*O*

Herşey farklı

      Etraftaki insanların yüzlerine bakamaz duruma geldim . Rezil olacağımdan falan değil , hastalığımdan dolayı . İnsanların yüzüne  baktığımda ( ayna karşısındaki kendime bile ) anlam veremediğim bir şekilde insanların yüzü değişiyor , hatta bazen o görüntüler yüzünden akşam uyuyamaz oluyordum . Hiçbir şekilde aklımdan çıkmıyordu . Çıkaramıyordum !

Ama hala hergün aklıma gelen ve eskiden de olduğu gibi beni hala korkutan ve düşündüren o düşünceyi aklımdan hala atamıyordum . Oda bu sorunları neden benim yaşadığımdı ...
Sanırım bunun cevabını hiçbir zaman öğrenemeyeceğim . Acaba bunun beni korkutması gerekiyormu ?

Normalde çoğu insan engelli veya herhangi bir şekilde bir kusuru olan insanları gördüğünde " şükürler olsun ki böyle değilim " gibi şeyler söyler . Ama ben sadece kendime acıyorum ve insanların da bana acıdığını görmekten rahatsız olmaya devam ediyorum .

Sanki gün geçtikçe içimdeki insan ölüyordu ve yerini "O" alıyordu .
"O" nunla şu ana kadar sadece 3 kere karşılaşmış olmama rağmen O'nun ihtişamı kadar sinirleninceki öfkesini de gördüm ve hiç hoş değildi . Ama tuhaf bir şekilde onu son 1 aydır ne rüyalarımda nede gerçek hayatta görmüyorum , ama tuhaf bir şekilde içimden bir ses " çok yakınında " diye adeta bağırıyordu .

*   *   *

Bugün yataktan her zaman ki gibi kabuslarla uyandım . Yine aynı şeyler yine aynı yer yine aynı insanlar ve " O " ...
Aslında O'nu gördüğüm ilk anda ona bağlanmıştım adeta onun kölesi olmaya hazır gibi hissetmiştim . Ama artık içimde o denli güçlü bir his yok . Rüyamda bana sadece beklememi söyledi ve gitti .

Yine klasik bir kahvaltı için mutfağa doğru yol aldım . Yine içimde kötü bir his vardı ama umursamamayı becerebildiğim için çokda hissetmiyordum çünkü hergün oluyor . Ve bu arada okulumu bırakma kararı aldım . Belki çok ani karar verdim ama en iyisinin bu olduğunu zaten başından beri biliyorudum . Kahvaltıdan sonra giyinmek için kendi odama gittim . Ardından kaydımı sildirmek için okula gittim . Öğretmenlerime bunu soylediğimde adeta şok olmuşlardı . Kötü olduğumu onlarda en az benim kadar biliyorlardı ama bu denli olduğumu bilmiyorlardı . Müdürle konuştum ve kaydımı kesin olarak sildirdim . Ardından okula son bir kez baktım ve gözümden iki damla yaş ile okuldan ayrıldım . Aslında bunun benim için bu kadarda zor olmaması gerekirdi . Ardından eve geldim ve kapıyı açmak için cebimden anahtarlığımı çıkardım . İçeri doğru bir adim attım ama tüylerim diken diken oldu . Ama bu ürperti her zaman ki olana benzemiyordu farklıydı . Aldırış etmedim ama gitgide huzursuzlaşıyordum . Mutfağa geçtim ve kendime bir bardak kahve yaptım . Kahvemi yavaşca koklayarak oturma odasına televizyon izlemek için girdim . En rahat olan tekli koltuğa oturdum ve kahvemi yudumlamaya başladım . Ama çok yorulduğum için kendi kendime " Biraz kestirsem oyi olucak " dedim . Zaten bunu dedikten 5 dk sonra uyumuşum . Yaklaşık 30 dk sonra telefonun müziği ile uyandım . Bir yandan beni uyandıran kim diye söverken diğer yandan da göz ucu ile kimin aradığına bakmaya çalışıyordum . Ama beni arayanın gizli numara olduğunu farketmem uzun sürmedi . Telefonu elime aldım ve açtım . Kulağıma doğru götürdüm ama cıźırtıdan başka gelen bir ses yoktu . Önce benim gerizekalı sınıf arkadaşlarım beni okuldan gittiğim için işletiyorlardır diye düşündüm . Ama sonra belli belirsiz bir ses geldi ve o ses sadece " hatırladın mı ? " diyordu . Yaklaşık olarak 10-15 kere bunu dedikten sonra " Arkana bak " dedi telefondaki . Arkamı korkarak döndüm ve bir anda neye uğradığımı şaşırdım çünkü karşımda " O " vardı ...