"Hayatta kıymeti bilinmeyen şeylerin elden gittikten sonra değerinin bilinmesi ne acıdır.Ama biraz geç kalınmıştır çünkü BU ÇOCUK ÇOK YORGUN"
BU ÇOCUK ÇOK YORGUN
Kıymetini bilemediğim çocukluğumu özledim.
Gözyaşımın sadece kanayan dizim için olduğunu,
Sabırsızca,habersizce büyümeyi bekledim.
Bilmezdim her yılın bir acıya misafir olduğunu.
Sıkıştırdı her iki taraftan beni acılar kıskacım.
Duygular kirlendi,sevinçlerde acılara müşterek,
Kalbimin çığlığını duyunca değişti mizacım.
Dertlerimizden arınmak için
ölmek mi gerek?
Bitmeyen kederim saniyelik sevincimden olgun.
Aşkın ayazıyla dondurulmuş yürekler,renksiz ve solgun,
Epey can yakmış, bu aralar kara kaplı pek dolgun,
Az yavaş gel dünya, bu çocuk çok yorgun.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
İNCİNMİŞ KALEMİMDEN
PoetryHayatta bizleri okumaya yönlendiren bazı yaşanmışlıklar vardır;bir anı,bir hüzün,bir mutluluk...Duygularımız karmaşa içindeyken,bu duyguları su yüzeyine çıkarmak için birtakım şeylere ihtiyaç duyarız;bir söz,bir şarkı,belki de bir ŞİİR.
