Out Of My Mind

1.Bölüm

ISABELLA’NIN GÖZÜNDEN;

‘’Randy!Ryan!Beni magazaya götürün!’’On dokuz ve yirmi yaşındaki erkek kardeşlerimi çagırdım.Converslerimi giyip,komidinin üzerinde kapalı olarak duran telefonumu kaptım ve tam giyinmiş bir şekilde aşagı indim.Ellerinde büyük boy bir doritos paketi ile koltugun üzerinde oturuyorlardı-Ryan ve Randy-.

‘’Birisi beni magazaya göterebilir mi,lütfen?’’Tekrar ettim.Kafalarını merakla bana çevirdiler.Gördügünüz gibi erkek kardeşlerim çok koruyucudur.Annemiz ve babamız işteyken evde kalırız.Ben on yedi ve onlarda on dokuz ve yirmi yaşından beri,onlar tam anlamıyla beni izlerler.

Randy en büyügümüzdür.Yaşına göre oldukça uzun boylu ve korkutucu birisidir.Lisede sporcu ve bu onu popüler yapıyor.Onun popülerligi beni geçti…Sorta,iyi bir yol degil.Aşagılık fahişe gibi birisi degilim.Hayır,ben insanların komik ve eglenceli buldugu türlerden bir kızım.Randy çok çalışır(kas yapma anlamında çok çalışır) ama aynı bir domuz gibi de yer.Onun gerçek kasları,ondan bir yaş daha küçük olan Ryan’dadır.

‘’Ne dedin?’’Ryan sorusunu yöneltti.

‘’İçinizden birisi beni önce magazaya sonrada Reyna teyzenin yanına bırakabilir mi?’’Aynı hastanede gerçekten hiçbirşey bilmedigim,gönüllü oldugum zamanlarda,teyzemden yardım istedigim şekilde konuştum.Orada nerdeyse 2 ay bile durmamışımdır.Ryan başını salladı.

‘’Ben seni götürürüm küçük kız kardeşim.’’dedi.’’Evet,çocuklara söyle ben daha sonra gelecegim.(Burda telefonla konuşuyor sanırım)’’ dedi Randy.Güya bazı arkadaşları annemiz ve babamız şehir dışındayken buraya gelecek.Evet.Benden büyük iki erkek kardeşimle ve onların arkadaşlarıyla beraber üç ayımı geçirmek zorundayım.Eminim annemin ve babamın gezisi daha eglencelidir.

Ryan anahtarını ve telefonu kaptı ve bizde arabaya dogru gittik.Magazaya dogru çekti ve bizde indik.

‘’Pekala,burada ne yapacaksın?’’ dedi.

‘’Hastaneye gidecegim,bu yüzden çocuklara biraz şeker almam gerek.’’belirttim ve şeker bölümüne dogru ilerledim.

‘’Yemin ederim kardeşim sen kutsalsın…Senin boynuzlarının arkadasında ışık halkaların var.’’Güldüm.

‘’Ha haha çok komik’’alaylı bir şekilde söyledim.Benim eşyalarımı ve onun iki su şişesi oldugu için ödememiz gereken bir hesabımız vardı.

‘’Yani sen tüm zamanını Reyna teyze ile birlikte mi geçireceksin?’’diye sorusunu yöneltti.İçimi çektim.

‘’Evet kardeşim.’’alay ederek konuştum.Kaşlarını kaldırarak bana baktı.’’Evet!Demek istedigim endişelenmene gerek yok.’’güldüm.Sadece kafasını salladı ve artık hastanenin girişinde dolanmaktan vazgeçti.Beni çagırana kadar nerdeyse içeri giriyordum.

‘’Hey,hey,hey!’’On yedi olman erkek kardeşlerine görüşürüz öpücügü vermeyecegin anlamına gelmez.’’diye bagırdı.Güldüm ve onu yanagından öptüm.

‘’Seni seviyorum kardeşim,güvende ol,hazır oldugun zaman beni ya da Randy’i ara.’’

‘’Tamam,bende seni seviyorum.Görüşürüz.’’Kapıyı kapatmadan önce konuştum.

Hastaneye dogru yürüdüm ve resepsiyona dogru ilerledim.’’Hey Sid,bugün benden istegin ne?’’hemşire masasında oturan Sid’e sordum.

‘’Selam tatlım!Görüşmeyeli uzun zaman oldu!Emin degilim senin teyzen Reyna,çocuklar ile beraber beşinci katta.Yukarı git.’’tatlı bir şekilde söyledi.Kafamı salladım ve asansöre dogru yöneldim.Beşinci kata geldigimiz zaman durdu.Sag tarafta çocuklar vardı.Sol tarafta daha büyük çocuklar vardı.Gökkuşagı renkli kiremitleri izleyerek sag taraftaki çocuklara dogru ilerledim.Teyzemi bir dairenin içinde otururken ve çocuklarla konuşurken gördüm.