ေက်းဇူးျပဳ၍ [ ကျေးဇူးပြု၍ ]

ေက်းဇူးျပဳ၍ (Episode-9)

Unicode Version

​နေ့လည်က ကိစ္စပြီးသည့်​နောက် တိမ်ယံမှ ပိုင်ခန့်ကို တစ်​နေ့လုံး လုံးဝစကား​​ပြောခြင်းမရှိ​တာ​ကြောင့်
ပိုင်ခန့်​ခေါင်းစားရပြန်သည် ။

ယခင်က အနားမှာ အမြဲကပ်​နေတတ်သည့် ​ကောင်​လေးသည် ယ​နေ့မူ ကပ်တွယ်ခြင်းမရှိသည့်အပြင် စကားပါမပြောပေ ။

အ​ဆောင်တွင် စာသင်​​နေရသဖြင့် တိမ်ယံကို ပိုင်ခန့် မြင်​နေရပါသည် ။

​လက်တစ်ဖက်က ​ဘောပင်ကိုလှည့်ရင်း တစ်ဖက်က ​ခေါင်းကို ဖွာလန်ကြဲသည်အထိ ကုတ်​နေ​သော တိမ်ယံပုံ​လေးက က​လေးဆိုး​လေးတစ်​ယောက် ​ပေ​တေ​တေလုပ်​နေသည့်ပုံနှယ် ။

ပိုင်ခန့်ဘက်သို့ တစ်ချက်​လေးမျှ လှည့်မကြည့်ပဲ အကြမ်းစာအုပ်​ပေါ်တွင် ​ကြောင်ခြစ်ခြစ်သည့်နှယ် ဟိုခြစ်ဒီခြစ်လုပ်​နေသည်ကို ကြည့်ရင်း ပိုင်ခန့်မ​နေနိုင်​တော့ ။

"တိမ်ယံက ဒီ​နေ့တစ်​နေ့လုံး ငါ့ကိုစကားမ​ပြောဘူးကွ"

နံ​ဘေးရှိ နိုင်သူ့နားနားကပ်ကာ ​ပြောလိုက်သည် ။

"အဲ့​​တော့ငါကဘာလုပ်ရမှာလဲ"

စ​ာ​ရေး​နေရင်းကပင်
ပိုင်ခန့်ကို တစ်ချက်​လေး​တောင် ​မော့မကြည့်ပဲ ​ဖြေလိုက်​သော နိုင်သူ့စကား​ကြောင့် ​ဒေါသ​တွေ အလုံးအရင်းလိုက် ထွက်ရပြန်သည် ။

"အဲ့​တော့ လဲ​သေကွာ .. လဲ​သေ"

"​​မောင်ထက်ပိုင်ခန့် .. ဘာဖြစ်တာလဲ"

အသံကျယ်သွားသည် ထင်ပါဧ။ ။

Bioပုံဆွဲပြ​နေ​သော ဆရာမက ​နောက်ကိုလှည့်လိုက်ရင်း ​မေးလိုက်တာ​ကြောင့် ထက်ပိုင်ခန့် ခေါင်းလေးပုသွားရသည် ။

"ဟို .. ဘာ ဘာမှမဟုတ်ပါဘူးဗျ"

"​နောက်တစ်ခါ .. ငါစာသင်​နေရင် ဒီလိုဆူဆူညံညံ​တွေ မကြားချင်ဘူး"

"ဟုတ် .. "

###

မဟုတ်​သေး .. ညအိပ်ရာဝင်ချိန်သို့တိုင် အ​တွေးထဲတွင် ထို​ကောင်​လေးပဲ ​ရောက်​နေသည်မှာ မဟုတ်​သေးပါ ။ တကယ်ဆိုရင် ဒီ​နေ့မှ ရည်းစားဖြစ်​သော သံစဉ်ချို၏ အ​ကြောင်းကိုသာ ​တွေ​း​နေသည့်သင်မဟုတ်ပါလား ။