Pembe Şortlu Piç

GÜNAYDIN!!

 Yukarı çıktığımızda annemler ufak tefek işleri bize veriyorlardı. Çöp atmak gibi. O gün ilk defa çöp atmaya istekle gittim. Çünkü dışarıda o vardı. 

-Ne oluyor sana böyle kendine gel aşık olamazsın, olmamalısın. Aptallar aşık olur.!!!

 Tanıştırıyım bu da benim sürtük iç sesim. Sürekli ileriyi düşünür ve anı yaşamaz. O robot gibi olmak ister. Çalış, başarılı ol, paraya kavuş. Tıpkı annem gibi. Babam öyle değil oysa ki. Babam herkesten farklı. Bana her geldiğinde yaşadığımız süreceki anların kıymetli olduğunu söyler ve hiçbir şeyi hesaplamadan anı yaşar.

  O gün çöpçü gibi gezdim. Eve geldiğimizde karnım aç değildi. Televizyondaki dizilerde sarmayınca uyudum.

 Sabah annem erkenden anneanneme gitmişti. Evde ben ve kardeşim vardı. Kahvaltıyı orda hep beraber edecektik. Oraya gittiğimizde belki teyzemler, annem ve kuzenlerim kahvaltı etmiş olabilirdi çünkü saat 11 de kalkmıştık. Annem aramadığına göre kahvaltı etmemişlerdir diye düşündük ve çıktık yola. Hazırlanmamız ve yol yarım saat sürmüştü. Giyecek güzel kıyafetim olmadığı için yine aynı şeyleri giymiştim. Oraya gittiğimzde teyzemi camın tepesinde gördüğümde anladım ki kahvaltı etmişler ve temizliğe başlamışlar. Mahallede kimse yoktu. Kuzenimde yeni gelmişti bize balkona bir masa açtılar ve birer parça ekmekle tavadaki yumurtayı önümüze koydular. Pembe şortlunun beni görmemesi için hızlı hızlı yedim. Onun beni yemek yerken görmesini istemiyorum çünkü hayvan gibi yiyorum. Ayak altında dolanmamak için dışarı çıktık. Kuzenim onların yanındaydı dün acaba tanışıyorlar mı diye düşünürken yine o grup geldi. Pembe şortlunun olduğu grup. Tabii ilerde oturdular. Kalebaskın oynadılar sonra. Ben ne yapacağımı bilmiyordum çünkü haytımda ilk defa bir erkeğin gözlerinin içine doya doya bakmak istiyordum. Aklım ve kalbim arasında geçen bu mücadeli savaşı sonunda kalbim kazandı ve ona doyasıya baktım. 

  3 AY SONRA

3 aya kadar anneannem yerleşmişti ve tam bugün Kurban Bayramıydı ve ben onu 3 aydır göremiyordum. 3 ay içinde gerçekten değişmiştim mesela dolabım renkli pantolonlarla döşeliydi. Genelde açık renkleri tercih ederdim çünkü sarışın olduğum için bana açık renkler yakışıyordu. Bayramda da dizlerimin üç parmak üzerinde  beyaz  bir elbise giydim. Saçlarım hafif  bukleliydi. O günkü bakışları içimi ısıttı. Yanına gidip Merhaba diyesim geldi bunu gerçekten istedim ama sonra aklıma babam geldi. Ondan başka bir erkeğe güvenmek bana ona ihanet ediyormuşum gibi geliyordu. Ama ben adını bile bilmediğim bu piçi tanımadan güvenmiştim. 

  O akşam çok geç olduğu için annem ,ben, kardeşim, kuzenlerim ve teyzem  anneannemde kaldık. Her akşam olduğu gibi aklımdan çıkmıyordu bakışı, gülüşü, topa vuruşu, söylemeyi unuttum çok fanatik bir fenerbahçeli ve futbolcuydu bunu bilmemek mümkün değildi çünkü futbolu çok konuşuyorlardı. Eveet aptalca olabilir kabul ediyorum ama topa vuruşu bile beni ona çekiyordu. Saçlarımın bukleleri bozulmasın diye duş almadan yattım 2-3 saat onu düşünmenin sonunda uyumuşum. 

  Sabah en erken ben kalktım ve annem ekmek almaya git dedi. Malesef anneme ben gitmicem diyemedim. Ceylan gitsin veya kuzenlerimden biri gitsin de diyemedim çünkü annem çok otoriteli bir kadındır. Lanetler okuyarak kot şortumu ve üstüme neon yeşili blüzümü giydim. Parayı aldım ve belalar okuyarak çıktım.

  Yokuştan indim fırına gittiğimde bide küçük bir kuyruk vardı. Ona da içimden küfürler ederken paaaaaaattttt  o da ne bana mı bakıyor buu?? Bu Alp ve bana bakıyor?? İsminin Alp olduğunu dün yatmadan önce perncereyi kapatırken öğrenmiştim.Arkadaşları Alp diye bütün mahalleyi inletiyordu.

    Neyse konumuza geri dönelim. Gerçekten bana mı bakıyor diye emin olmak istedim ve içime o 20 saniyelik deli cesareti geldi. ''Günaydın'' dedim sırıtık bir suratla. Gözlerinin yerini değiştirmeden o da ''Günaydın'' dedi. HAHAHAA bana bakıyomuş YAŞASIN diye sevinirken kendime geldim. Ben az önce günaydın mı demiştim. Alp'e, ben, az önce, günaydın dedim ,bi an düşünmden, günaydın ??