Rüzgârın Fısıltıları

Sonsuza

Hissediyorum ölümü tenimde
Bak feri gitmiş çehremin
Bir soğukluk ellerimde
Düşlerimle birlikte süzülüyorum şimdi göklerde

Bu sessizliği de ne kalbimin
Çabalıyorum açılmıyor gözlerim
Başımda neden ağlıyorsunuz sevdiklerim
Ben bugün sonsuz bir uykuya teslimim

Günahlarımın kelepçesindeyim meleklerin sorgusunda
Olmamıştım hiç nu kadar çaresiz
Kalmamıştım hiç bu kadar nefessiz
Ben ağlasam,yine sesimi suskunluğumda çığlıklarımı duyar mısınız..

Üşüyorum,kalbim atmadıkça üşüyorum.
Ağlıyorum, gözyaşlarım içime aktıkça daha çok ağlıyorum
Ayağa kalkmak istiyorum,yapamıyorum
Canım bile bana acıyor,ben sadece susabiliyorum.

Şimdi bu tükenişim neden, neden bu çaresizlik
Sevdiklerimin gözlerine bakmak istiyor gözlerim, ellerini tutmak istiyor ellerim
Olmuyor.ve ben çok üşüyorum
Ben neredeyim,ne yapıyorum..

Şimdi soğuk bir yere bırakıp gidiyorlar beni
Ardından üstümde beyaz bir örtü
Tahtadan bir kutunun içine koyuyorlar bedenimi
Başımda dua sesleri,götürüyor beni sevdiklerim

Ne oluyor,daha da kararıyor gözlerim
Işık kalmıyor etrafımda,toprak tenimde
Annem nerede,korkuyorum, o korurdu beni
Bırakmayın beni bu çukurda,üşüyor ellerim..

Yalnızım bu karanlıkta şimdi
Özlüyorum tüm sevdiklerimi
İki günlük dünya işte herşey bu kadarmış nihayetinde
Artık ölüm bedende,ölüm tenimde, ölüm avuçlarımın içinde..