Pembe Şortlu Piç

Aptal Sarışın

        Yüzümün kızarmış olduğunu tahmin edebiliyordum. Benim önümde yaşlı bir amca, amcanın önünde de Alp vardı ekmeği aldı ve fırından çıktı. Ben ise utançtan yüzüne bile bakamamıştım. Kendime küfürler ederek ekmeği aldım ve fırından çıktım. Az ileride tam da köşede Alp vardı. Onu görmezden gelmek istedim. Sonra ilk önce günaydın demek, ardından görmemezlikten gelmenin oldukça saçma olduğunu düşündüm ve ne yapacağımı bilmeden ilerledim. Tam da köşeye gelmiştim ve kafamı kaldırdığımda nefesini dudaklarımda hissedebilecek kadar yakındım nasıl olduğu konusunda bi fikrim yoktu. Hemen bir adım geriye çekildim ve noldu dercesine baktım. Bakışlarımı anlamış olmalıydı ki ''Sarışın adını hala bilmiyorum'' dedi. Gerçekten bilmiyor muydu? Kuzenim onun yanında adımı defalarca söylemişti. İlgisini çekmiş olsam ismimi bilmesi gerekmiyor muydu? Aklımda deli sorularla ona öyle baktım. ''Ama tahmin edebilirim'' diye ekledi. Heycanla ''neymiş pekii '' dedim gülümseyerek. ''Sende Çiğdem tipi var'' dedi. ''Haklı olabilirsin'' dedim ve aptalca güldüm. Gülmeyi bıraktığım an beni izlediğini fark ettim. Susmayı tercih ettim. Birkaç dakika sustuk. Konuşmayı denedi.''Saçların karışmış''dedi. Ahh aptal kafam saçlarıma bakmadan evden çıktımm insan bi aynaya bakar dimi nerde bende öyle huy... Onun odunluğumu desem, benim aptallığım mı desem bilmiyorum. Ben aptallığımı düşünürken saçlarımın arasında birşeyler hissettim. Kafamı kaldırdığımda Alp saçlarımı düzeltiyordu. Ellerinin sıcaklığını alnımda hissediyordum. ''Böyle daha iyi oldu''dedi ve ellerini çekti. Bana kocaman gülümsedi.

                   Ne olduğunu anlamadan karşıma dayım dikildi ve ''Çiğdem nerdesin kimseye haber vermeden evden çıkılır mı? Çok merak ettik seni'' dedi kocaman elleriyle başımı okşadı. Bazen kardeşimin dediği gibi aptal sarışın olduğumu düşünüyorum. Eğer aptal sarışın olmasam eve gitmeyi unutmazdım. 

                        Dayımın Alp'i sormaması için konuyu değiştirdim ''ekmek aldım hadi kahvaltı yapalım '' dedim. Tamam da bu çocuk kim diye sordu. Alp gayet normalmiş gibi bakıyodu. Sanırım başına gelen ilk vaka değildi. Ben ağzım mühürlenmiş gibi tıkanırken Alp ''Biz aynı okuldayız''dedi. Ne diyodu bu salak ne dediğini farkında değildi sanırım. Dayım ''haa tamam o zaman bekle ben sigara alıcam sen bekle Çiğdem'' dedi. Kafa sallayarak cevap verdim.Dayım gitti hızla gözlerimi Alp'e çevirdim. ''Neden öyle bi yalan söyledin ki''diye mırıldandım. Kırılıcak diyesesimi yükseltemedim . O da bana dönüp ''Ya bişey olmaz nolcak kii''dedi. Yanımızdan esmer, uzun saçlı, mavi gözlü, kısa boylu bi kız geçerken ''aa Alp naber bebeğim'' dedi. bu samimilik nerden geliyodu acaba? ''İyi bitanem senn?'' dedi ve kıza sarılarak bana ''sonra konuşuruz'' dedi umursamazca. Bayy diyebildim ancak yutkundum ve sustum. Ben geçekten aptalım, serserinin birinin peşinden koşacak kadar aptal bir sarışınım...

 Bu bölüm biraz kısa olucak ama vote sayısı çok düşük o yüzden uzun yazmıyorum.