Out Of My Mind

10.Bölüm

LÜTFEN AÇIKLAMAYIDA OKUYUN!

ISABELLA’NIN GÖZÜNDEN;

‘’Bella bu—BU NE SİKİM BÖYLE?!’’Randy beni gördügü zaman sözünü kesti.

‘’Bir şey degil be—‘’Sözümü kesti.

‘’BUNU KİM YAPTI?’’dedi.Kafamı salladım.

‘’Hey neler olu—BELLA NE OLDU?!’’Ryan da aynı Randy’nin yaptıgı gibi bagırdı.’’Hadi.’’Koluyla omzuma sarıldı ve konuşmamı bekledi.Bütün çocuklar burada.Harika.İgnelemeye dikkat edin.

‘’Ne oldu?’’Otururken Alex sordu.Kafamı salladım.

‘’Şimdi bize ne oldugunu söyleme zamanı!’’dedi Randy.

‘’Yok bir şey sadece…kavga ettim.’’Yalan söyledim.Aslında tam olarak yalan sayılmaz.Aynı kavga gibiydi sonuçta.

‘’Kiminle?!’’diye sordu Ryan.

‘’Kimse degil’’diye mırıldandım.

‘’Kiminle Bella?!’’Tekrar etti.Cevap vermek istemedigimi belli ederek kafamı salladım.’’Hastanedeki çocuk mu?’’diye sordu.Sustum.Hepsinin yüzü kırmızıya döndü.

‘’O lanet olası o kıçını sikene kadar beklesin!’’diye hırladı Alex.’’Gerçek şu ki,şimdi hemen gidiyoruz!’’Hepsi birden ayaga kalktı.

‘’Hayır!’’diyerek bagırdım.Hepsinin suratı bana döndü.’’O-o buna çözüm bulamaz.’’Aslında bakarsanız yalan söylemiyordum.

‘’Kıçıma çözüm bulamaz!Hadi gidiyoruz!’’Onlar beni geçtiler.Bok!Daha yeni oradan gelmiştim bir saat ya da yarım saat bile olmamıştı.

Ben SUV’un arkasında(Araba modeli) Ryan,Adam,Cody,Ethan ve Nathan ile birlikte otururken (ne kadar geniş arabaymış be fghjkl) Randy ve Alex önde oturuyordu.Bu bir bakımı iyiydi.Bu bütün çocuklar aynı benim ailem gibiydi ama gene de Jason’a zarar vermelerine izin veremezdim.

Park alanında durduk.’’Evet,benim küçük kardeşim bu hastanede kalıyor.’’dedi Alex.

‘’Senin kardeşin mi var?’’diye sordum.

‘’Evet Bells,sen onunla tanıştın.Siz ikiniz küçükken çok yakın arkadaştınız.’’dedi Ryan

Hep beraber Reyna teyzenin masasının önüne yürüdük.

‘’Hey teyze’’ diye selamladılar Ryan ve Randy.

‘’Selam çocuklar’’Bana dogru baktı.’’Tatlım sana eve gitmen gerektigini söylemiştim.’’dedi nazik bir şekilde.

‘’Biliyorum sen bunları biliyorsun.’’Reyna teyze,endişelenmiş gibi görünüyordu.’’Endişelenme,onların ona zarar vermesine izin vermeyecegim.Degil mi çocuklar?’’Onlara dogru baktım.Kafalarını salladılar.

‘’Tamam çocuklar,sadece biraz dikkatli olun.O hala biraz uykulu.’’Çocukları asansöre dogru çektim.

‘’Çocuklar,o bipolar ve lütfen ona hiçbir şey yapmayın.Tamam mı?’’Yüzlerine baktım.

‘’Söz veremeyiz’’Koro halinde hep beraber söylediler.Tuhaf şeyler.

‘’Tamam o burada’’ dedim ve kapının önünde durdum.Katrina ile birlikteydi ve arkası bana dönüktü.

‘’Biliyorum….Bella nerede?’’diye sordu Katrina’ya dogru.Katrina kafasını kaldırdı ve kaşlarını çattı.’’Ne yapt---BELLA  BURADA NE YAPIYORSUN?’’Cümlesini yarıda kesti.İçimi çektim.