Baharları mı güze,hayallerimi söze çeviren,
Görmeyeli unuttun mu beni?
Deli,divane halimi elaleme güldüren,
Kalbimden bir türlü sökemedim seni.
Aşk denen illet gözümü bu kadar kör etmişken,
Attım gururumu bir tarafa ben seni isterim.
Zehrin vücudumun her yerini duraksız sarmışken,
Aşkın kelepçelerinden kurtulmak için seni beklerim.
Ömür törpüsü bu özlem,bu yalnızlık,
Aşk kadar sivri bir taşı kalbime sapladı ayrılığın sapanı.
Sen benden gittin,ben benden gittim.
Hem canımı yakıyor,hem tuttu bırakmıyor bu aşkın kapanı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
İNCİNMİŞ KALEMİMDEN
PoesíaHayatta bizleri okumaya yönlendiren bazı yaşanmışlıklar vardır;bir anı,bir hüzün,bir mutluluk...Duygularımız karmaşa içindeyken,bu duyguları su yüzeyine çıkarmak için birtakım şeylere ihtiyaç duyarız;bir söz,bir şarkı,belki de bir ŞİİR.
