Sevgilim..
Bugün sana ulaşamadığım ilk günüm gerçi bu sanal yoldan kalbinde ise rekora koşuyoruz kendimi kenara atılmış eski beyaz bi bez gibi hissediyorum. Veya pili bitmiş bi mause gibide olabilir. Aslında ne zaman senin için değerli oldum ki? Hiç, hiç bi zaman. Ben bile kendime değer vermezken senden bekledim o muhteşem konforlu hissi sahi nasıldı o his? senden hissetmeyeli uzun çok uzun zaman oldu. Çok olmadımı sencede? İçimin acıması çok olmadı mı? Oldu tabi ama sen neden hala göremiyorsun anlam veremiyorum ki anlam veremediğim onlarca olay var ki. Off seni çok özledim bugünde çok özledim hiç vazgeçmedim ki özlemekten, hiç bıkmadım ki seni sevmekten. Sen nasıl bi anda vazgeçebildin? Nasıl beni sevmemeyi kalbine öğretebildin? ellerime dokunmamayı? gözlerime bakmamayı? dudaklarıma temas etmemeyi nasıl yasaklayabildin kendini bana? ben sana muhtaçken sen nasıl kaçırabildin o güzeller güzeli gözlerini benden? bi selamı bile çok gördün bana oysa eskiden her gece sarılarak uyuduğumuzu hayal edip öyle yumardık gözlerimizi. Bana olan sevgisizliğini yediremiyorum. Bana olan hissizliğini hiçliğini. Ve ben biliyorum inanıyorum bir gün yeniden tanışabileceğimize
