"Anong iniisip mo?"
Tanong niya. Ngunit hindi ko magawang sabihin, nahihirapan akong ilabas ang lahat ng nararamdaman ko.
"Sige na. You can tell me."
"May problema ba sa akin?"
"Huh? Bakit mo naman naitanong yan?"
"Narealize ko lang kasi bakit may mga taong naiiinggit sa akin, then naisip ko bigla na ipagkumpara ang sarili ko kay Ana. I'm intelligence sabi nila. Maganda daw ako sabi nila. Kinaiinggitan nila ako kasi most of all daw nang boys may crush sa akin."
"Pero hindi ko kailangan lahat nang yun!"
Nagsimula na namang tumulo ang mga luha ko.
"I want to be like Ana, you know that."
"Bakit?"
Tanong niya.
"Syempre most of my wishes nasa kanya. A happy family. A loving one big happy family. Yung nandiyan sila sa tabi mo kung may karamdaman ka. Nandiyan sila habang lumalaki ka. Nandiyan sila sa tabi mo. Pero wala ako nun eh. Feeling ko nga mas nanay ko pa si Manang kaysa kay mommy kasi she knows me too well kumpara sa kanila."
"Si kuya babalik ulit and magisa nanaman ako. Then.... Then ikaw."
"Ako?"
"Hindi ko alam kung anong nagawa ko sayo para magalit ka. Naiinis ako sa sarili ko dahil hindi ko alam! Dan hindi ko alam kung bakit hindi mo ako pinapansin kanina. Feeling ko nga parang stranger lang ako sa buhay mo kung itrato mo ako kanina. Siguro kaya ako iniiwan dahil ganito ako! Naiinis ako sa sarili ko kung bakit pa ako nabuhay eh."
"No! Wag mong sabihin yan! I'm sorry Ok. Nag-.... Tsk, nagseselos kasi ako kaya ganun nalang ang pagtrato ko sayo. And I'm sorry kung ganyan na ang naramdaman mo. Hindi ko alam, and I'm so sorry, kel. Please wag ka nang magsalita ulit tungkol sa mga ganyan. I can't be without you."
Patuloy parin ako sa pagiyak at hindi ko masyadong naintindihan ang mga pinagsasabi niya. All I know is nagsosorry siya sa akin.
Tagapagsalaysay
Nagulat nalang ang binata sa kanyang hindi inaasahang nasabi.
"Anu ba yang pinagsasabi mo! May I can't be without you ka pang nalalaman."
Bulong ng binata sa sarili. Napatingin nalang ang binata sa umiiyak na kaibigan.
Tila nahihirapan at nasasaktan siya na makita ang dalaga na umiiyak dahil sa naiisip niya.
Nang masabi kasi ng dalaga ang kanyang problema ay naaawa ito sa kanya at kasama na rin ang pagkaguilty dahil sa trinato nito. Hindi niya lubusang maisip na matagal na pala itong may dinaramdam at hindi niya man lang ito napansin.
Niyakap ni Daniel si Kelly para pagaanin ang loob nito at inaasahan ng binata na yayakap din ito pabalik sa kanya pero hindi at nanatiling nakayakap ang dalaga sa kanyang mapuputing tuhod.
"Wag kanang umiyak. Nahihirapan ako kapag umiiyak ka."
Sabi ng binata at hinihimas nito ang buhok nito.
"Bumalik na tayo. Alam kong inaantay na nila tayo."
Sabi ng dalaga at pilit itong ngumiti. Inayos muna nito ang kanyang buhok at pinunasan ang kanyang mga luha.
BINABASA MO ANG
Bakla, Mahal Kita! 👫💑
Teen FictionNagmahal lang naman siya sa isang lalaking hindi niya maiisip na magiging bakla ito, kung hindi pa nito inamin sa tingin niyo patuloy kaya siyang magaasume na maguhustuhan rin kaya siya nito? Hi everyone! Sana basahin niyo po itong book ko and Sana...
