VEDA

TESADÜF

Sabahın o tiz sesli alarmıyla yataktan çıktım. Çok sevdiğim adam tarafından terk edildiğim günden beri ne uyuyor nede yemek yiyiyordum. Direk banyoya ilerleyip rutin işlerimi halledip dolaptan rastgele kıyafetr çıkarıp giyindim. Aşağı indiğimde annem kahvaltıyı hazırlamış beni bekliyordu bende onca günün ardından bir iki lokmayı ağzıma koyup dışarı çıktım biraz hava almam ve yürümem lağzımdı. Bizim oturduğumuz mahalle gayet güvenilir ve dedikodusu az olan bir mahalleydi bu yüzden rahatlıkla gezebiliyordum. Yürümeyi çok seviyorum bazen yürürken adımlarımı sayıyor bazende o gün hakkında planlar yapıyordum ama şuan terkedilmişliğin hüznünü yaşıyorum yürürken. Ve bu  çok acıtıyor kalbimi o nefret dolu kalbimi.. İçimden bunları düşünürken bir anda arabanın korna sesini duydum..

-Yavaş olsana biraz görmüyormusun yürüdüğümü?

-Sen görmüyormusun yeşil ışık yandığını?
Demesiyle trafik ışıklarına baktım gerçektende yeşil yanıyordu ama sonuçta şey yani ben ordan geçtim yani o yüzden bu suçlamayı kabul edemem sonuna kadar inkar..

-Olabilir ama sonuçta ben geçiyorum dursan ölürmüydün ama anlamazsın işte hepiniz aynı değilmisiniz pis argo erkekler.. Der demez çocuğun ağzı açık kaldı ve arabasına bindiği gibi gaza basıp gitti.. Çok mu abarttım acaba ya aman boş ver ne olacak erkek milletine bir şey olmaz. Bunları içimden geçirirken az önceki araba tekrar gelip önümde durdu ben bunun şokunu yaşarken içindeki çocuk arabadan indi..

-Bütün erkekler aynı değil siz kızlar hep sizi üzen aynı erkeklere aşık oluyorsunuz. Dedi ve tekrar arabasına binip basıp gitti ama ben hala söylediklerini idrak edememiştim o nasıl cümleydi öyle tövbe yarrabbim..
Eve gitmek için sokağı dönerken hala cümleyi anlamaya çalışıyordum. Bütün kızlar onları üzen erkeklere mi aşık oluyordu evet öyleydi seni sevmediğini bile bile sana olan kötü ve kırıcı harektleri göre göre yanlış erkeklere aşık oluyorduk ama bu bizim suçumuz değil bu o lafımızı geçiremediğimiz kalbimizin suçu. Eve geldiğimde annem salonda oturmuş televizyon izliyordu bende yanına gidip ona kocaman sarıldım ve o tombik yanaklarından öptüm..

-Açsan dolapta atıştırmalıklar var Derin istersen yiyebilirsin canım.

-Yok annem aç değilim ben odama gidiyorum bir şey olursa seslenebilirsin.
Odama çıkarken aklımda Selin vardı Selin benim en yakın dostumdu birlikte büyümüş aynı sınıfta okumuş liseyide üniversiteyide aynı yerde okumuştuk puanlarıda bilerek aynı tutmaya çalışmıştık. Onu çok seviyorum beni asla yalnız bırakmamış ve daima yanımda olmuştu. Kavga ettiğimde neden kavga ediyorsun diye asla sormadı kimi dövüyoruz diyordu. İlk sigaramızıda birlikte içmiş birlikte çok şey yaşamış ve paylaşmıştık ama iki gündür onu arayamıyordum şimdi ise onu çok merak ediyorum. Odama girdiğimde telefonu elime alıp hemen Selini aradım ve akşam saat 8 de kapının önünde olmasını istedim oda hayır demedi zaten diyemez bizim kankalık kitabında böyle itirazlar yok..
Vakit geçirmek için kitap okumaya başladım ama yine aklıma Ali geldi onun bana ihaneti ve bana olan o kahpe vedasını hatırladım ve kitabı sertçe kapatıp mp3 ümü alıp son ses Arkadaş şarkısını dinlemeye başladım. Neden aşk değilde arkadaş şarkısı diyeceksiniz çünkü ben aşık değilim..

Resim koleksiyonumu alıp fırçaları paletleri ve kağıtlarımı hazırlayıp resim çizmeye başladım bu yeteneğimi ilkokulda Selin sayesinde keşfetmiştim ve çeşitli yarışmalarda birinci olmuş ve resimlerim sergiye girip satılmıştı ve aldığım parayla kendime uygun bir markanın uygun fiyatıyla araba almıştım ve halada kullanıyorum. Saate baktığımda saatin 16:50 olduğunu gördüm yataktan kalkıp anneme banyoya gireceğimi söyleyerek duşa girdim..çıktığımda 17:15 olduğunu gördüm ve salona doğru ilerledim yemek masası hazırdı babamda gelmiş baş köşede yerini almıştı hemen ona doğru ilerleyerek iki yanağından öptüm aynı şekilde oda beni. Masaya oturdum ve yemek yemeye başladım o sırada kapı çaldı ablam ve 18 yaşında ergen kardeşim gelmişti onlarda masaya oturdu ve hep birlikte ailece yemek yemeye başladık saatin buluşma saatine geldiğini gördüğümde annem ve babamdan izin alarak hazırlanmaya çıktım. Ne giydiğime pek önem vermediğim için bir kot ve birde askılı bir bluz giydim ve altınada araba kullandığım için beyaz spor ayakkabı giydim. Aşşağı indiğimde tüm ailem toplanmış çerez yiyerek muhabbet ediyorlardı hepsini tek tek öperek evden çıktım.