ေက်းဇူးျပဳ၍ [ ကျေးဇူးပြု၍ ]

Episode - 1

Zawgyi Version

"သား ဟိုေကာင္ႏိုင္သူ နဲ႔လံုး၀ မေနႏိုင္ဘူး ေမေမ"

ထက္ပိုင္ခန္႔ စိတ္ပ်က္စြာျဖင့္ ေမေမ့ကို ဖြင့္ေျပာမိသည္။

"သားကလဲ ဒီတစ္နွစ္ပဲကို သည္းခံလိုက္ပါကြယ္"

"ဟင့္အင္း မရဘူး သားလံုး၀သည္းမခံႏိုင္ေတာ့ဘူး သူသိပ္လြန္လြန္းေနၿပီ ေမေမ သားသည္းခံႏိုင္စြမ္းရည္ေတြကုန္သြားၿပီ"

တစ္ဦးတည္းေသာသားျဖစ္ေသာေျကာင့္ ကေလးတစ္ေယာက္ကဲ့သို႔ ဘ၀အေၾကာင္းကို ဘာမွမသိေသးသည့္ သားျဖစ္သူကို ၾကည့္ရင္း ေဒၚမိုးသူဇာ သက္ျပင္းခ်မိသည္ ။

"မရဘူး သား.. သားသည္းခံေပးရမယ္ သူကသားကို ဘာလုပ္ေနလို႔လဲ"

"သူလား.. ဟက္"

နာက်ည္းမႈ ရယ္သံတစ္ခ်ိဳ႕က ထက္ပိုင္ခန္႔ ႏႈတ္ခမ္းထက္မွာ ေနရာယူလာသည္ ။

"သူစာမရရင္ သားကိုပဲလိုက္ေမးေနတာ
သား႐ွင္းျပရင္လည္း ငါသိၿပီးသားပါ မင္းကိုေမးၾကည့္တာနဲ႔ေျပာတာ.. သိၿပီးသားဆို ေမးမေနပါနဲ႔လား သားက အခ်ိန္ကုန္ခံၿပီး ေသခ်ာ႐ွင္းျပထားရတာကို သူကအဲ့လိုေျပာေတာ့ ေစာက္သည္းေပါက္တယ္ဗ်ာ"

"သားကလဲကြယ္.. ဒါေလးမ်ား "

"က်န္ေသးတယ္ ေမေမ.. သူကပံုဆြဲနည္းေတြမသိရင္လဲ သားကိုလာလာေမးတာ သားက ဆြဲပံုဆြဲနည္းေျပာျပလိုက္ရင္လဲ
ေအာ္.. ဒီလိုဆြဲရတာကိုး.. လြယ္လြယ္ေလးပဲနဲ႔ေျပာတာ.. လြယ္တယ္ထင္ရင္ ကိုယ့္ဘာသာ ဆြဲေလ ဘာလို႔သားကို လာေမးေနရတာလဲ"

"အင္း.. ဒါေတာ့ဟုတ္တယ္.. အဲ့ေတာ့ သားက ဘာလုပ္ခ်င္တာလဲ"

"သူနဲ႔မေနခ်င္ဘူး ေမေမ "

"မျဖစ္ႏိုင္ဘူးေလ သား .. ဒီႏွစ္တစ္ႏွစ္လံုး သူက ေမေမတို႔အိမ္မွာ ေနဖို႔ သူ႔မိဘေတြက အပ္သြားတယ္ေလကြယ္.. ေမေမတို႔လူႀကီးေတြ မ်က္ႏွာပ်က္ရမွာေပါ့"

"ဟင့္အင္း.. သားအဲ့ဒါေတြ မသိဘူးဗ်ာ သားသိတာ သူနဲ႔မေနခ်င္ဘူး သားသူ႔ကိုမုန္းတယ္ သိပ္မုန္းတယ္ ေမေမက သားအလိုလည္း လိုက္မေပးဘူး သူ႔ဘက္ကပါတယ္ သားအရမ္း၀မ္းနည္းတာပဲ အီးဟီးဟီး"