Ben Seninle Mutluyum..

Her şey yerine oturuyor.. 5 . bölüm

Okuyucu sayımız gittikçe artıyor vote sayısı artarsa multimedia başlayacak :D umarım hikayeyi severek okuyorsunuzdur :)) ♥

Aylinin ağzından :

Gözlerimi yavaşça araladım.Ahh tanırım başım çatlıyordu yatakta başımı biraz ovusturduktan sonra kalktım etrafıma bakınca odam da olduğumu fark ettim. Dün maçta ne olmuştu öyle? Hatırladığım tek şey yavuz ve enesin çocuklara dalmasiydi.Kavga çıkmış ve anında başımda bir acı hissetmemle karanlık...Bayılmıştım sanırım. peki ben evime nasıl gelmiştim? aklımda binlerce soru vardı. Aynanın karşısına geçtim o da neydi öyle? kafam sariliydi?! ve üzerimde pijamalarim vardı hafızamı ne kadar zorlasam da hiç bir şey hatırlamıyordum sadece boşluk vardı.

Merdivenlerden aşşağı inince annemi gördüm bir kahve almış televizyon izliyordu. Beni görünce hemen ayağa kalktı.

"Ah iyimisin kızım başın çok ağrıyor mu? "

"Şey evet.Ben nasıl eve geldim en son maçtaydım?"

"Seni arkadaşların getirdi bebeğim 2 genç ve ece vardı enes mi neydi çocuğun ismi sen onun kucağında baygindin seni öyle görünce aklım çıktı.."

"Ne?!?! off başım"geriye sendeleyerek koltuğa oturdum.

"Anne peki başım neden sarılı? "

"Kafana darbe almışsın eve geldiğinde öyle söylediler ve kafan sariliydi."

"Tamam ben giyinmeye çıkıyorum.Okula geç kalicam. "

"Bu gün gitme istersen?"

"yok saol ben gitmeyi istiyorum ağrı kesici varmı? "

"tabi sen çık hazirlan ben getiririm."

Ne bakmayın öyle inek oldugumdan değil tabiki dün ne olduğunu öğrenmek için gidiyordum yoksa sevgili derslere hiç özlem duymamistim. -.-

Basimdaki sargiyi cikardim ve hazırlanıp aşşağı indim ilacimi aldıktan sonra evden çıktım.Ama saate baktığımda ders başlamıştı.Hemen koşarak okula gittim . sınıfın

kapısını çaldım sınıfa girince herkes bana baktı ne yani ben katil falan değilim hanyy?!

hoca geçmeme izin verince yerime oturdum.Yavuz ve Ece bana sorgulayan gözlerle bakıyordu. Sonra bi kağıt masama uçtu kağıdı açınca yavuzdan olduğunu gördüm.

"iyimisin bizi çok endişelendirdin?"

Bende cevap olarak hemen yazdım:

"Evet iyiyim sadece başım biraz ağrıyor geçer heralde.Tenefuste bana neler olduğunu anlatiyorsunuz."

Hoca arkasını döndüğünde hemen kağıdı yavuza fırlattım.Cevap olarak;

"Tamam zilin calmasina az kaldı zaten." yazmıştı. Bende ona bakıp kafamı sallamakla yetindim.

Ve zilin calmasiyla beraber ece ve yavuz hemen yanıma geldi daha sonrada enes kapıda belirdi.

ece çok tedirgin duruyordu ilk önce kafama baktı sonra da bana ve aniden boynuma atladı :D bu kız gerçekten manyaktı..

" iyimisin? dün çok korktuk.."

"Evet iyiyim dün ne oldu neden bayıldım ve birden evimde uyandım? "

"Enes ve yavuz karşı okuldaki çocuklarla kavga ettiler hatta benzettiler diyelim.Ama kavgada çocuklardan biri enese yumruk aticakken kolunu geri çektiğinde senin kafana geldi ve sen 5 saniye kafanı tuttuktan sonra yere yığıldın.Biz, biz çok korktuk ne yapicagimizi bilemedik enes senin kucağına aldığı gibi hastaneye götürdü kafanı sardilar.Sonrada seni eve bıraktık annen baya korktu sanırım.Bu arada bütün okul kavgayı konuşuyor karışıklık çıkınca bütün seyirciler maç yerine bizi izledi diyim sana yani herkesin haberi var."

"Ben, ben teşekkür ederim. "diyip enese döndüm yüzünde hem şaşkınlık hem de mutluluk vardı sanırım tabi pis pis siritmasini saymazsak..

"önemli değil prenses.Yanliz o çocuklara dikkat etseniz iyi olur yanınızda her zaman biz olmayabiliriz ve eğer senin kılına zarar gelirse çocuğu keserim."

Yavuz ece'nin arkasından sarılmıştı ve kollarını beline dolamis kafasını da omzuna koymuştu.Gercekten çok tatlı gözüküyorlardı.

ve ece araya girdi "kesmek demişken çocuğun burnu kırılmış mı gerçekten?"

"kırık derken?"

"sağlam bir dayak yediler enes ve yavuzdan seni öyle baygın görünce benim bile dövesim geldi diyim."

" siz tam bir psikopatsınız" diyip kahkaha attım.

"Birileri çok eğlendi galiba " diyip beni duvara daydi ve dudaklarını boynuma yaklaştırarak bir öpücük koydu.

Hem şaşkın hem de vücudumda bir elektiriklenme oluşmuştu.Ve kizardigima iddaya girebilirim.Gulumseyip kollarının arasindan sıyrıldım ve kantine gittim aniden bi kol beni yangın merdivenlerine doğru çekti ve diğer el de ağzımı kapatmıştı refleks olarak çığlık atmak istedim ama sesim çıkmadı hem korkmuş hemde ne olduğunu anlamaya çalışırken mira'yı gördüm.köpeklerine beni getirmesini söylemiş olmalıydı 2 kişi beni tuttu ve mira yanıma geldi.

" Başın nasıl aylincim" deyip gülümsedi tabikide hiç bir cevap vermemiştim. 2 saniye önce gülen kız suratini ciddilestirdi ve eliyle 2 yanağımdan sıktı balıklara benzemistim galiba.Tek farkımız ben daha komiktim ve canım yanıyordu!

"Bırak beni!"

diye bağırdım fakat yüzüme yediğim tokatla başım tamamen diğer yöne dönmüştu ve gözüme yaşlar akın etmesini önlemeye çalıştım.2 kız beni tuttuğu gibi duvara çarptı sırtım cok kötü yanmıştı ve yere düşmüştüm! Beni duvara çarpan kızlar kollarından tuttup kaldırdı ve duvara yasladi.

Mira kulağıma yaklaşıp;

"Bana bak kızım canımı sıkıyorsun artık! Sen kendini ne saniyosun lan orospu! " diye bağırıp bi tane daha tokat attı artik göz Yaşlarımı tutamiyordim yanaklarımın islandigini hissettim.

" Enes sadece benim anladinmi benim! sen sadece takıldığı bir kızsın sor bakalım ona geceleri ne kadar eglendigimizi evimin yerini ezbere bilip bilmediğini! seni gerizekalı çok safsin kullanıp bir kenara atılacaksın haberin yok!

Artık hickirarak ağlamaya başlamıştım kızlardan biri elini ağzıma koydu ve sesimi kesmemi sağladı. Çektiğim acıdan daha kötüydü bu söyledikleri..Dersin yarısı nerdeyse bitmişti ve hala biz yangın merdivenlerindeydik birileri bizi arıyor olmalıydı.

"Bırakın şu sürtüğü!" diye bağırıp yürümeye başladı.

Kızlar emrini alınca kollarımı bıraktı ve dizlerim boşaldı resmen yere düştüm ve yanlız kaldım yanaklarımın kızarması ve sırtımın acısı umrumda bile değildi şuan sadece enesi ve söylediklerini düşünüyordum.

yaklaşık 15 dakika boyunca merdivenlerde oturup ağladım. ve sonunda zil çaldı ve okul bitti sınıfa çıkıp cantami aldım ve okul kapisina yöneldim.Gozlerim kızarmış ve perişan haldeydim telefonuma bakınca 5 kez enes 4 kez yavuz ve 7 kez ece olmak üzere 16 cevapsız arama vardı.

Kapıdan tam cikicakken arkamdan bir ses duydum.

"Beni unuttun mu yoksa?"

arkamı hemen döndüm ve ada karşımdaydı!!! en yakın arkadaşım herşeyim tam ordaydi ve gülüyordu Çantamı bırakıp koşmaya başladım ve ada'nın üstüne saldırdım resmen :D ama çok özlemiş ve ona çok ihtiyacım vardı..

Moralimi anlamış olcak ki;

"Bu gözlerin hali ne böyle ?" bana herşeyi anlaticaksin bücür. diyip gülümsedi.

ve daha çok ağlamaya başladım sanırım kalbim acıyordu ben enese AŞIKTIM!!! ama o herşeyi mahvediyordu ona inanmaya çalıştıkca daha çok batıyordu.Kimseye hatta kendime bile itiraf edemedigim şeydi bu ben onu seviyordum..