Bizden geriye kalan..

Yarasi yarama denk geldi... sevdim!

Aynı yollardan geçmiş ancak hiç karşılaşmamış iki insandık aslında.
Belkide bakıyor ama göremiyorduk. Bundandır aslında zamana sitemimiz. Bizi kavuşturmayan bizi birleştiremeyen her güne öfkemiz!
Bu kadar aynı olurken nasıl yıllarca ayrı olmuşuz biz.
Nasıl tamamlanmak yerine daha da eksilmeyi seçmişiz.
Bilseydik böyle bir duyguyu saklanmazmıydık kabuklarımıza..
Nasıl olur da başka hayatlarda can bulmuş iki insan olarak çıkarız birbirimizin hayatına..
Öfkeliyim bize ! Çok öfkeliyim..
Geç kaldığımız her güne , ayrı yaşadığımız yıllara..
İçemediğimiz kahvelere , kaçırdığımız filmlere..
Tek bir umut hafifletiyor bu hasreti..
Bir gün !
Bir gün kavuşacağız geç kaldığımız bu hayata!
Anca o zaman affederim bizi..
O zaman bunca yaşanana değdi derim..
Ve o zaman !
Yaşamayı severim..