Rüzgârın Fısıltıları

Sonsuz

Pazartesiye benzer Eylül.
Yeni başlangıçlar biraz da yorgunluk taşır isminde,
Bir çiçek misali solup gittiler sevinçlerim birer birer ellerimde,
Sonbahar saklı,puslu yüreğimde.

Bir mağara kadar ıssız ve soluksuz
Dünya zulüm gibi geliyor yorgun bedenime
Derinlerimde saklı hüzünlerime bir bak,göreceksin
Geçmiş hayal kırıklıklarımdan birinin parçaları ellerimde.

Issız bir yoldayım herkes bana yabancı,herkes uzak gönlüme
Su temizler mi katranlaşmış yürekleri de
Biri saklı umutlarımda,gülümsemelerimin içinde
Sonsuz bir yolda,karanlıkta yüreğim

Ateş böceği misali,yanıp sönen gönlüm de
Çıkmaz sokaklarla dolu ömrümde
Kastı varmış hala bir damlacık ışığımın kaldığı tükendiğim bugünüme
Issızlığına esir olmuşum bu şehrin,yağmur seslerinde.

Geç farkettim yanlışlarımı, anlayamadım canımı acıtmadan önce
Vazgeçtim umutlardan sorgulamadan yaşıyorum hayatı artık, dosdoğru
Anlıyorum istediğimizi değil kaderimizi yaşıyor olduğumuzu
Semâda melekler toplanmış,taşıyorlar içimdeki çocuğu sonsuzluğa doğru.