Eritir ömrü yıllar silsilesi,
Yorulur kalp, kalmaz mecal.
Yürek hoş görür de altın kafesi,
İçinde gezer bin bir deccal.
Nefesler hüzün kokar,
Karanlık düşünce güneşe.
Ağıtlar yürek yakar,
Düşürünce kardeşi kardeşe
Akmaz,gösyaşın tükenir,
Bir anda yeşerir düşler.
Feleğin yükü ağır gelir,
Boynuna sarılır ipler.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
İNCİNMİŞ KALEMİMDEN
PoesíaHayatta bizleri okumaya yönlendiren bazı yaşanmışlıklar vardır;bir anı,bir hüzün,bir mutluluk...Duygularımız karmaşa içindeyken,bu duyguları su yüzeyine çıkarmak için birtakım şeylere ihtiyaç duyarız;bir söz,bir şarkı,belki de bir ŞİİR.
