•CHAPTER 21 (Confession..)

325 11 0
                                    

*Nicole's Point of View*

"Parekoy usap naman tayo.." sabi ko

"Wala na tayong dapat pagusapan.." he said coldly 

"M-Meron parekoy! Please naman makinig ka naman sakin magpapaliwanag ako.. Lag---"

"At bakit ka naman mageexpalin? ANO BA KITA?!"

ANO BA KITA

ANO BA KITA

ANO BA KITA

ANO BA KITA

ANO BA KITA

ANO BA KITA

ANO BA KITA

ANO BA KITA

ANO BA KITA

ANO BA KITA

ANO BA KITA

ANO BA KITA

ANO BA KITA

ANO BA KITA

ANO BA KITA

ANO BA KITA

ANO BA KITA

KAINIS! Bakit ba paulit ulit? Kelangan ipamukha?!

"R-Ruzzel.." sabi ko habang nang gigilid na yung mga luha ko

Di ko kasi akalaing sasabihin nya yun eh. 

"HA-HA-HA!..." I laughed sarcastically/bitterly

"...Oo nga no?! ANO BA AKO PARA SAYO? Isa lang akong pakelamerang bestfriend!" i said habang tuluyan ng  nag-uunahang lumabas ang mga luha ko

Nakatingin lang sakin si Parek-- Ruzzel.

"Bakit kaba nagkakaganyan Nicole? Anong problema?! Bakit ba ayaw mo kay Sam ha?!" sabi nya 

"Manhid kaba Ruzzel?! NILOLOKO KA NYA!! DI MO BA NARARAMDAMAN YUN?! PILIT KONG SINASABI YUN SAYO PERO PARANG NAKIKIPAGUSAP LANG AKO SA PUNO! TALAK AKO NG TALAK PERO PARA KANG WALANG NARIRINIG!" sigaw ko sa kanya ng buong lakas

"HA! Alam mo ba yang pinagsasabi mo?! Hindi ako lolokohin ni Samantha! NAGBAGO KANA NICOLE! DI NA KITA KILALA!" sigaw din nya sakin

"Oo. Alam ko ang mga pinagsasabi ko Ruzzel. Kelan ka ba maniniwala sakin ha? Puro na lang sya pinaniniwalaan mo! Paano naman ako?!"

"Paano kita paniniwalaan, eh ngayon pa nga lang pinapakita mo saking hindi ka karapat-dapat na paniwalaan! KAY SAMANTHA LANG AKO MANINIWALA!!"

"PAREKOY NAMAN! Hindi porket mahal mo ang isang tao eh sya na ang papaniwalaan mo! Alamin mo muna ang totoo, Dumepende ka naman! Paano kung lagi mo syang pinaniniwalaan kahit mali sya, Paano naman kaming nagsasabi ng totoo ha! PAGPIPILITAN MONG AKO ANG MALI AT SYA ANG TAMA, GANUN BA?! HA, Ruzzel? PLEASE naman! Wag ka namang magbulagbulagan!" sigaw ko sa kanya

Wala akong pakelam kung ano ng itsura ko ngayon. 

Kung mukha na ba akong sinapak dahil sa paga na ang mata ko kakaiyak o para ng inidoro yung ilong ko dahil sa sipon. Wala akong pakelam doon. Gusto ko lang masabi lahat ng nararamdaman ko.

Siya naman ang nagsalita slash sinigawan ako.

"Please stop accusing a non-sense issue to my girlfriend!..." Sabi nya tapos medyo huminto

Eto na naman tayo.. Papagtanggol na naman nya ang mali.

"...Alam mo Nicole, Narealize ko.. Wala ng kwenta ang friendship natin eh. Sira na. SINIRA MO." sabi nya sakin napatigil naman ako kakahagulgul

"Ako lang ba ang nag----" pinutol naman nya ang pagsasalita ko.

"Itigil na natin to." sabi nya sakin ng nakatingin sa langit

"Huh? W-What do you mean? Anong itigil?" i asked innocently

"Ito. Itigil na natin to. Itong walang kwentang friendship na to. Kalimutan mo na ako. Kakalimutan kita. Yung para bang nabuhay ulit tayo pero wala ng Nicole.. Wala ng Ruzzel.. Masaya yun. Wala ng  pakelamera sa buhay ko." sabi nya ng naka iwas ng tingin sakin

Ang masasabi ko lang ngayon?

MALAKING OUCH.

"R-Ruzzel, P-p-paano mo-mo nasasabi yan? Kung makapagsalita ka naman nyan, Para namang wala t-tayong pinagsamahan! Mas mahaba ang pinagsamahan natin kesa kay Sam!"

"Pwede ba?! Layuan mo na lang ako para masaya! Kalimutan mo na ako!! Wala ka nang kwenta sa puso ko eh!"

Matagal lang akong nakatitig sa kanya. 

Sya naman nakaside-view na nakatingin sa harap nya habang nakapamulsa.

Talaga bang wala na akong kwenta sa kanya?

Bakit ganun na lang kadali nyang sabihin ang lahat ng yon'?

Di man lang ba sya nasaktan sa mga sinabi nya sakin?

Matagal-tagal akong di nakasagot..

Pero ngayon desidido na akong sagutin sya.

"S-Sige..." i said with my sad eyes 

Para naman syang nagulat sa sagot ko.

At napatingin sya sakin..

Pero bakit ganun? 

Desidido na nga ako pero nung nakita ko yung mga mata nay bakit parang umuurong na ako.

Bakit parang nakita ko sa mga mata nya eh...

LUNGKOT?

Bakit Ruzzel?

"...P-Pumapayag na ako. Kakalimutan na kita.. Sige.. Sige.. From now on, I'm going to live my life without you. But before that.. I just—... I just—... I just want to say that..."

Di ko na alam ang nagyayari. Sunod sunod na ang mga sinasabi ko. 

Desidido na akong sabihin sa kanya. LAHAT-LAHAT. Including my feelings for him.

I walked towards him.

I touched his left cheek with my right hand.

I looked to his eyes.

Bakit sya teary-eyed?

"I just want to say that...

I love you Ruzzel... I love you not because you are my bestfriend. I love more than that.. I love you...

Goodbye.."

And i walked away with my tears.

Ang hirap kalimutan ang taong importante sayo lalo na kung di kayo nagkaayos.

If you want this Ruzzel..

Okay..

I respect your decision.

Because i love you..

I love you goodbye.

***

SALAMAT SA PAGBABASA! :D

I fell inlove with my bestfriend [UNEDITED]Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon