay tumulo na. Is there someone out there could help me out of this place? Nanghihina na ako habang hinahalikan ako sa lalaki sa leeg. Nanlaban ako pero ang lakas ko ay hindi kaya para sa taong ito.

Pumikit ako lalo habang ngayon ay sinisipa ang papa ng lalaki pero hindi parin natinag.

Shit! Susuko na ba ako?

Nawala ang mga mabibigat na kamay sa katawan ko at biglang may bumasak  sa sahig na dahilan sa pagdilat ng aking mga mata.

I blink my eyes once and everything's black out.