The truth behind my mask...

chapter 12

Ik zit nu in de klas ik keek wat om me heen ik was al klaar met de aantekeningen ik wachtte tot de laatste minuten voorbij waren zodat ik naar huis kon gaan.Net toen ik het gebouw in wilde lopen werd er aan mijn arm getrokken door hasna " bahia kom bij mij thuis leren voor morgen " Ik knikt en liep samen met haar richting haar huis .

we stonden nu voor haar huis ze belde aan en een wat oudere vrouw met een marokkaanse huisjurk en hoofddoek deed de deur open. Dat moet vast haar moeder zijn , ik groette netjes met " salam o alaykom" . Ze groette terug en zij " ajjiiww daglo daglo al bard barra" (kom binnen het is koud buiten). ik deed me schoennen uit en liep achter hasna aan naar de woonkamer, er zat een jongen en meisje van ongeveer mijn leeftijd in de woonkamer. " kijk dit zijn mijn broer en zus farid en farah ik gaf farah de gebruikelijke drie kusjes, en keek achterom naar farid . Toen ik zijn gezicht zag schrok ik ik herkende die gezicht, ik knikte naar hem en hij bleef me met grote ogen aankijken. Dit was de jongen die die dag naast me kwam zitten. ik schudde deze gekke gedachtes van me af en ging samen met hasna naar haar kamer.

We hadden geleerd gelachen gegeten maar het waas nu 6 uur het was nu al donker buiten dus ik moest nu naar huis. Ik groette hasna,soukaina en liep naar buiten net toen ik flink door wilde stappen werd mijn naam geroepen ik keek achterom het bleek farid te zijn.

bahia: ja ?

farid : kom ik breng je naar huis.

bahia : uhh nee dankje.

ik keek hem raar aan ik ken hem helemaal niet,plus als mijn vader er achter komt zal hij me vermoorden.

farid: kom op het is al donker en ik hoorde dat je wat verder woont.

bahia : nee hoeft echt niet ik houd van lopen.

farid : oke dan loop ik mee.

ik keek hem alweer raar aan maar knikte .We liepen nu al een tijdje het was de hele tijd stil tot hij vroeg " dus je zit met hasna in de klas? let ze wel een beetje op ?" ik knikte en toen begon hij weer " jij bent niet echt spraakzaam he " ik moest lachen en ik keek naar de grond. "kom oppp zeg wat alsjeblieft" zij hij weer . Ik vroeg me echt af waarvoor hij al deze moeite deed ik lachte weer en antwoordde "wat moet ik zeggen dan wat valt er te zeggen ?". hij lachte en zijn diepe kuiltjes en perfecte tanden kwamen tevoorschijn zelfs zijn ogen lachte mee " nou stel je zelf voor vertel wat over jezelf doe ik dat ook" zei hij weer. " nou ik ben Bahia ik ben 17jaar oud bijna 18 ik doe nu dezelfde opleiding als je zusje ik ben half arabisch half rifia enik werk en kickbox nog naast school " hij knikte en toen begon hij. naja ik ben Farid ik ben 20 jaar bijna 21 en heb me opleiding afgerond werk nu full time en ik train heel veel in me vrije tijd " . ik knikte" mooi" zei ik nog ik was helemaal afgeleid en zag dat we nu al in me straat waren ik merkte dat hij wat wou zeggen. Ik knikte en gunde hem een kleine glimlach en zij dat ik moest gaan in rende me huis in. En deed de deur dicht. Het viel me op dat het bijzonder stil was niemand was thuis. En het was een verschrikkelijke rommel. Ik vreesde voor het ergste en me hart begon ik me kill te bonken. Ik keek in me zak of mijn mobiel in me zak had en ik kon hem nergens vinden natuurlijk mijn vader had hem afgepakt. Ik rende wanhopig naar beneden en keek of farid ergens te bekennen raar genoeg stond hij precies voor me .

pp farid

Ik bleef voor haar deur totdat ze naar binnen liep en de deur achter haar dicht deed . Ik zag haar als me zusje ik zag ook dat ze veel dingen aan haar hoofd had ik zag haar alleen op dat bankje zitten wlh het leek alsof ze dit leven helemaal zat was. Ik liep die dag naar dat bankje omdat ik er achterkwam dat mijn ex kei hard vreemdging ik voelde me zo hard geflasht ik heb altijd het beste voor met iedereen ik wilde haar hand vragen maar dat wilde steeds niet. Ik was er helemaal klaar mee en toen zag ik een gedaante eenmans op een bankje zitten in de buurt van me zusje haar school ik dacht deze persoon moet echt een pispaal zijn om daar in haar eentje te gaan zitten. Maar raar genoeg bleek het een prachtige jonge dame te zijn ze schrok niet ofzo toen ik naast haar kwam zitten ze ging ook niet weg ze leek te moe. na een tijdje keek ze op haar horloge en stond ze op en liep weg. en toen ik haar later met me zusje thuis zag komen was ik erg verbaasd en ik besloot later haar ook naar huis te brengen want ik zag de vorige x hoe uitgeput ze was ze zit vast met heel dingen ik weet niet wat het is maar ik zal achter komen. Ik probeerde telkens een gesprek met haar beginnen maar ze was niet echt spraakzaam en keek naar de grond . daar had ik respect voor en ik zal haar ook behandelen als me eigen zusje me zusje .uit eindelijk kreeg ik haar wel aan de praat maar ze moest snel weg.

Tot me verbazing kwam ze opeens in paniek de trap afrennen. Ze rende naar me toe en vroeg om me mobiel ze zij dat ze het later uit zou leggen. Ik gaf haar me mobiel en ze drukte snel een nummer in die op een papiertje stond die ze in haar hand had. Ze was aan het bellen en opeens zag ik dat ze door haar knieën zakte en ze viel flauw. Ik pakte me mobiel en belde 112 waarschijnlijk is er niks ernstigs met haar maar ze heeft een harde mentale klap gehad dat weet ik zeker. Ik ging op de grond zitten en legde haar hoofd op me schoot en wachtte tot de ambulance kwam zo een onschuldig en lief gezicht heeft ze wat is hier gaande. De ambulance kwam er al gouw aan en droeg haar met de brancard de ziekenwagen in ik mocht gelukkig mee.

pp lina

ik vroeg farid snel naar zijn mobiel om imad te bellen om te kijken of hij wist wat er gaande is want hij is meestal de gene die dat altijd weet . Farid keek me vol medelijden aan en gaf me snel zijn mobiel. ik toetste imad zijn nummer in en hij nam gelijk op en vertelde wat er was gebeurt. wlh het voelde alsof mijn hart in 10 duizend stukken werd verscheurd. Ik werd zo woedend en voelde dat het bloed uit me gezicht weg trok en ik voelde me heel licht in me hoofd en zakte door me knieën zag toen alleen maar zwart.

wat zou imad haar verteld hebben ?