Die İn Your Arms (Justin Bieber Fanfiction)

12.Bölüm *Edward'ın Aşkı*

-12-

Multimedya’da Justiiin vaar.Müzik de koyduum.

Keyifli Okumalaar!

Zarfta bu yazıyordu.İsimsiz adlı şahıs.Seni bir bulayım,bu doğum günü kartını yazan ellerini ilk Edward’a siktirip,sonra onları canlı canlı keseceğim,ondan sonra da onları valize koyup denize atacağım piç kurusu.

“Bu ‘isimsiz’ süprizi bozdu ama olsun.”diyerek anlımdan öptü.Benim yazmadığımı söylese miydim? Hayal kırıklığına uğrardı belki de.En iyisi bu oyunu devam ettirmekti.

“A-ha ş-şey...Evet yaa.Bozdu süprizi.Herneyse.B-benim gitmem lazım.H-hazırlık falan yapacağım daha.Hıhh...Görüşürüz.”diyip yanağına sulu bir öpücük kondurup oradan ayrıldım.Yürüyecektim.Yakın olsa da olmasa da.Yolu bilsem de bilmesemde.Yürüyecektim.Taksiye bir daha o kadar para veremezdim.

Yaklaşık 15 dakkadır yürüyordum.Telefonuma gelen mesaj sesi ile irkildim.

Kimden: 0111 123 45 67

Justin ile aranızı bozmuştum.Düzeltmek de bana düşmüştü.Bu düzeltmeden hoşlanmasan da düzeltim işte.Herşeyi bana bırak.Ben ilgileneceğim.Sadece 6 gün içinde şarkı yazman gerekecek.Kolay gelsin –JAKE

Numarayı tanımıyordum ama altına ismini yazdığından Jake olduğunu anladım.Vurmayın.O kadar salak değilmişim işte.Sik beyinli.Nasıl yazayım ben şarkı?Hem de 6 gün içinde?Eminem bile yazamaz lan.Bide ben?Hem de söyleyecektim onu.Daha neler.

Melissa onu bunu bırakta nasıl yapacaksın lan?

Ne diyorum ben?Kendi kendime mi konuşuyorum?Bak hala konuşuyorum.

Bu düşünceler beynimi tecavüz ederken geldiğimin farkına vardım.Cebimden anahtarı çıkarıp kapıyı açtım.Edward uyanmıştı.Ama gitmesi lazımdı.Bu aksiyon fazlaydı bana.

“Günaydın...Nerelerdeydin?”

“İşim vardı.Dün gece beni dinlediğin için teşekkür ederim.İçimi rahatlattın ama artık yanlız kalmak istiyorum.”dedim.Kısaca SİKTİR GİT. Demek oluyordu bence.Anlamasını umuyordum.

“Peki.”dedi.Ceketini aldı ve çıktı.Onun bu huyunu sevmiyordum.Trip yemeyi de sevmem.Atmayı severim ama.Ne iğrenç,pislik birşeyim ben öyle.Herneyse artık başlamam lazım şu şarkıya.

-Edward’ın Ağzından-

Niye böyle yapıyordu anlamıyorum.Dün gece bir an için Justin’i unutturduğumu sanıyordum.Ama sanırım Melissa Hanım unutamaycak onu.Ne buluyor onda anlamıyorum.Onun hakkında onu korkutmak da istemiyorum.Ama Justin iyi biri değil.Bildiklerimi Melissa’ya anlatmak istemiyorum.Aslında aralarını bozmak için anlatmak istiyorum ama Melissa’yı üzmek istemiyorum.

Zamanında uyuşturucu kullandığını,intihara kalkıştığını...Hatta 2 yıl öncesine kadar sokak dövüşlerine katıldığını.Şimdi düşünüyorsunuz siz.Nerden biliyorsun bunları diye.Ben Justin’i  9-10 yıldır tanıyorum.Ailelerimiz arkadaş.Ama bizim birbirimize o kadar yakın olduğumuz söylenemez.

Hatta varya,eskiden ona ait bir sokağı bile vardı.Orda Justin kızlarla eğlenirdi.Eğlenmek dediğim,ne eğlenmek ama.Hatta orda onunla eğlenen kızlara “Justin’in Bebekleri” bile deniyordu.

Türk kuzenim bizde kalmaya geldiğinde ona bu durum anlatmıştım.

“Vay piç vaay.Meriç’e özenmiş.”derdi.Ne demek istediğini çözemesemde okuduğu bir hikaye varmış sanırım.

“Kötü Çocuk hikayesi var Edward.Orda da Meriç diye bir çocuk var.Onun kızlarına da ‘Meriç’in Kızları’ diyorlardı.Özenti çocuk.Besbelli özenmiş.”dediğinde ona inanmadım tabiki.Saçmaydı çünkü.

Herneyse.Melissa ona olan ilgimi fark edemiyor.Beni hep arkadaşı olarak görüyor ve bu durum sinirimi bozuyor.

O gün onu Justin ile öyle gördüğüm zaman tüm sinirim Melissa’ya âşık olduğumdandı.Başka bir sebebi yoktu.Ne yazık ki Melissa bana karşı bunları hissetmiyor.

-Melissa’nın Ağzından-

Daha hiçbirşey tam oturamadı yerine.Ama aklımda birkaç fikir var.

İlk şarkıyı yazıp sonra ismini koyacağım.Düşüncelerimden sıyrılıp acıktığımı fark ettim.Aşağıya inerken kapı çaldı.Kapıyı açmak için daha hızlandım.Kapıyı açtım.

“Siz kimsiniz?”

“Ben Jake.Sana yardım etmeye geldim.”

Umarım seversiniiiz.

-TUTKU