Medya =Evanescence (bring me to life )
Oy ve votelerinizi bekliyorum İyi okumalar (:
_____________________________
O olayın üzerinden iki gün geçti ama ben hala olayı tam kavramış değilim yani inanmakta güçlük çekiyorum ve orayı deli gibi merak ediyorum. O genç bana adını bile söylemedi hatta hiç birşey konuşmadı sadece o kelimeler zihnimde dolaşıyor Kurtlar vadisi . Tuana'ya o gece olanları anlattığım zaman bir süre tepkisiz kaldı şokta gibiydi. Ardından sürkli
aynı şeyi tekrarlamaya başladı
"Kurtlar vadisindeki kuzu tehlikede" bu durum benim iyice canımı sıkmaya yetti .Ne kadar ısrar etsemde ne demek istediğini anlatmadı .Durmadan tepemde bir anne gibi bidaha benden habersiz dışarı çıkmayacaksn illa yanında ben yada bizim çocuklardan biri olacak dıe tebhihledi. Oraya ne yapıp edip gidecektim. Telefonumun sesiyle kendime geldim arayan tuanaydi"Alo damla on dakika sonra geliyorum hazırlan nereye gideceğimizi sorma hemen aşağıda ol"dedi ve birşey dememi beklemeden kapattı hayır yani anlamıyorum niye bu kadar soğuk davranıyor sanki ben bir çocuğum teallam ya şu iki gündür akıl denen birşey kalmadı bende diyerek hazırlanmaya başladım herzamanki kombinimi yaptım baştan aşağı siyah oldum. Aşağı indiğimde daha tuana gelmemiştir içimde belli belirsiz rahatsız edici bir his oluştu ve bundan korkmadım desem yalan olur ben asla boşa kuruntu yapmam .içimde Kötü bir his olduğunu zaman illa birşeyler oluyor .apartmanın merdivenine oturdum etrafa bakinirken sokağın başındaki parkta siyah bir arabanın beklediğini gördüm şu ana kadar orda araba olduğunu görmemiştim o sırada tuana geldi işte beraber yürümeye başladık.
Bu uzun sessizlik hakimiyetini sürdürüyordu ne o konuşuyor ne ben.
En sonunda dayanamadım ve sessizliği bozarak konuşmaya başladım."Neden bana böyle davranıyorsun "
"Nasıl " tamam sakinim sinirlenmiyorum derin bir nefes alarak devam ettim.
"Sana anlattıklarımdan sonra aramızda buzdan dağlar oluştu ben normalde de kimseyle pek konuşmam her şeyi anlatmam benı bilirsin seninlede böyle olmak istemem ama bu mesafeyi sen koyuyorsan eyvallah derim sadece bana nedenini söyle ve sakladığın şeyleri anlat"
"Senden birşey saklamiyorum bilmen gereken birşey de yok"tiz bir kahkaha attım ve devam ettim
"Bumu yani bana demen gereken şey sadece bundan ibaretmi. Kurtlar vadisindeki kuzu tehlikede diyip beni tehbilemelerin yanliz başına biryere çıkma diyişin benden uzaklasman tüm bunları yok sayıp karşıma geçip bilmen gereken bir şey yok diyorsun öylemi "artık sesimi kontrol edemiyordum gereğinden fazla sert ve yüksek çıkıyordu ama haklıydım benden saklanan birşeyler var ve ben bilmiyorum saçmalık.
"Sen sadece sana denileni yap damla"
Ben az önce doğrumu duydum yoksa bana mı öyle geldi yok yok bana öyle gelmiştir."Ne"
"Dediğimi duydun "sesi sinirli çıkmıştı ama artık umrumda değildi.
"Ben senin emir verebileceğin biri değilim heleki benim hayatıma müdahale edebilecek bir potansiyelin bile yokken kendini birşey sanman saçmalık şimdi ben gidiyorum ve sen bana karışamıyorsun "dedim ve hemen ordan hızla uzaklaşmaya başladım. arkamdan geldiğini biliyorum ama çok geç artık her şey için kendi sırlarla dolu dünyasında yaşamaya devam etsin. Sinirle eve doğru yürürken az önce parkın orda gördüğüm siyah araba yanımdan geçerken yarı açık olan penceresinden bir not kağıdı fırlattı ve hızla uzaklasti. Ben korkuyla bir arabaya bir nota bakakaldım. Notu elime alıp açtığımda kanımın donduguna yemin edebilirim. Kocamam harflerle yazan şey ise
"KURT KANA SUSADI "
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Siyah Olan Umudum
Teen Fiction"UMUT HİÇ YOKTU APTAL İNSANLAR UMUTTAN BAHSETTİ DAHA APTAL OLANLAR ONLARA İNANDI "