Bir hayat tecrübesi,yüzümdeki bu soğukluk.
Hayatın hamurumu yoğururken baharat diye kattığı acılardır.
Belki yorgunluğumun ifadesidir sesimdeki bu boğukluk,
Ama yeniden doğuşumu sağlayan,benden gitmeyen umutlardır.
Dertler gücümü artırdı,asıl amacı yıkmakken.
Yalnızlığım,anılarım ve ben,bitti aşk yok.
Dost eli bana aşk kadar uzakken,
Hiç istemem,bugün var yarın yok.
Sildim gözyaşımı,hangi keder ağlatır beni.
Acılara kapalı bir kale gibiyim.
Yalancı düşlerde sürüklerken gözlerim beni.
Bu rüyadan daha yeni uyanır gibiyim.
Hayat silahını sürekli bana doğrulturken,
Yenilendim ve tekrar tekrar öldüm çok.
Umut dolu hayatlar dışarda beni beklerken,
Yeniden dirildim,tekrar ölmeye niyetim yok.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
İNCİNMİŞ KALEMİMDEN
PoesiaHayatta bizleri okumaya yönlendiren bazı yaşanmışlıklar vardır;bir anı,bir hüzün,bir mutluluk...Duygularımız karmaşa içindeyken,bu duyguları su yüzeyine çıkarmak için birtakım şeylere ihtiyaç duyarız;bir söz,bir şarkı,belki de bir ŞİİR.
