8)UYUMSUZ RENKLER (TAO)

Bölüm 4

Eve gelip kendimi iki kişilik geniş yatağıma attım. Çok yorulmuştum. Ama yine de güzel bir gündü.

Gözlerimi kapatıp Yi Wen'i düşündüm. Tuhaf ama güzel bir kızdı.

***

Uyandığımda saat on bire beş vardı. Bu kadar geç olduğu için kendime lanet ettim ve hemen üzerime bir şeyler geçirdim. Aceleyle arabanın anahtarını alıp çekimlerimin olduğu yere gittim.

Çekimlerim bittikten sonra Baekhyun'u aramak aklıma geldi.

"Alo? Baekhyun naber?"

Güldü.

"Ooo Tao-şi. İyiyim işte nasıl olayım. Bugün Bo jo ile-"

Baekhyun birden susmuştu. Beni üzmekten endişeleniyordu.
Bo jo denilen kız dahil olmuştu daha yeni Exo'ya. Ne diyebilirdim ki? Mutlu olsalar yeterdi. O kıza şirket iyi baksa yeterdi. Sonuçta o kızın ya da üyelerin suçu yoktu.

"Hey. Sorun değil. Ne olmuş Bo jo'ya?" diye sordum.

"Ohh. Tamam o zaman. Sadece bugün bir programa katıldık. Talk Show'a. Güzeldi işte. Senin nasıl?" dedi baekhyun.

"Oh. İyiymiş. İzlerim sizi bu akşam o zaman. Bende iyiyim işte. Çekimlerim vardı. Onu bitirdim ve aramak istedim. "

"İyi yapmışsın iyi. Özlemiştim sesini."

***
Baekhyun la konuşmamı bitirdikten sonra eve gittim. Canım çok sıkılıyordu. Bir şeyler atıştırıp televizyonun karşısına uzandım. Eğlencem bu olacaktı bugün.

Telefonumun titremesiyle elime aldım. Mesaj gelmişti.

"Merhaba. Ben mor kafa. Mesaj atmayınca ben atayım dedim. Nasılsın?"

Mesajı atan Yi Wen'di. Birden mutlu olmuştum çünkü mesaj atmasını istiyordum zaten.

"İyi yapmışsın. İyiyim bende televizyon izliyorum."

"Hmm. Ne izliyorsun?"

"Exo'nun bugün katıldığı Talk Show'u."

"Ooh. Bende izlemek istiyorum bir ara."

"Evet. Çok eğlenceli. İzlemelisin. Sen ne yapıyorsun?"

"İyiyim. Düşünüyorum öyle."

Heyecanlanıyordum mesajlaşırken ve merakla cevaplarını bekliyordum.

"Neyi düşünüyorsun?"

Ve görüldü yapmasına rağmen bana cevap yazmamıştı. Hemen çevrimdışı olmuştu.

Oflayarak telefonumu kenarıya atıp Talk Show'u bitirdim.

Bittiğinde tekrar telefonuma baktım ama hala cevap vermemişti.

"Müsait değilsin galiba?" yazdım.

Anında çevrimiçi olmuştu.

"Ooh. Özür dilerim. Sadece bir şeyler oldu da. Babamla konuşmam gerekti. O yüzden. Kusura bakma tekrar. Öylesine düşünüyordum işte."

Yazdığı uzun mesaj beni nedense huzursuz hissettirmişti.

"Hmm. Anladım. Öylesine. İyiymiş."

Yazdığım mesajı görüldü yaptı. Yazıyor...

Heyecanlanıyordum. Güzeldi merak ettiğim kişiyle mesajlaşmak.

"Gözüm ağrıyorda. Uyuyacağım. Kusura bakmasın değil mi?"

Gelen mesajla içime öküz oturmuştu resmen. Sanki ilk mesajı ben atmışım gibi davranıyordu.

"Yok. Sorun olmaz. İyi geceler:)"

"İyi geceler"

Ahh! Sinir kız. Neden böyle yapmıştı şimdi?