I'm so sorry (Niall Horan)

Hoofdstuk 3

Robin's POV:

"Maar ik ga weer."zei Zayn tegen ons. We zaten al weer één uur in Starbucks en het was echt gezellig. Ik dacht dat die beroemde mensen alles voor het geld doen maar ik zat fout. Dit zijn 5 jongends die gewoon echt talent hebben, Ze zijn aardig, grappig en super leif. Ik heb echt een goeie band met Niall, nu al. Hij gaat heel lief met me om. Zonder veel medelijde maar toch begripvol, als je begrijpt wat ik bedoel. "Ik ga mee"zei Harry. Liam stond ook op en Louis liep naar de kassa om afterekenen. Niall kijkt me aan. "Wat is er?"vraag ik nieuwschierig.  Hij schudt zichzelf uit zijn gedachten. "Niks, Ik vind je ogen alleen zo bijzonder" zei hij op een soort toon alsof niemand het mocht horen beha;ve ik. Ik glimlachte. Liam kwam bij ons staan. "Wij gaan alvast, We zien je later Niall, en tot en tot een ander keer misschien Robin." zei hij. Hij liep naar buiten. Ik keek naar Niall."Duss..... wat zijn jou hobby's"Vroeg Niall. "Dansen"zei ik blij. Hij keek naar mijn rolstoel. Ik knikte. "Kut hé??"zei ik tegen hem. "Ja, maar mag je soms nog wel even dansen?" vroeg hij entousiasast. "Ja sinds kort wel" andwoorde ik. "Mooi"zei hij hij stond op en pakte onze jassen. "Wat gaan we doen?"vroeg ik nog. Hij pakte mijn rolstoel en reed de Starbucks uit. We reden door een brede straat naast het water. "Het is mooi hier"zei ik zachtjes. "Vind je?". Ik knikte. We reden langs een paar huizen tot we bij een plek kwamen die ik kende. Hij deed de deur open en we reden naar binnen. De dansacademie. Niall reed naar een van de lokale en deed de deur open. Er was niemand, alleen een lege danszaal. "Wil je wat voor mij dansen?" Vroeg Niall. Ik twijfelde en zag Niall zijn pruillipje doen. "Oke, oke"zei ik stapte voor zichtig uit mijn rolstoel. Ik zette een stap op de dans vloer. Het voelde zo oud en vertrouwt. Ik deed mijn schoenen uit en liep naar de boxen. Ik legte mijn IPhone vast aan de boxen en vroeg: "Welke stijl wil je, Niall?" Hij ging zitten op de grond en zei "Jazz?'. Ik knikte. Ik zette Give me love van Ed Sheeran op. Ik begon voorzichtig te dansen. Dit was de eerste keer dat ik weer danste sinds dat ik hoorde dat ik in  een rolstoel moest. Het voelde goed. Alleen het gevoel dat alles vast zit. Nadat het afgelopen was voelde ik me zwak. Ik zakte op de grond. Niet zo hopeloos ofzo maar gewoon het gevoel dat ik moet zitten. Ik keek op naar Niall en zag dat er 2 mensen naast hem zaten. Een vrouw van rond de 30 en een jongen van mijn leeftijd. Donker haar maar blauwe ogen. Hij knipoogde. Ook hallo dacht ik. Niall kwam naast me zitten en vroeg: "Gaat het". Ik knikte, De vrouw kwam naar mij toe en gaf mij een hand. "Ik ben Saskia, Saskia van Oort. Ik werk hier en jij bent?." vroeg ze. "Ik ben Robin, Robin Rose". Ze kwam er ook bij zittene n zei "Ik heb bewondering voor je. Je danst echt goed. Ik heb van Niall gehoordt dat dit de eerste keer na 3 maanden is dat je weer danst.". Ik knikte, Ik keek naar de jongen die nog steeds op de achtergrond zat. "Ik wil mijn hele leven al naar deze academie"zei ik tegen de vrouw. Ze glimlachte. "Dat komt vast goed"zei ze. Ze is lief. Ze stond weer op met Naill en liep even de ruimte uit. Ik keek weer naar de jongen. Hij stond op en kwam bij mij zitten. "Ik ben James". Okay dac ht alleen maar. Ik wou op staan en naar Niall lopen, maar James pakte mijn hand. Ik draaide mij om en keek in zijn ogen. "Wat is er?"vroeg ik. "Niks je bent gewoon mooi" Zei hij alsof het de normaalste zaak van de wereld was. WTF dacht ik. "Ik haalden mijn hand los en liep naar Niall toe. Ik schudde mijn hoofd.

Niall's POV

Wat doet die James, Hij kent haar niet, of wel? Ik weet dat hij hier danst ik heb hem eerder gesproken maar. Ik geef Saskia een hand en zie dat Robin naar me toe loopt. Ze kijkt best wel zwak uit haar ogen. Ze zakt bijna is elkaar dus ik til haar op en zet haar terug in haar rolstoel. Ze geeft Saskia ook en hand en we rijden naar buiten. Robin duwt zichzelf voort en we stoppen bij een gras veld. "Wat vond je van de academie?"vroeg ik aan haar. "Echt vet"andwoorde ze. Ik ging op het gras liggen en keek naar de zon. Ze stapte uit haar rolstoel en ging naast mij liggen. Ik keek in haar open. Robin is zo mooi. Alles is perfect aan haar. Hoe kan je in zo'n korte periode zo iemand bewonderen? Ik keek weer naar de zon. Het bleef stil, maar ongemakkelijk was het niet. Ik pakte haar hand. Ze keek naar me. Ik glimlachte naar haar. Ze kreeg ook een lag op haar gezicht en sloot daarna haar ogen. Ik keek weer omhoog. Ik ben toch niet..... nee. Kan dat? Kan je zop snel verliefd zijn?

*******