I'm so sorry (Niall Horan)

Hoofdstuk 8

Niall's POV
Ik stond op. Ik weet het niet meer. Robin vindt mij waarschijnlijk toch niet leuk. Ze is vast niet verlieft op me. Ik bedoel wie wordt nou verliefd op mij? "Niall, Please niet weg gaan" hoorde ik Robin zeggen. Ik stond stil. "Ik kan het uitleggen" zei ze. Ik draaide mij om en zag dat ze tranen in haar ogen had. Ik had Robin nog nooit zien huilen. "Niall alsjeblieft blijf bij me, ik ben bang" zei ze met een schok in haar stem. Ik liep naar haar toe, ging zitten en sloeg een arm om haar heen. "Waarvoor dan Robin?" Vroeg ik zo voorzichtig mogelijk alsof Robin glas was dat ieder moment kon breken. Ze barsten in tranen uit. Ik legde haar hoofd tegen mijn borst en streelde door haar haar. Langzaam begon ik een liedje te zingen tot ze op was gehouden met huilen. Ze maakte zich los uit mijn armen en veegde met haar mouw haar tranen weg. Ze keek me aan. Ik zag dat ze nadacht. "Niall....... James valt me nog steeds lastig" zei ze. Ze beet op haar lip zodat ze niet weer ging huilen en keek snel naar beneden. Ik knikte. Ik balde me vuisten. Die lul!! Wie denkt hij wel niet dat hij is! Ik dacht na over hoe we dit konden oplossen maar ik kwam op niet echt iets uit. Ik pakte haar hand en vroeg: "Ben je verliefd op James"
Ze keek op en zei: "Nee, alles behalve. Ik ben zo bang voor hem"
Het bleef weer even stil. "Wanneer heeft hij je lastig gevallen en wat heeft hij gedaan?"
Ze zweeg eerst en keek me aan. "Hij is nu drie keer me komen zoeken. De eerste keer ging hij proberen op me in te praten en mij te laten denken dat hij me vriend al 3 jaar was. Zonder dat ik dat wist. De 2de keer zoende hij me zonder dat ik het wou. En de derde keer heeft hij me vast gehouden tot ik terug zou zoenen"
Het bleef even stil. "Het was zo eng Niall. James is zo sterk." Ik trok haar dichter tegen mij aan en legde haar Hoofd weer op mijn borst. "Wat zullen we doen?" Vroeg ik aan haar. "Ik weet het niet Niall. Ik weet het echt niet meer" zei ze wanhopig. "We wachten even en bedenken iets tot die tijd blijf ik bij je. Hij zal je niets aan doen. Dat beloof ik. " zei ik tenslotte. Ze knikte. "Dankje Niall". "Hey tortelduifjes! Gaan jullie mee we gaan naar huis" zei Louis met een grijns. We draaide ons om. Louis keek naar de rode ogen van Robin en liep naar ons toe. "Sorry" zei hij en hij legde een hand op haar schouder. "Als je nog even hier wil blijven..." Vroeg hij. "Nee ik ga mee" zei Robin tegen Louis. Louis gaf haar een knuffel en ging alvast naar beneden. Ik stond op. Robin deed het zelfde. Langzaam pakte ik haar hand en we liepen naar beneden. Aan het eind van de trap draaide ik Robin naar mij toe en haalde de uitgelopen make-up onder haar ogen vandaan. Ze ademde diep in en uit waardoor het rode om haar ogen verdwijnde. Ze glimlachte en we liepen naar de rest.

*15 minuten later*

Robin's POV
"Oke ik zie je later Nialler" zei Liam tegen Niall. Liam liep naar de andere jongens en de meiden en liepen richting hun huis. Niall liep met mij mee. Hij duwde me terwijl de zon scheen. Toen we bij het hotel waren reed hij me naar binnen. Ik was verbaast normaal ging hij buiten afscheid van me nemen. We stapte de lift in en gingen naar de 3de verdieping. Mijn ouders waren samen met Sem naar de Londen Eye. Dus ik moest nog wel even alleen blijven. Niall had dat blijkbaar aldoor. "Welke kamer?" ...." Robin welke kamer" vroeg Niall nog een keer. Ik werd. wakker uit mijn gedachte. "367" andwoorden ik. Hij reed me er heen en ik deed met het pasje de deur open. We gingen naar binnen. Ik stapte uit mijn rolstoel en ging op het het bed zitten. Niall ging naast me zitten. Ik gaapte. Het was pas 3 uur s'middags maar van huilen wordt je moe. "Ga even liggen Robin" zei Niall die weer gedachten kon lezen. "Misschien een goed plan" zei ik met een grijns. Ik liep naar de bad kamer en deed mijn spijkerbroek uit en trok een kort jogging broekje aan. Ik deed een ander shirt aan en ging daarna onder de dekens liggen. "Als je wil mag je gaan hoor" zei ik tegen Niall. Ook al wou ik liever dat hij bleef. Hij schudden zijn hoofd. "Ik blijf bij je. Ga maar even slapen ik bescherm je. Heb je hier een laptop die ik kan lenen." Ik knikte en wees naar een bureau. Hij pakte de laptop en ging op de andere helft van het 2 persoons bed tegen de muur aan zitten. Ik sloot mijn ogen en viel langzaam in slaap.

Niall's POV
Robin lag naast me te slapen. Ik was een beetje aan het zoeken naar een appartement. We gingen dan wel verhuizen ik wou toch nog mijn eigen optrekje hebben. Als ik even genoeg had van de drukte. Ik had wel iets gezien. Er moest nog veel aan het huis gebeuren, maar dat vond ik wel leuk. Ik had nog 6 weken voor we weer op tour gaan. Dus genoeg tijd. Ik wist alleen niet of ik het de jongens moet vertellen. Ik vertel het Louis en Liam suwiso. Ik ben alleen bang dat ze boos worden. Dat ze het persoonlijk opvatten. Maar dat is niet mijn bedoeling. "James ga weg" hoorde ik Robin gillen. Ik klapte de laptop dicht en keek haar aan. Ze was helemaal bezweet en zat recht op. Ze trilde helemaal. Ik wist dat ik haar even niet moest aan raken dus liep naar de badkamer. Ik vulde een glas water en maakte een washandje nat met koud water. Ik gaf haar et bekertje en legde het washandje op haar voor hoofd en daarna in haar nek. Toen ze was gestopt met trillen gaf ik haar een knuffel. "Niall ik had een n...." "nachtmerrie" maakte ik haar zin af. Ze knikte. " ga maar weer slapen, ik ben er en ik zal je beschermen. " ze ging weer liggen. Ik deed het zelfde en sloeg mijn armen om haar heen. Ze deed haar ogen weet dicht. Ik drukte een kus op haar voorhoofd en al snel sliep ze. Mijn oogleden werden ook zwaarder. Langzaam viel ik ook in slaap.

💜💚❤💜💚❤💜💚❤

Nieuw hoofdstuk! Vonden jullie het leuk?? Vote, comment, share,
Bij 5 reacties schrijf ik weer een hoofdstuk. Love you all!

Check even het YouTube kanaal van mij een een vriendin. We maken korte films zoals deze --> klik op de link: http://youtu.be/svDuRmwcZpE