8)UYUMSUZ RENKLER (TAO)

Bölüm 7

"Kim? Kim yaptı bunu sana?" diye bağırdım. Nasıl bir insan başka bir insana bunu yapardı? Bir insan nasıl bir kadına el kaldırırdı?

"Kimse." diye fısıldadı. Gözlerime bakamıyordu.

"Sen değil! Senin benden utanman gerekmiyor. Sana vuran kişinin utanması gerekiyor!" diye bağırdığımda korkudan bir adım geriye gitmişti.

Derin bir nefes aldım.

"Kim? Kim yaptı ? Lütfen söyle."

Söylememişti. Ağlaması artmıştı. Islanan mor saçlarıyla tam bir kedi yavrusu gibiydi.

Ellerini tuttum ve gözlerime bakmasını sağladım.

"Kim?" diye sordum sakince.

"Ba... Babam."

Sinirden tüm vücudumun kasıldığını hissediyordum.

"Neden peki?"

Kahvelerini bana dikmişti. Hiç ayırmadan.

"Beni yanlış anlıyor. Hep."

Ne diyeceğimi bilememiştim. Alnımı kırıştırmaktan başka.

Sımsıkı ona sarıldım.

"Neden kendini ona anlatmıyorsun? Doğru anlamasını sağlamıyorsun?"

"Denedim... Dinlemiyor. Konuşmama fırsat vermiyor bile."

Derin bir nefes aldım. Kalp atışlarımız duyuluyordu. İkimizinde.

Yi Wen'i evine bıraktığımda yağmur dinmişti. Büyük ihtimalle yarın ikimizde hastalanacaktık.

"İlaç iç ." diyerek ona gülümsedim.

İç içe geçirdiğimiz parmaklarımızı ayırdı.

"Oh. Sende iç."

Evine girerken açılan kapıyla şok olmuştum. Yavaşça evine doğru gitti. Babası kapıyı açmış ve nefretle kızına bakıyordu.

"Sonunda gördük seninkisini" diyerek kızının hala kurumayan ıslak saçlarından tuttu ve içeriye sürükledi. Kapıyı kapatacağı sırada dayanamamış ve çoktan kendimi kapıya atmıştım bile.

Wen'in babası olduğunu düşünmeden yumruk atmaya başladığımda Wen bizi ayırmaya çalışıyordu.

Sonunda başardığında beni dışarıya itti ve hıçkırıkları arasından bağırdı.

"Git buradan! Git! Bir daha beni arayıp sorma! Evime gelme! Mesaj atma!"

Bağırdıktan sonra kapıyı yüzüme kapatmıştı. Ne yapacağımı bilemedim. Ama bu fazla acıtmıştı. Onu korumak istemiştim sadece . O ise bana olan nefretini kusmuştu bana.

***

Aylar sonra hala daha onu düşünürken, Sehun aramıştı.

"Abi. Abi tekrar Exo oluyoruz. Tekrar on ikimizde bir arada olacağız. Ayrıca Bo jo. O da bizimle olacak."

Ve gidiyordum işte. Kore'ye geri dönüyordum.

"Git dedin...Gidiyorum Wen. Umarım iyi olursun."