İki çete lideri

- PİŞMANLIK -

Bölüm şarkısı; because of you

Beyaz çikolatalarım sizce kitabım nasıl . Lütfen kitabımı yorumlayın . Ve ilerki bölümlerde neler istediğinizi yoruma bırakın .

          Öpüldünüz ....

İyi okumalar;

Yanıbaşımda yatan adama baktım . Çocuk ruhlu adam . Beni sıkıca sarmış, sanki gitmemi istemiyor gibi.
Uyurken ki çocukça görüntüsü bana huzur veriyor . Ama uyanınca çok farklı biri oluyor . Sert görüntüsü ile herkesin korktuğu biri olduğu gibi ,  çok fazla güçlü de biri . Ve çoğu kızın hayal edebileceği bir yakışıklılığa sahip . Eminim ki birçok kişi miraçla birlikte olmak için , onun kollarında uyumak için can atıyordur .

Peki ya şimdi ..

Miraçın kollarında uyuyan , ve miraçın sıkı sıkıya sardığı kişi kim . Ben kimim . Neden miraçla bu kadar yakınım , ya da devamlı miraç neden  benim etrafımda. Aramızdaki bu şey ne . Bizi birbirimize iten şey ne olabilir . Annem ve babamla bile bu kadar vakit geçirmemişken , günümün çoğunu miraçla yaşıyorum.

Evet miraçla yaşıyorum .

Uzak durmam gereken kişiye daha çok bağlanıyorum . Ona sığınıyorum.
Bu açıklaması zor bir durum . Yaşanması güç , nefes almayı zorlaştıran bir şey . Kollarımın üzerinde yatan bu çocuk ruhlu adam , benim sadece iki aydır tanıdığım , kendime düşman bellediğim biri . Ve ben bu adamın kollarındayım .

Bunlar çok saçma .

Miraçı uyanmamasına dikkat ederek üzerimden yavaşça ittim kenara . Bu kadar yakın olmamız normal değildi .
Ben bizi sadece iki çete lideri olarak görüyorken , içinde bulunduğumuz durum benim sandığımdan çok daha farklıydı. Yavaşça ayağa kalktım ve beni etkileyen adama uyurken baktım. Son kez baktıktan sonra odadan çıktım ve kapıyı sessizce kapadım .

***

O garip mekandan çıktıktan sonra evime geldim . Saat öğleni geçiyordu ve annem beni  görünce çok şaşırmıştı. Beni kampta olarak biliyordu. Anneme inanması için yalvaran bir ses tonuyla kampta rahatsızlandığımı ve erken geldiğimi söyledim . Annem anlayışla karşıladı ve daha fazla üstelemedi . Ve bende şu  anda odamda duşumu almış , yatağın üzerinde oturmuş dün geceden beri telefonuma gelmiş elli bir cevapsız arama ve seksen üç mesaja bakıyorum. Bütün bunlar çiğdem , yıldız , ali ve serkandan gelmiş . Mesajların çoğu ise şu şekilde;

Nerdesin ""

Nereye gittin ""

Neden miraçla gittin ""

Aranızda ne var ""

Bize haber vermeliydin ""

Telefonu açınca beni ara ""

Kısaca bunlar ve bununla ilgili birçok şey . Telefonu yatağın üzerine attım ve üzerimi giyinmek üzere dolabımı açtım . Beyaz ince bir kısa kollu , altına ise siyah bir pantolon aldım ve hemen giyindim . Havalar biraz daha ısınmıştı . Nisan ayının sonlarındaydık. Ve yaklaşık bir buçuk ay sonra okullar kapanacak.

Aklıma miraç gelince yatağıma uzandım ve tavanı seyretmeye başladım. Su an ne yaptığını deli gibi merak ediyordum. Onu orada bırakırken içimde tarifsiz bir duygu vardı .  Bir tarafım gitmememi , kollarında uyumamı söylerken , diğer tarafım ona bu kadar yakın olmamam gerektiğini ve gitmem gerektiğini söylüyordu. Ve bende gitmeye karar verdim . Saçları , gülüşü , yüzünün her karesi , hareketleri , gözleri , aldığı ve verdiği nefes . Bütün bunlar bana aşırı etkileyici geliyor ve kalbimin deli gibi atmasını sağlıyor.
İçinde bulunduğum şey ne bilmiyorum ama onu görünce kendimi savunması ve çaresiz hissediyorum. Onun yanında nefes almam daha da zorlaşıyor. Onunlayken onu izlemekten başka hiç birşey yapamıyorum .