Sorsan herkes temiz herkes saf benim böyle düşüncelerim olmadı hiç bi zaman. Ben göründüğü gibi mutlu huzurlu biri olamadım mesela herkes göstermek istediğimle yetindi hep. Neyse konu bu değil tabiki. Konu bugünde olmayışın beni sevmeyişin hissetmeyişin. Sen ki eskiden duyardın beni iç sesinle sen ki eskiden hissederdin beni , canımın yanmasına dayanamazdın mesela şimdi ne değişmiş olabilir ki? Anlam veremiyorum daha kafamda anlam veremediğim milyonlarca soru barındırmaktayım. Ve hiç birine cevap bulamamak inan çok yorucu. Bana göre dünyada ki en büyük ve acı vereci intihar biçimi düşünmektir. Ve ben bunu hergün, her saniye devam etmekteyim. Delirdiğimi düşünüyorum. Hiç durmadan cevaplarını bilmediğim sorularla bir başıma bıraktın beni. Gelmedin, gelseydin sorularımın hepsine cevap olacaktın. Ama sen gelmedin. Gelmemiş olmakla kalmayıp üstüne bide sevmedin. Bi insan ne kadar sevilmezse bana on kat sevgisizliği yaşattın. Onlada yetinmeyip it gibi davrandın. Oysa biz birlikte çok güzeldik seninle. Kabul et sen benimle güzeldin. Bana özeldin. Sen bana aittin tüm bedeninle. Aşkıma yazık ettin. Sen şimdilerde unutamayacağımı bildiğim ama unutmak için çabasarfettiğim biri olarak yaşıyorsun beynimde.
