Robin's POV:
Kon ik maar voor eeuwig zo blijven liggen. Iets aan Niall is zo speciaal. Zijn stem? Ogen? Of misschien de warmte en rust die hij uitstraalt. Mijn gedachten worden onderbroken door een ringtoon. Niall laat mijn hand los en neemt de telefoon op. "Ja ik kom haar nu brengen,.................. ja waar moet ik haar heen brengen? Oke,..............Dag meneer. Ik lachte. "Netjes hoor"zei ik terwel ik hem een knipoog gaf. Hij tilde me op en tilde mij terug in mijn rolstoel. We liepen naar het hotel waar ik en mijn ouders sliepen. Onderweg hadden we het over Nederland. Het optreden daar had veel indruk op hem gemaakt en hij wou er graag nog eens heen. Voor ons hotel stopte Niall met lopen. "Vakjer doen?"vroeg hij nieuwschierig, "Zeker"zei ik met een knik. Hij gaf mij zijn nummer en ik beloofde dat ik hem vanavond nog even zal bellen. Ik reed naar boven en ging naar de hotel kamer van mijn ouders om de kaart van mijn kamer te halen. "Wel een lieve jongen die Niall hé?!"vroeg mijn moeder. Ik bloosde. Ik knikte. We gingen naar beneden om te eten in het restaurant. "We waren bij de dans academie."zei ik trots. "Ohh wat leuk"zei mijn moeder. Ik vertelde nog even over Saskia. Mijn ouders begonnen het daarna te hebben over Londen. Dus ik dwaalde af. Het was zo warm in het hotel dat ik even naar buiten ging. Ik genoot van het briesje buiten. Ik pakte mijn IPhone en ging door mijn contacten en belde Niall. "Hallo" klonk er door de telefoon. "Hey met Robin." Zei ik. Ik hoorde allemaal herrie op de achter grond en Niall zei dat ik heel even moest wachten. Ik hoorde hem de deur uit gaan. "Hey Robin, vond je het leuk vandaag?" vroeg hij. "Jhaa, wat denk jij dan!. Londen, jullie, de academie" zei ik entousiast. Ik hoorde hem lachen. Mijn vader riep me. "Robin kom je eten?" Ik knikte. "Ik moet gaan, Doeii Niall'zei ik. "Dag Babe"zei hij. De vebinding werd verbroken. Babe, dat klinkt zo grappig uit Nialls mond. Ik glimlachte. Toen ik in de avond in bed lag dacht ik nog even aan James. Wat had die gast. Alsof hij mij al heel lang kende ofzo? Gewoon zomaar zeggen dat iemand mooi is. Daar moet toch iets speciaals achter zitten? Of is dat normaal hier in Londen? Ik besloot maar te gaan slapen ik ben best moe van het dansen van vandaag.
Niall's POV:
"Niall!" Riep Louis met een glimlach van oor tot oor. "Louis, ook leuk om jou te zien. Waarom zo blij?" Vroeg ik verbaast. Hij maakte een sprongetje door de kamer. Oké dit moet je je dus voor stelen als Louis dit als een soort vogel rond springt. "Vertel dan" zei ik omdat ik nu echt heel benieuwt was. "Nou net toen je naar buiten ging voor dat telefoontje, werden wij gebeld. We gaan verhuizen. Naar een vet grote Vila!!!!!!" Zei hij. Mijn gezocht betrok. Gaan we weg uit dit lieve kleine huis. Waar we altijd met ze vijfen op een kluitje zaten? "Ben je niet blij Niall" vroeg Harry die er bij kwam staan. "Gaan we weg uit Londen?" Vroeg ik. Liam kwam ook binnen. "Nee joh gekkie. We gaan wat meer naar een dure buurt maar veder. " Ik knikte. Het klonk tof, maar aan de andere kant.....wil ik helemaal niet. Ik ging op de bank zitten. Zayn kwam de kamer binnen met een krat bier. "Wie wil??" Vroeg hij enthousiast. De jongens namen er een aan. Ik pakte er ook een. Misschien deed een beetje alcohol mij goed?*** 3 kwartier later ***
"We gaan nog niet naar huis, nog lang niet nog lang niet" zongen we met ze alle. Mensen op straat keken ons raar aan maar dat boeide ons echt niet. "Zullen we naar de club" vroeg Zayn stront dronken. "Ja dat doen we! Dan gaan we chickies scoren" zei Harry. Ik schoot uit mijn gedachten "Ja Harry jij ja.... Wij niet hoor" zei ik grijnzend. "Why not??" Vroeg Liam. "Pardon?" Vroeg. Louis op een echte Franse toon omdat hij ook niet helemaal nuchter meer was. "Ik heb Eleanor, wakker worden Liam je hebt Sophia" Hij schoot in de lach. Louis was over duidelijk na mij nog het nuchters van ons allemaal. Louis kan best verstandig zijn. "Oh ja dom" zei Liam met een half open mond. "Oké dan gaan we naar huis" zei Harry. Zayn sprong in de lucht "And let me Kiss you" hij liep naar Hazza toen en gaf hem een kus op zijn wang. Die Zayn altijd klaar voor een feestje. We kwamen bij ons huis aan en we plofte op de bank. "Ik voel me een kip" zei Louis in eens. Iedereen lachten. "Guys, ik ga slapen" zei ik. "Aww Niall blijf nog even" zei Liam met een pruillip. "Nee...... Kut!!! Nee fuck jongens we hebben morgen een interview" zei ik geschrokken. De boys waren in een klap terug op de wereld. Ze begonnen te vloeken. "Rustig" zei Zayn "Als we nu gaan slapen redden we morgen wel met pijnstillers" Iedereen stemde in en ging naar zijn kamer. Ik zette mijn wekker en trok mijn shirt uit. Ik rook er aan en gooide het in de wasmand ik spoot deo op en deed mijn broek uit. Even deed ik wat gekke poses voor de spiegel en ging toen onder de denkers liggen. Ik dacht maar aan een iemand. Robin. Ik weet het zeker ik ben echt verliefd. Op Robin. Zou zij ook iets voor mij voelen. Ze vond het niet erg toen ik haar hand pakte. Nee maar ze heeft misschien wel al iemand. Je weet wel die jongen...... James. Zou ze al met hem hebben. Of verliefd op hem zijn? Dan moet ik haar maar voor mij winnen. Wand ik zet mezelf een keer niet op de 2de plek zoals ik vroeger deed. Nee dit gaat lukken.

JE LEEST
I'm so sorry (Niall Horan)
FanfictionStel je voor, je hebt een passie die je laat zien wie je bent. Een passie die je laat zijn wie je bent en waar niemand je van kan weerhouden. Je eigen magische wereldje, vol met dingen waar jij gelukkig van wordt. Wat als dat wereldje verwoest zou w...