Nienke is aan het strijken in de woonkamer. Ze kijkt hoe Alex tegenover haar aan het knutselen is aan de keukentafel. De hele tafel is bezaaid met knipsels, kleurtjes en andere knutselspullen. Alex's tong steekt een stukje uit zijn mondhoek, terwijl hij geconcentreerd een ronde cirkel probeert te maken. Wat lijkt hij toch op zijn vader, denkt ze. Als Filip iets voor de ogen heeft kan hij zich er ook helemaal in storten. Ze hangt de net gestreken bloezen van Filip op aan een hanger. Ze geeft haar zoon een aai over zijn bol. "Je laat me uitschieten" zegt Alex boos. En hij duikt weer in zijn tekening. Nienke moet lachen. Alex kijkt op. "Mag ik een ijsje?" vraagt hij. Als Nienke haar wenkbrauwen fronst. Zegt Alex er snel achteraan "Ik hou het voorzichtig vast". Nienke moet daarom lachen, en Alex doet mee. "Is goed, ik zal vragen of je zus er ook één wil" Nienke kijkt op haar horloge. Ze moet opschieten over een half uurtje gaat ze op de thee bij Wendy. Als Nienke naar boven loopt hoort ze allemaal stemmetjes uit Elize's kamer komen. Ze wil de deur open doen, maar krijg hem niet verder als 10 cm open zonder haar speelgoed om te gooien. Elize heeft met al haar poppen, barbies, knuffels en wat actie poppen van Alex de vloer bedekt. Ze zijn in rijtjes neer gezet. In het midden staat Elize in haar prinsessen outfit. "Jullie moeten doen wat ik zeg, anders moeten jullie naar de gevangenis" Elize zwaait dreigend met haar toverstokje naar haar speelgoed. "Nee, ik doe lekker wat ik zelf wil" zegt ze met een lage stem. Ze wijst naar Alex's actie pop. En zegt met haar normale stem "Vlekje, breng hem naar de gevangenis." Ze pakt haar knuffelpaard en de actiepop en galoppeert door haar kamer naar een doos waar gufanennis op gestift is. En zo te zien een heleboel boeven inzitten "Wil de prinses een ijsje?" vraagt Nienke. "Ja" zegt Elize. "Dan ga ik het voor u halen, mijn mooie prinses" zegt Nienke terwijl ze een koninklijke buiging maakt. Elize begint te giechelen.
Alex is de tekening voor Anna aan het maken. Hij wil haar vertellen dat ze niet meer verdrietig hoeft te zijn, dat hij haar vriend is. De tekening moet af zijn voordat mama naar Wendy gaat. Hij heeft niet door dat zijn ijsje naast hem ligt te smelten. Hij heeft twee poppetjes getekend, hij en Anna. Ze houden elkaars handen vast. Hij twijfelt of hij de vlek op haar kruis oranje of rood moet maken. Anna zei oranje, maar de vlek was duidelijk rood denkt hij. De tekening is voor haar, dus maakt hij de vlek oranje. Hij tekent de rest van het papier blauw met vissen om de twee poppetjes heen. Alex bekijkt zijn tekening met trots. Hij pakt een envelop op met autootjes. Maar ziet dan een roze envelopje en vindt dat beter bij Anna passen. Hij twijfelt of hij er roze glitters op moet doen. Meisjes houden toch van roze glitters? denkt Alex. Hij doopt de brief in de lijm en gooit de bus roze glitters er over heen. voor Ane schrijft hij op de brief. Hij wil net de brief aan zijn moeder geven. Als hij het ijsje nog in zijn verpakking ziet liggen. Hij stopt het ijsje in de envelop, naast de tekening. Hij plakt de brief dicht. Wat roze glitters plakken op zijn tong. "Voor Anna" zegt hij tegen Nienke. Nienke pakt het lieve gebaar aan, de envelop die haar zoon voor Anna heeft gemaakt. Ze geeft trots Alex een kus voor dat ze de deur uit loopt. Wat Alex niet weet is dat die brief alle kansen op vriendschap met Anna heeft verpest.
Anna is samen met haar broer Duco een kasteel aan hetbouwen. Ze vinden het nog spannend in het nieuwe huis. De banken zijn tegenoverelkaar geschoven, daar tussen in staan twee bezemstelen, ze houden de deken omhoog. Anna draagt haar lievelingspak,een ridders outfit. Haar broer draagt er ook een, maar die van haar is iets specialer.Het was een afscheidscadeau van haar beste vriendin uit het dorp, de stof pastperfect op haar lichaam en op haar borst staat geborduurd in zilveren letters Voor ridder Anna, Van Ridder Floor. Delege verhuisdozen zijn opgestapeld als muur. Aan de bovenkant van de muur zijn verschillendehoogtes, zoals kastelen hebben. Er zijn ramen uit de dozen geknipt en onderaan iseen poort gemaakt. Duco is bezig met de hangbrug en Anna is kussentjes in hetkasteel aan het leggen, als Nienke binnen komt. "Dat is een mooie kasteel" zegtNienke verwondert. Anna kruipt uit het kasteel. "Ik heb iets voor je, Anna"zegt ze. Verrast en blij neemt Anna de brief aan. "Dank je wel" zegt Annabeleefd. Ze kent nog niemand in de stad. Wie zou haar een brief willenschrijven? "Van Alex" zegt Nienke. Ze had een week de tijd nodig gehad om het rood plasser misverstand te vergeten.Dit had ze nooit van hem verwacht. "Alex, wil met de brief sorry zeggen. Hetwas niet de bedoeling van hem om je aan het huilen maken, misschien kunnen jullieeen keer samen spelen" zegt Nienke. Anna knikt beleefd. Ze bekijkt de rozebrief in haar handen. De roze glitters plakken aan haar huid. Anna heeft eenhekel aan roze glitters. Ze wil niet vergeleken worden met prinsessen, maar metstoere ridders. Maar dat vertelt ze niet aan Nienke. Ze gaat zitten en maaktede envelop open. En tot haar vreugd ziet ze een ijsje liggen. Voor dat Nienkeiets kan zeggen, scheurt ze de verpakking open. Er valt een plas met rodevloeistof op haar kruis. Iedereen is geschrokken. Niemand doet wat, ze wachten dereactie van Anna af. Bevroren van schrik staart Anna naar haar handen. Ze gaatniet huilen, ze is een stoere ridder, zegt Anna tegen haar zelf. Ze pakt detekening uit de envelop en ziet tot haar grote schrik, dat er een oranje plasvlek bij haar kruis getekend is. Ze bijt op haar lip om tegen de snikken tevechten, de tranen stromen uit haar ogen. Dit heeft hij met opzet gedaan, denktAnna. Hij wil haar vernederen. Beschaamd laat ze haar krullen als een gordijnover haar gezicht vallen. Hopend dat niemand haar tranen zal zien, en al helemaalNienke. De spieren in haar lichaam spannend zich samen, vechtend tegen deopkomende snikken. In haar borst voelt ze een pijn. Ik haat Alex. Ik haat hem,Ik haat hem, zegt ze steeds opnieuw tegen zichzelf. Met die haat probeert zehet lege en pijnlijke gevoel in haar borst te vervangen. Ze voelt de armen vanWendy om haar heen geslagen. "Het is al goed, liefje" fluistert ze. In de warmeomhelzing van haar moeder barst Anna in tranen uit.
JE LEEST
Anne & Pim
RomanceZe zijn 'meant to be', maar te blind om het te zien. Anna en Alex voelen zich allebei niet begrepen. Ouders die hun niet zien staan. Fantasie werelden die voor andere onbereikbaar lijken. Het allerliefst zouden ze iemand willen ontmoeten die hen b...